Read Boros Dusun PANDITA 12 Bible Online

PANDITA 12 - Boros Dusun bible

PANDITA 12

¹Ku sabab eta meungpeung keur ngora, kudu eling ka Anu nyipta maraneh, meungpeung tacan nincak kana umur anu matak ripuh anu matak ngarasula, ”Hirup teh teu ngarasa bagja!”

²Geus nepi ka kitu mah panonpoe, bulan, bentang-bentang, katembongna asa surem, asa mendung saendeng-endeng.

³Leungeun paranti nakis bahaya geus lilinieun, suku keker beuki hengker, huntu kari saeutik jeung geus teu bisa dipake meuweung, panon geus lamur.

⁴Ceuli geus kurang denge, sora ti jalan mah komo teu hawar-hawar acan. Sora panggilingan, sora anu kakawihan, geus mehmehan teu kadenge. Tapi ari keur sare ku sora manuk ge kageuingkeun.

⁵Ka tempat nu luhur-luhur asa lewang asa paur, leumpang araringgis, buuk geus bodas camutmut, mawa awak ge disesered, sagala kahayang leungit. Tuluy ngajugjug ka panungtungan bari diceungceurikan sapanjang jalan.

⁶Rantay perak bakal pegat, lampu emas bakal tiguling, bakal peupeus, tali timba bakal ngajemprung, gentong bakal bencar.

⁷Jasad mulang jadi deui lebu, roh mulang ka Allah anu maparin.

⁸Mubadir, mubadir, saur Ahli Pikir, kabeh mubadir.

⁹Tapi ku sabab Ahli Pikir teh bijaksana, teu weleh-weleh ngawurukkeun pamanggihna ka bala rea, jeung ngulik siloka-siloka bari diuji eusi-eusina.

¹⁰Ahli Pikir geus ihtiar milih ucapkeuneun anu matak genah, seug dituliskeun, sarta dituliskeunana teh saestuna.

¹¹Pitutur jalma-jalma bijaksana teh saibarat iteuk anu lancip paranti ki pangangon nuyun domba-domba, sarta gunggungan siloka-siloka teh lir paku anu nanceb pageuh. Eta kabeh paparin ti Allah, hiji-hijina pangangon nu ngangon urang.

¹²Masing iatna bae hidep teh, anaking! Moal aya tungtungna nulis buku teh, ari ngulik popohoan teuing matak ruksak awak.

¹³Minangka panutup, sarupa deui bae ucapkeuneun teh: Sing sieun ku Allah, estokeun sagala timbalana-Na, da pangna Mantenna ngadamel manusa oge kitu maksud pangersa-Na.

¹⁴Sagala lampah urang boh hade boh goreng, najan anu rikip buni ge baris dipariksa ku Allah.