Read Boros Dusun 2 BABAD 32 Bible Online

2 BABAD 32 - Boros Dusun bible

2 BABAD 32

¹Sanggeus kitu, sajeroning Raja Hiskia suhud junun kumawula ka PANGERAN, Yuda dirurug ku Raja Sanherib ti Asur. Kota-kota bentengna ku Sanherib dikepung, kuta-kutana dipiwarang dibobolkeun ku baladna.

²Barang Hiskia uninga yen Sanherib arek terus ngarurug ka Yerusalem,

³anjeunna jeung para ponggawana mutuskeun rek ngurugan cinyusu-cinyusu luareun kota, supaya lamun balad Asur geus ngadeukeutan Yerusalem ulah maranggih cai. Seug cinyusu-cinyusu teh diarurugan ku jalma rea, dikapalaan ku para ponggawa, caina teu bijil deui.

⁵Hahalang-hahalang kota ditohagaan, kuta-kuta diomean, jeung di luhurna diadegan munara-munara, malah kutana ditambah jadi dua lapis. Benteng-benteng di wewengkon Yerusalem heubeul oge diomean, sarta anjeunna ngadamelan tumbak jeung kepeng loba pisan.

⁶Urang kota ku anjeunna dipiwarang kumpul di alun-alun deukeut lawang kota, dikapalaan ku para perwira. Geus kitu ditimbalan kieu,

⁷”Sing taleger, sing galede hate, ulah sieun ku raja Asur sabaladna. Urang teh dibanding ku kakuatan anu leuwih ti itu.

⁸Kakuatan itu kakuatan manusa, kakuatan urang mah salira PANGERAN, Allah urang, anu bakal mitulung ka urang, mangmerangankeun.” Ngadarenge panglelemu rajana kitu rahayat taleger hatena.

⁹Geus kitu aya anu daratang ka Hiskia jeung urang Yuda di Yerusalem, para utusan Sanherib anu harita aya di Lakis sabalad-balad, nepikeun timbalan kieu,

¹⁰”Kami Sanherib raja Asur arek nanya. Naon andelan maraneh mana caricing keneh di Yerusalem sakitu enggeus kakepung?

¹¹Carek Hiskia maraneh bakal luput ti kami, majar bakal disalametkeun ku PANGERAN Allah maraneh. Saenyana maraneh ku Hiskia rek disina paraeh langlayeuseun jeung halabhab,

¹²da manehna geus ngaburak-barik kuil-kuil PANGERAN reujeung altar-altarna. Jeung carekna, urang Yuda jeung urang Yerusalem kudu muja jeung ngukus dina hiji altar bae.

¹³Na acan nyaraho wewesen karuhun kami jeung wewesen kami pribadi ka bangsa-bangsa sejen? Karah aya dewa-dewa bangsa-bangsa lian anu bisa nyalametkeun umatna ti raja Asur?

¹⁴Karah iraha aya dewa eta nagri-nagri anu geus bisa ngajait nagrina ti kami? Jadi pangira maraneh bakal disalametkeun ku Allah maraneh teh naon dasarna?

¹⁵Ulah beunang kawujuk atawa kabobodo ku Hiskia! Omonganana ulah diandel! Taya hiji dewa anu geus bisa ngarahayukeun umatna ti leungeun raja Asur anu mana bae. Anu matak sing percaya ka kami, allah maraneh oge pamohalan bisaeun nulungan ka maraneh!”

¹⁶Ucap-ucapan eta utusan-utusan bangsa Asur anu ngaromongkeun ka GUSTI Allah jeung ka Hiskia kaula PANGERAN kacida garihalna.

¹⁷Ungel surat raja Asur tea nganistakeun ka PANGERAN, Allah Israil. Kekecapanana, ”Dewa-dewa nagri-nagri lian geus teu barisaeun nulungan umatna tina kakawasaan kami. Allahna Hiskia oge pamohalan bisaeun nulungan umatna tina kakawasaan kami.”

¹⁸Eta utusan-utusan ngaromongna ku basa Ibrani jeung dihaja ditarikkeun, dipake ngageretak urang Yerusalem anu reuteum dina luhur kuta, sina laleungit wawanen ngarah eta kota leuwih babari direbutna.

¹⁹Allahna Yerusalem ku musuh diaromongkeun, disaruakeun jeung dewa-dewa bangsa-bangsa sejen buatan leungeun manusa.

²⁰Raja Hiskia jeung Nabi Yesaya putra Amos sasambat tarik ka Allah, neda pitulung.

²¹Ti dinya PANGERAN ngutus hiji malaikat, anu terus niwaskeun serdadu-serdadu jeung para senapati balad Asur. Raja Asur gancang mulih ka nagarana bari nandang wirang. Dina hiji poe sabot keur aya di kuil dewana, anjeunna dipaehan ku pedang, ku putra-putrana keneh.

²²Ku jalan kitu PANGERAN ngaluputkeun Raja Hiskia jeung urang Yerusalem tina kakawasaan Sanherib raja Asur, kitu deui ti musuh-musuh lianna. Umat Mantenna dikertakeun ti sakabeh nagri tatanggana.

²³Geus kitu jalma-jalma merul ka Yerusalem, nyaranggakeun pangbakti ka PANGERAN jeung ka Raja Hiskia. Ti semet harita Raja Hiskia pada ngajenan ku sakabeh bangsa.

²⁴Dina hiji mangsa Raja Hiskia teu damang datang ka meh pupus. Seug anjeunna neneda, sarta ku PANGERAN dipaparin tanda yen bakal damang.

²⁵Tapi Hiskia ngaraos henteu perlu kudu muji sukur nganuhunkeun kana kasaean PANGERAN ka anjeunna, manahna jadi angkuh, anu ngalantarankeun Yuda jeung Yerusalem nandangan bebendu Mantenna.

²⁶Tapi ahirna mah anjeunna rumaoseun kana kaangkuhanana, kitu deui urang Yerusalem ngararendahkeun maneh. Nu matak sapanjang Hiskia jumeneng mah maranehna henteu dikeunaan siksaan.

²⁷Raja Hiskia jadi kacida beungharna tur pada mikaserab ku unggal jalma. Anjeunna ngadamel tempat-tempat panyimpenan pikeun nyimpen rajabranana, emas, perak, permata-permata, wawangian, kepeng-kepeng jeung rupa-rupa deui salian ti eta.

²⁸Jeung ngadamel gudang-gudang keur nyimpen kakayaan lianna, gandum, cianggur jeung minyak jetun. Ngadamel kandang-kandang keur sapi-sapina, ngadamel karapyak keur domba-dombana.

²⁹Jaba ti nu geus aya, anjeunna ku PANGERAN dipaparin deui domba jeung sapi, kitu deui raja kaya lianna teu kira-kira lobana, nepi ka iasa ngadamel kota-kota loba pisan.

³⁰Raja Hiskia mendet cai anu ngocor ti cinyusu Gihon, dikocorkeun kana susukan nembus torowongan anu brasna ka jeroeun kuta Yerusalem. Hiskia lulus dina sagala damelna.

³¹Malah basa aya utusan-utusan Babul anu rek marenta katerangan perkara tanda ajaib tea di eta nagara, anjeunna ku Allah diingkeun midamel sakersana, ngan diuji bae wungkul sangkan kauninga saeusining manahna.

³²Sagala hal anu dipidamel ku Raja Hiskia jeung hal suhudna ka PANGERAN, kaungel dina Kitab Titingalian Nabi Yesaya putra Amos, jeung dina Babad Raja-raja Yuda jeung Israil.

³³Sanggeus pupus dikurebkeun di makam karajaan beulah girang. Pupusna kacida dihormat-hormatna ku urang Yuda jeung urang Yerusalem. Geus kitu Menase putrana jumeneng raja ngagentos anjeunna.