Read Boros Dusun BILANGAN 23 Bible Online

BILANGAN 23 - Boros Dusun bible

BILANGAN 23

¹Balhum misaur ka Balak, ”Pangdamelkeun altar tujuh sareng sayagikeun sapi jalu tujuh, domba jalu tujuh.”

²Ku Balak ditedunan. Balak jeung Balhum tuluy ngurbankeun eta sapi jeung domba dina altar, saaltarna hiji sapi hiji domba.

³Geus kitu saur Balhum ka Balak, ”Ieu kurban-kurban jagi heula, kaula bade ningal sumping moalna PANGERAN ka kaula. Naon-naon anu ku Mantenna diwahyukeun ka kaula engke diwartoskeun.” Ti dinya Balhum angkat nyalira ka hiji puncak pasir.

⁴Allah sumping ka dinya, seug Balhum unjukan, ”Sim abdi parantos ngadegkeun kurban dina tujuh altar, saaltarna hiji sapi hiji domba.”

⁵Balhum ku PANGERAN diuningaan kudu sasauran kumaha, tuluy dipiwarang ka Balak deui ngadongkapkeun timbalana-Na.

⁶Balhum nepangan deui Balak, kasampak keur ngajaga keneh kurban beuleuman jeung para kapala Moab.

⁷Ti dinya Balhum ngucapkeun wejanganana: ”Kaula dihiras ku Balak, raja Moab. Diala ti Siria ti pagunungan di wetan. Carekna, ’Ka dieu, jadi panyambung lemek kaula. Pangnyapakeun urang Israil.’

⁸Kumaha kaula rek bisa nyapa ka umat anu ku Allah henteu disapa? Kumaha kaula rek bisa ngalaknat ka umat anu ku Allah henteu dilaknat?

⁹Atra kaula nya ningal ti puncak cadas. Sidik nya nilik ti luhur pasir. Hiji bangsa nu mandiri, anu sadar yen bangsana pangdiberkahanana.

¹⁰Turunan Israil tinanding keusik lobana. Moal kabilang ku loba-lobana. Mugia pati kaula asup pati umat Allah, hayang ajal jeung bagjana cara jalma nu ibadah.”

¹¹Ari saur Balak, ”Kumaha saderek teh? Kapan diangkir teh supaya nyapa ka musuh kaula, anggur ngaberkahan?”

¹²Waler Balhum, ”Kitu anu katampi ku kaula ti PANGERAN.”

¹³Saur Balak ka Balhum, ”Upami kitu urang ngalih, supaya urang Israil anu katingali mung saeutik.”

¹⁴Ti dinya Balhum diajak ka Sopim, hiji tanah lempar di puncak Gunung Pisga. Tuluy ngadegkeun deui tujuh altar sarta tuluy ngurban, saaltarna hiji sapi jalu hiji domba jalu.

¹⁵Saur Balhum ka Balak, ”Jagi ieu kurban beuleuman, kaula bade ka ditu ngadeuheus ka Allah.”

¹⁶Allah sumping ka Balhum maparin uninga pisaureun, tuluy miwarang nepangan deui Balak ngadongkapkeun sabda-Na.

¹⁷Balhum mulih deui, Balak kasampak keur ngajaga kurbanna jeung para kapala Moab. Balak mariksakeun dawuhan Allah.

¹⁸Seug Balhum ngedalkeun wejanganana: ”Mangga Balak bin Sipor dangukeun ieu ucapan.

¹⁹Allah tara ngabohong cara jelema, tara gumingsir kawas manusa. Mun jangji pasti ngajadi, mun nyabda pasti laksana.

²⁰Kaula seja ngucapkeun berkah. Ku sabab Allah nu miwarangna, kaula henteu kaduga nolakna.

²¹Geus kapeleng ku kaula kumaha Israil jagana. Bangsa nu moal sangsara nu moal nyorang balangsak. Diaaping ku PANGERAN Allahna, anu ku maranehna diaku jadi Rajana.

²²Allah ngaluarkeun eta bangsa ti Mesir. Tur bumela jeung rosa lir banteng leuweung.

²³Bangsa Israil moal beunang diheureuyan. Moal katepi ku sihir. Moal kasusul ku tenung. Kieu hal Israil ceuk jalma-jalma kiwari: ’Kanyahokeun, sakitu ahengna damel PANGERAN!’

²⁴Bangsa Israil lir singa rosa tanaga. Tacan eureun mun tacan nyasaak jeung neureuy, mun tacan nginum getih korbanna.”

²⁵Ari saur Balak ka Balhum, ”Ari teu kersa mah nyapa ka urang Israil, atuh ulah-ulah ngaberkahan!”

²⁶Waler Balhum, ”Sanggem kaula ge kaula mah darma nepikeun pangandika PANGERAN. Sanes kitu tadi teh?”

²⁷Saur Balak ka Balhum, ”Sae urang ngalih deui atuh, manawi di tempat sanes mah Allah ngawidian saderek nyapa eta bangsa.”

²⁸Balhum ku Balak dicandak ka puncak Gunung Peor anu negla ka lebah gurun keusik.

²⁹Saur Balhum ka Balak, ”Ngadegkeun deui tujuh altar, sayagikeun sapi jalu sareng domba jalu tujuh-tujuh.”

³⁰Ku Balak ditedunan, tuluy dikurbankeun kana altar, saaltarna hiji sapi hiji domba.