Read Boros Dusun YERMIA 50 Bible Online

YERMIA 50 - Boros Dusun bible

YERMIA 50

¹Ngeunaan perkara nagri Babul jeung pangeusina, kieu timbalan PANGERAN ka kaula,

²”Utarakeun ieu beja ka bangsa-bangsa! Uarkeun! Pasang tandana, uarkeun wartana! Ulah aya anu dikilungan! Babul geus rugrug. Dewana, si Merodak geus bubuk! Brahala-brahalana kawiwirangan! Dewa-dewana anu najis geus bencar!

³Hiji bangsa ti beulah kaler geus maju rek ngarurug, rek ngosongkeun Babul. Pangeusi Babul, jalma, sato, bakal kalabur. Babul bakal suwung moal aya nu nyicingan deui.”

⁴Timbalan PANGERAN, ”Dina mangsa eta, Israil jeung Yuda bakal rawah-riwih nareangan Kami, Allahna.

⁵Jeung naranyakeun jalan ka Sion, seug ngajarugjug ka dinya. Engke maranehna bakal ngayakeun hiji perjangjian jeung Kami, langgeng moal pegat-pegat.

⁶Eta umat Kami apruk-aprukan lir domba anu kasarung nepi ka gunung-gunung, ku nu ngangonna diantep. Utrak-atrok turun gunung unggah gunung, parohoeun ka jalan balik.

⁷Sajeroning kitu ditarajang ku sakur nu manggihan. Ceuk musuhna, ’Eta jelema-jelema teh geus boga dosa ka PANGERAN; jadi kalakuan urang ka maranehna teh teu salah. Kuduna mah maranehna teh saratia ngarandel ka PANGERAN cara karuhunna.’

⁸Eh Israil, geura kalabur ti Babul, nyaringkah. Kudu paheula-heula!

⁹Sabab Babul ku Kami rek disina ditarajang ku bangsa-bangsa anu garagah ti kaler, beunang Kami ngahijikeun, bangsa paninggaran anu kamashur, anu jamparingna tara nyalahan. Ayeuna geus tata baris siap tempur, rek merangan jeung ngelehkeun eta nagri.

¹⁰Babul bakal diranjah, harta bandana pada nyarokotan sakarep-karep ku musuhna. Kitu timbalan Kami, PANGERAN.”

¹¹Timbalan PANGERAN, ”Urang Babul, maraneh geus neungteuinganan ka bangsa Kami, mani barungah, araratoh kawas sapi keur ngirik gandum, kawas kuda keur hohoang.

¹²Ku sabab kitu, ayeuna nagri maraneh sorangan anu sakitu gedena bakal apes, bakal asor. Bangsa Babul bakal jadi pangleutikna di antara bangsa-bangsa sejen. Tanahna bakal garing moal ngambeu-ngambeu cai kawas gurun keusik.

¹³Babul bakal suwung moal dicicingan deui, bakal tetep jadi gundukan ruruntuhan, nepi ka matak helok jeung olohok anu ngaliwat ka dinya, sabab Kami geus pohara napsuna.

¹⁴Pasukan gondewa, geura tata baris siap tempur ngepung Babul. Hujanan ku jamparing, sabab geus boga dosa ka Kami, PANGERAN.

¹⁵Hucuhkeun perang di sakuliah eta nagri. Babul taluk. Kuta-kutana bedah, rugrug. Babul keur dibales ku Kami. Pek ku maraneh oge bales sakumaha kalakuanana bareto ka batur.

¹⁶Di tanahna ulah sina aya nu nebarkeun binih atawa dibuat. Urang asing anu hirup di dinya geus harayangeun buru-buru mulang ka nagrina sorangan, sarieuneun ku balad nu keur nempuh.”

¹⁷Timbalan PANGERAN, ”Urang Israil paburencay lir domba dibeberik ku singa. Mimitina ditekuk ku raja Asur, tuluy ku Raja Nebukadnesar ti Babul dikerekeb tulangna.

¹⁸Raja Asur geus dihukum ku Kami, PANGERAN Nu Maha Kawasa, Allahna Israil. Raja Nebukadnesar oge jeung nagrina tangtu dihukum.

¹⁹Urang Israil rek dipulangkeun ka lemah caina. Bakal bisa ngadalahar deui hasil bumi ti Gunung Karmel jeung ti daerah Basan, kitu deui hasil pepelakan ti daerah Epraim jeung Gilad.

²⁰Dina mangsa eta di Israil moal kapanggih aya dosa, di Yuda moal aya deui kajahatan, sabab eta umat anu ku Kami dikarikeun teh geus dihampura. Kitu timbalan Kami, PANGERAN.”

²¹Timbalan PANGERAN, ”Geura tarajang urang Merataim jeung urang Pekod. Tumpes, tumpurkeun. Jalankeun kabeh parentah Kami. Kitu timbalan Kami, PANGERAN.

²²Eta tanah jadi ngageder ku perang, ruksakna pohara.

²³Bareto Babul teh lir gegendir ngancur-ngancurkeun jagat. Ayeuna eta gegendir teh geus bubuk! Eta nagri geus ditarajang ku hiji kajadian anu matak hookeun bangsa-bangsa sejen.

²⁴Eh Babul, maneh geus ngalawan ka Kami. Ayeuna maneh ku Kami karingkus. Maneh teu nyaho yen ku Kami ditaheunan ku pitapak.

²⁵Kami geus mukakeun tempat nyimpen pakarang Kami; eta pakarang-pakarang ku Kami dikaluar-luarkeun dibarengan ku napsu, sabab Kami, Anu Maha Agung, PANGERAN Nu Maha Kawasa, boga pigaweeun di Babul.

²⁶Rurug Babul ti unggal juru. Gedor lumbung-lumbung gandumna. Barang-barang gedoranana hunyudkeun sing ngagugunung lir tumpukan gandum! Musnakeun, sing beresih ulah disesakeun.

²⁷Serdadu-serdaduna paehan, babadan ku pedang! Cilaka urang Babul! Babul geus waktuna dihukum!” (

²⁸Ceuk kakaburan ti Babul anu daratang ka Yerusalem, Babul teh keur meunang wawales ti PANGERAN Allah urang, tina kalakuanana bareto ngajarah Bait Allah panglinggihana-Na.)

²⁹Timbalan PANGERAN, ”Parentah ku maraneh pasukan ahli mentang panah, kitu deui sakur anu bisa metakeun gondewa jeung jamparing. Kepung eta nagri, ulah aya anu lolos. Bales paningkahna, taur kalakuanana anu bareto, sabab geus wani kurang ajar ka Kami, Anu Maha Suci di Israil.

³⁰Ku lantaran kalakuanana kitu, taruna-tarunana bakal tumpes diparaehan di jalan-jalan, serdadu-serdaduna bakal ditumpurkeun dina poe eta. Kitu timbalan Kami, PANGERAN.

³¹Babul! Ieu Kami Anu Maha Agung, PANGERAN Nu Maha Kawasa, geus jadi lawan maneh, lantaran maneh geus sombong ka Kami! Geus waktuna maneh ku Kami dihukum.

³²Bangsa maneh anu kumaki bakal tigedebug, jeung moal aya anu ngahudangkeun. Kota-kota maneh rek dihuru, anu aya sakurilingeunana rek dimusnakeun.”

³³Timbalan PANGERAN Nu Maha Kawasa, ”Urang Israil jeung urang Yuda keur dianiaya, dijaga keras ku bangsa anu ngaboyongna, teu meunang ka mana-mana.

³⁴Tapi anu bakal ngajait maranehna teh maha perkasa, jenenganana: PANGERAN Nu Maha Kawasa. Mantenna ku anjeun anu bakal ngangkat maranehna tina kasangsaraan, sarta bakal ngamankeun jagat. Sabalikna urang Babul tangtu bakal cilaka.”

³⁵Timbalan PANGERAN, ”Gempur Babul! Gempur rahayatna, gempur para kapalana, gempur para bujanggana.

³⁶Gempur tukang-tukang torahna, pohara paralungna! Gempur serdadu-serdaduna, sina kalabur pangacianana.

³⁷Basmi kareta-karetana, tumpes kuda-kudana. Gempur serdadu-serdadu sewaanana, sina beak tanagana! Awut-awut dunyabranana, ranjah, rayah.

³⁸Garingkeun tanahna, saat-saatkeun walungan-walunganana. Sabab Babul pinuh ku arca brahala, anu ngagelokeun urang dinya.

³⁹Eta sababna Babul bakal jadi enggon kelong jeung jurig jeung manuk-manuk najis. Saendeng-endeng hamo dicicingan deui ku jelema.

⁴⁰Babul baris katinggang ku bahla saperti anu ninggang ka Sadumu jeung Gomora waktu eta nagri jeung kota-kota tatanggana dibasmi ku Kami. Hamo aya deui jelema anu ngancik di dinya. Kitu timbalan Kami, PANGERAN.

⁴¹Babul bakal ditempuh ku balad ti tebeh kaler, ku hiji bangsa digjaya ti nagri jauh; loba pisan raja-raja nu geus rek narajang.

⁴²Marawa gondewa jeung tumbak, dedegler taya rasrasan. Daratangna tumpak kuda, sorana lir laut gumuruh, geus kari der ngagempur Babul.

⁴³Raja Babul nu ngadenge eta beja, leungeunna mani ngulapes, bati ketir tingseleket, cara awewe nu rek ngajuru.

⁴⁴Jeg singa ti leuweung sapanjang Walungan Yordan norojol ka tengah-tengah domba di sampalan hejo ngemploh, nya kitu pisan Kami, PANGERAN bakal ngadadak ngadatangan urang Babul, nepi ka maranehna kalabur ti nagrina. Eta nagri satuluyna baris dicangking ku hiji jelema beunang Kami milih. Karana, saha anu sarua jeung Kami? Saha nu wani nangtang ka Kami? Raja mana nu tagen ngayonan Kami?

⁴⁵Jadi, darengekeun ieu putusan Kami perkara nagri Babul, kitu deui pangersa Kami ka urang dinya. Maranehna, malah barudakna pisan bakal diseredan, bakal pinuh ku kagimir.

⁴⁶Waktu Babul engke rugrug, jagat ear bumi genjlong, bangsa-bangsa bakal ngadarenge anu tingkaroceak.”