Read Boros Dusun YESAYA 54 Bible Online

YESAYA 54 - Boros Dusun bible

YESAYA 54

¹Eh Yerusalem, bareto maneh ibarat awewe nu teu boga anak. Ayeuna mah maneh bakal bungah, sabab bakal boga anak. Tur leuwih loba ti batan anu boga keneh salaki.

²Kemah maneh kudu dilegaan, tambang-tambangna panjangan. Pancuh-pancuhna sing parageuh.

³Wawatesan wewengkon maneh bakal ngalegaan ka ditu ka dieu. Rahayat maneh bakal marulang deui, ka tanah anu ayeuna keur diandih ku bangsa-bangsa sejen. Kota-kota anu geus saruwung bakal gegek ku jelema.

⁴Tong salempang! Sabab maneh moal aya anu ngahina deui, moal aya anu ngawiwirang deui. Kabalangsakan lantaran maneh geus teu satia ti ngongora, engke mah kapopohokeun. Kaprihatinan waktu keur cuang-cieung jadi randa, moal kainget-inget deui.

⁵Anu nyiptakeun maneh, anu jenenganana PANGERAN Nu Maha Kawasa, bakal jadi ibarat salaki maneh. Allah Israil nu suci, raja sakuliah jagat, bakal ngajait maneh.

⁶Eh Israil, maneh ibarat hiji pamajikan anu ti ngongora ditinggalkeun ku salaki, nepi ka nguluwut pikir. Tapi ku PANGERAN geus dihiap deui. Dawuhana-Na,

⁷”Kami ninggalkeun teh ngan sakeudeung. Ayeuna rek ngaku deui, diwuwuh ku asih anu taya papadana.

⁸Kami bendu nepi ka ninggalkeun teh teu lila. Ayeuna rek mikanyaah sapapanjangna.” Kitu dawuhan PANGERAN, anu ngajait maneh.

⁹”Keur jaman Enoh Kami geus jangji, yen moal ngeueum deui ieu bumi. Ayeuna Kami jangji moal bendu deui ka maneh, moal nyeuseul atawa ngahukum deui.

¹⁰Gunung jeung pasir bisa urug. Tapi kanyaah Kami ka maneh teh moal aya tungtungna. Jangji Kami ka maneh moal udar, rek mere kanugrahaan.” Kitu dawuhan PANGERAN anu asih ka maneh.

¹¹PANGERAN ngadawuh, ”Yerusalem, Yerusalem! Maneh teh balangsak. Euweuh nu nulung, euweuh nu ngalilipur. Pademen maneh ku Kami rek dipasangkeun deui, batu-batuna rek make anu aralus.

¹²Munara-munarana rek ku mirah dalima. Gapura-gapurana ku batu manikem anu ngagebur. Kutana rek ku permata.

¹³Rahayat maneh arek diwuruk ku Kami pribadi. Hirupna sina makmur, sina talengtrem.

¹⁴Maneh arek diajegkeun, ku adil jeung bener. Jeung aman, moal kasedek ku nu rek nindes, moal kasorang ku bahya.

¹⁵Mun maneh aya nu nempuh, eta lain idin Kami. Anu merangan ka maneh, saha ge tangtu rubuh.

¹⁶Panday beusi Kami nu ngayakeunana, sina nyieun seuneu, nyieun pakarang. Serdadu-serdadu nu make eta pakarang pikeun maehan, Kami nu nyiptakeunana.

¹⁷Jadi satiap pakarang anu dipake narajang ka maneh, moal matak kua-kieu. Jeung satiap maneh aya anu merkarakeun, maneh bakal bisa ngalawan. Abdi-abdi Kami ku Kami tangtu diraksa, disina arunggul.” Kitu dawuhan PANGERAN.