Read Boros Dusun JAKARIA 7 Bible Online

JAKARIA 7 - Boros Dusun bible

JAKARIA 7

¹Dina taun kaopat pamarentahan Raja Darius, dina tanggal opat belas bulan kasalapan, bulan Kislew, PANGERAN ngembankeun sabda-Na ka sim kuring.

²Aya utusan urang Betel, nya eta Sareser jeung Regem Melek jeung batur-baturna, diutus ka Bait PANGERAN Nu Maha Kawasa, dititah menta berkah PANGERAN,

³jeung dititah nanyakeun ka para imam jeung nabi-nabi, kieu, ”Kumaha dina sasih lima, naha kedah puasa deui tawis mikasedih ancurna Bait Allah, sapertos anu parantos dilakonan pirang-pirang taun?”

⁴Sabda PANGERAN anu diembankeun ka kaula teh kieu,

⁵”Bejakeun ka jelema-jelema pangeusi ieu nagri jeung ka para imam yen puasa jeung tanda sedihna anu dilalampahkeun saban bulan kalima jeung katujuh salila tujuh puluh taun ieu, lain dumeh hormat ka Kami.

⁶Jeung ari dalahar jeung ngarinum ngan pikeun kasugemaanana sorangan.”

⁷Pangandika PANGERAN liwat nabi-nabi anu ti hareula oge kitu, nya eta jaman Yerusalem masih keneh makmur jeung aya keneh pangeusina. Jaman harita jalma-jalma caricingna lain ngan di desa-desa sabudeureun kota bae, tapi malah aya nu caricing di bagian kidul jeung di suku-suku pagunungan beulah kulon.

⁸PANGERAN ngembankeun ieu sabda ka Jakaria.

⁹Timbalana-Na, ”Baheula Kami geus ngaluarkeun parentah-parentah ka umat Kami, ungelna: ʼMaraneh kudu adil, kudu karunyaan, kudu hade hate ka pada batur.

¹⁰Ulah nindes ka randa-randa, ka yatim pahatu, ka urang asing nu ngaradon hirup di maraneh, jeung ka nu keur nandangan kasusah. Jeung ulah boga niat jahat ka nu sejen.ʼ

¹¹Tapi umat Kami baredegong arembungeun ngadenge. Maranehna nyarocokan ceuli,

¹²sarta ngahaja nareuaskeun hate, tareuas kawas cadas. Ku lantaran henteu narurut kana piwuruk-piwuruk Kami anu diamanatkeun ka nabi-nabi jaman harita, Kami jadi pohara keuheulna.

¹³Ari Kami ngomong teh tara didarengekeun. Anu matak ana maranehna neneda, panedana ku Kami tara didengekeun.

¹⁴Lir ditebak ku angin topan, maranehna ku Kami dikebutkeun ka nagri-nagri batur. Ari nagri anu ieu jadi kosong, euweuh jelemaan saurang-urang acan.”