Read Boros Dusun JABUR 17 Bible Online

JABUR 17 - Boros Dusun bible

JABUR 17

¹Paneda Daud. Nun PANGERAN, dangukeun, abdi nyuhunkeun kaadilan, mugi kersa merhatoskeun, abdi jumerit nyuhunkeun tulung! Dangukeun doa abdi anu iklas.

²Belaan perkara abdi, reh Gusti tingali ka nu bener.

³Gusti uninga kana eusi hate abdi; Gusti sumping wanci wengi, diri abdi ku Gusti parantos ditaliti, kapendak teu aya kahayang awon. Abdi tara nurut kana timbalan Gusti

⁴sapertos nu sanes. Abdi nurut kana timbalan Gusti sareng tara nganggo kakerasan.

⁵Salamina mung nyorang jalan Gusti, tara pisan mengpar ti dinya.

⁶Abdi sasambat, nun Allah, margi tangtos Gusti ngawaler, mugi kersa nolih, dangukeun paneda abdi.

⁷Nun PANGERAN, pintonkeun kaasih Gusti nu agung, abdi salametkeun; caket ka Gusti mah abdi aman ti musuh-musuh.

⁸Jagi abdi lir ka soca ku manten, sumputkeun dina kalangkang jangjang Gusti,

⁹sangkan teu ditarajang ku nu jahat. Abdi dikepung ku musuh nu rek maehan,

¹⁰nu taya pisan rasrasanana, ucap-ucapanana takabur.

¹¹Ayeuna abdi katingker, didodoho ti sakuriling bade digusur.

¹²Maranehna lir singa nu bade nekuk, rek nyasaak awak abdi.

¹³Enggal, nun PANGERAN! Lawan musuh-musuh abdi, elehkeun! Luputkeun abdi ti nu jarahat ku pedang Gusti,

¹⁴luputkeun abdi ti maranehna, anu hirupna parantos kacumponan kahayangna. Hukum maranehna, ku kasangsaraan anu ku Gusti parantos diajangkeun keur maranehna sing cekap kasangsaraanana teh keur anak-anakna ongkoh, malah sing aya langkungna keur ngahukum incu-incuna.

¹⁵Dupi abdi ku margi teu lepat, tangtos bakal ningal Gusti, sareng waktos hudang tangtos ngarasa senang da Gusti aya ngabanding.