Read Boros Dusun KAJADIAN 32 Bible Online

KAJADIAN 32 - Boros Dusun bible

KAJADIAN 32

¹Yakub sarombonganana maju deui. Di satengahing jalan Yakub ningali aya para malaikat Allah.

²Pok bae misaur, ”Ieu tangtu balad Allah.” Ku sabab kitu eta tempat ku anjeunna dingaranan Mahanaim.

³Ti dinya Yakub ngirim sawatara utusan sina leumpang miheulaan anjeunna, sina ka Esau rakana, di nagri Edom.

⁴Anjeunna titip saur keur Esau rakana, kieu, ”Jisim abdi, Yakub, badega nu laip, sumeja unjuk uninga ka Juragan Esau, yen nembe tiasa wangsul deui ayeuna, saparantos lami nya matuh di Paman Laban.

⁵Wangsul teh babantunan, sapi, kalde, domba sareng embe, sarawuh badega-badega. Sakitu nu kapiunjuk, taya sanes mung sumeja nyuhunkeun piwelasna.”

⁶Sanggeus baralik deui, para utusan teh unjukan ka Yakub, ”Sareng Esau tuang raka parantos tepang. Anjeunna keur ka dieukeun, nyandak balad opat ratus.”

⁷Yakub sakalangkung gugup bawaning ngaraos gimir. Jalma-jalmana dibagi dua bagian, kitu deui domba, embe, sapi jeung onta.

⁸Dina manahna, ”Bisi upama pareng digempur ku Esau, sugan bae anu sabagian deui bisa lolos.”

⁹Yakub neneda, ”Nun Allah panutan Aki Ibrahim, Allah panutan pun Bapa Ishak! GUSTI kapungkur nimbalan, ’Maneh geura mulang ka kaom sorangan di bali geusan. Kami baris hade-hade ngurus ka maneh.’

¹⁰Sayaktosna abdi Gusti henteu layak nampi kasaean sareng kagetenan Gusti anu parantos-parantos. Abdi mios meuntasan Walungan Yordan mung ukur kadua iteuk, wangsulna abdi sareng ieu rombongan, anu ayeuna dibagi dua bagian.

¹¹Jait abdi, nun Gusti! Abdi sieun ku pun lanceuk Esau. Abdi gimir sieun anjeunna ngagempur abdi sadaya katut para wanita sareng barudak.

¹²Mugi Gusti emut kana jangji, ’Kami baris hade-hade ngurus ka maneh. Turunan maneh baris loba tanpa wilangan, tinanding keusik di sapanjang basisir.’ ”

¹³Sanggeus ngarereb peuting eta di lebah dinya, isukna anjeunna nyadiakeun pangruruba keur nyecep manah rakana, Esau.

¹⁴Embe, bikangna dua ratus, jaluna dua puluh. Domba, bikangna dua ratus, jaluna dua puluh.

¹⁵Onta nu keur nyarusuan tilu puluh, sakalian katut jeung anak-anakna. Sapi, bikangna opat puluh, jaluna sapuluh. Kalde, bikangna dua puluh, jaluna sapuluh.

¹⁶Seug dititipkeun ka badega-badega, hiji badega hiji rombongan. Kieu saurna ka badega-badega, ”Jung ka ditu ieu sato-sato barawa ti heula. Atur, ti rombongan ka rombongan deui sing aya antara anu cukup anggangna.”

¹⁷Badega anu kahiji diamanatan, ”Upama tepung jeung dulur kami Esau sarta anjeunna mariksa, ’Saha juragan maneh, arek ka mana, ieu ingon-ingon saha,’

¹⁸ku maneh kudu dijawab kieu, ’Sumuhun gaduhna pun Yakub, badega gamparan, seja kahaturkeun ka pangersa dunungan, Juragan Esau. Yakubna di pungkur keneh.’ ”

¹⁹Ka badega nu kadua, katilu jeung saterusna sakur anu dititipan rombongan sato-sato tea, amanatna kitu keneh. ”Kitu pipokkeun maraneh ka Esau upama geus amprok.

²⁰Seug sebutkeun, ’Leres, Yakub badega gamparan nyusul ti pungkur.’ ” Ceuk Yakub dina manahna, ”Aing rek nyoba ngaleehkeun hatena ku panyecep, sato-sato anu sina diinditkeun ti heula. Malak mandar upama geus tepung, anjeunna kersaeun ngahampura ka aing.”

²¹Sato-sato keur panyecep enggeus diinditkeun ti heula, ari anjeunna peuting eta ngarerebna masanggrahan di lebah dinya.

²²Peutingna, Yakub nyandak garwa duanana, inang duanana jeung sabelas putrana, meuntasan Walungan Yabok ka peuntas ditu.

²³Sanggeus kitu meuntaskeun sagala kakayaanana.

²⁴Beres meuntas-meuntaskeun sagala rupa, anjeunna kantun nyorangan di peuntas dieu. Ari geus nyalira, dumadakan datang hiji jelema, terus galungan jeung Yakub sapeupeuting, nepi ka wanci balebat.

²⁵Sanggeus eta jelema ngarasa moal baris meunang dina gelutna, Yakub diteunggeul tetepokanana nepi ka misalah.

²⁶Saur eta jelema, ”Leupaskeun kami! Kaburu bray beurang!” Diwaler ku Yakub, ”Kuring moal ngaleupaskeun Juragan, kajabi upami Juragan ngaberkahan kuring.”

²⁷”Saha ngaran maneh?” saur eta jelema. ”Yakub,” walerna.

²⁸Saur eta jelema, ”Ngaran maneh lain Yakub deui. Maneh geus gelut jeung Allah, oge jeung manusa, kalawan unggul, ku sabab eta ngaran maneh jadi Israil.”

²⁹Saur Yakub, ”Dupi salira, saha tea?” Ari walerna, ”Naon perluna nanyakeun ngaran kami?” Seug Yakub ku eta jelema diberkahan.

³⁰Saur Yakub, ”Aing geus nenjo pameunteu Allah. Ieu aing hirup keneh.” Tuluy eta tempat ku anjeunna dingaranan Peniel.

³¹Panonpoe enggeus meletek, Yakub ngantunkeun Peniel, angkatna jadi pincang lantaran tetepokanana misalah.

³²Nya ku karana eta, tug nepi ka kiwari turunan Israil pantrang ngadahar daging urat panjang anu nyambungkeun tetepokan, sabab nya lebah tetepokanana Yakub diteunggeul nepi ka misalah.