Read Boros Dusun YEHESKEL 3 Bible Online

YEHESKEL 3 - Boros Dusun bible

YEHESKEL 3

¹Allah nimbalan, ”Eh anak manusa, dahar ieu surat gulungan teh. Geus kitu maneh kudu indit ka urang Israil, ngemban timbalan Kami.”

²Seug sim kuring calangap. Surat gulungan teh ku eta panangan diasongkeun, supaya didahar.

³Timbalana-Na deui, ”Eh anak manusa, heh ieu surat gulungan teh dahar. Eusian beuteung teh ku ieu.” Seug ku sim kuring didahar, rasana amis asa madu.

⁴Allah nimbalan, ”Eh anak manusa, jig tepungan urang Israil, tepikeun timbalan Kami ka maranehna.

⁵Maneh teh diutus teh lain ka bangsa asing anu basana hese. Diutus teh ka bangsa Israil.

⁶Ari diutus ka bangsa asing anu loba mah, anu basana harese, anu maneh teu ngarti, moal teu aya anu daraekeun ngadengekeun ka maneh.

⁷Tapi urang Israil mah saurang ge teu nurut. Baredegong kabeh, bangkawarah.

⁸Ku sabab kitu maneh oge ku Kami rek dibedegongkeun kawas maranehna.

⁹Maneh rek dijieun lir batu karang, anu tagen, sarta teuas cara inten. Jadi ulah salempang ku eta anu balangkawarah teh.”

¹⁰Timbalana-Na deui, ”Eh anak manusa, regepkeun, ingetkeun sagala rupa anu baris diucapkeun ku Kami.

¹¹Jung tepungan batur maneh pada-pada boyongan, bere nyaho timbalan-timbalan Kami, PANGERAN Nu Maha Agung, rek didarenge rek henteu.”

¹²Geus kitu sim kuring diangkat ku Roh Allah. Ari di tukangeun aya sora anu maruji mani ngageder, ungelna, ”Sagala puji kasanggakeun ka PANGERAN anu jumeneng di sawarga agung!”

¹³Sora eta pabaur jeung sora jangjang opat mahluk anu bareng kikiplik di awang-awang, pagalo jeung sora gilinding-gilinding tea, tinggeleger sada lini.

¹⁴Sajaba ti diangkat ku Roh Allah, karasa aya deui tanaga anu ngangkat sarta nyandak sim kuring, kacida rongkahna, nya eta tanaga kakawasaan PANGERAN. Sajeroning kitu sim kuring kadatangan rasa keuheul, jeung hayang ngabudalkeun amarah.

¹⁵Saterusna sim kuring geus aya di Tel Abib di sisi Walungan Kebar, tempat para boyongan tea. Meunang tujuh poe cicing bae di dinya, asa hareugeueun keneh ku sagala anu geus katingal jeung nu geus karungu.

¹⁶Sanggeus liwat tujuh poe, PANGERAN nimbalan ka sim kuring,

¹⁷”Eh anak manusa, maneh ku Kami diangkat jadi pangawasa urang Israil. Tepikeun ancaman-ancaman Kami ka maranehna.

¹⁸Upama Kami geus nimbalan si Anu kudu paeh lantaran nyieun dosa, upama jelemana ku maneh henteu dibere peringetan yen ulah jahat sangkan nyawana karaksa, eta jelema tangtu paeh tur nanggung dosa. Tapi sual paehna maneh anu kudu tanggung jawab ka Kami.

¹⁹Upama paehna sanggeus ku maneh dielingan henteu nurut, paehna nanggung dosa, tapi sual paehna lain salah maneh, maneh tangtu salamet.

²⁰Upama aya jelema bener tuluyna nyieun dosa, sarta ku Kami digebruskeun kana bahya maot, upama ku maneh henteu dibere peringetan, tangtu eta jelema paeh nanggung dosa, sarta kalakuanana ka tukang-tukang anu hade ku Kami hamo dipirosea. Tapi sual paehna maneh kudu tanggung jawab ka Kami.

²¹Sabalikna upama ku maneh dipepelingan heula yen ulah nyieun deui dosa seug nurut, eureun tina ngalampahkeun dosa, eta jelema tangtu hirup terus, maneh oge salamet.”

²²Heab ku sim kuring karasa aya hiji kakuatan, nandakeun PANGERAN keur aya di dinya. Karungu Mantenna ngandika, ”Maneh kudu indit ka lebak. Kami rek ngandika ka maneh di ditu.”

²³Barang jol ka lebak, breh ningal kamulyaan PANGERAN saperti anu katingal di sisi Walungan Kebar. Bruk sim kuring nyuuh kana taneuh.

²⁴Tapi tuluy ditangtungkeun deui ku Roh Allah anu nyurup ka sim kuring. PANGERAN nimbalan kieu, ”Geura balik, tuluy ngurung maneh di imah.

²⁵Di dinya maneh arek ditalian, eh anak manusa, sangkan teu bisa patepung jeung jalma rea.

²⁶Letah maneh arek dibisukeun, sangkan teu bisa mere peringetan ka jalma-jalma bangkawarah.

²⁷Upama geus aya deui pangandika Kami ka maneh, sarta maneh geus dibere kapercekaan nyarita, ucapkeun ka maranehna sagala hal anu baris didawuhkeun ku Kami, PANGERAN Nu Maha Agung. Ngan ku sabab jelema-jelemana basangkal, nu daraek ngadenge ka maneh teh ngan sawareh, nu sawareh deui mah moal malire.”