Read Boros Dusun MARKUS 6 Bible Online

MARKUS 6 - Boros Dusun bible

MARKUS 6

¹Yesus geus angkat ti dinya, mulih ka kota asal-Na jeung murid-murid-Na.

²Poe Sabat Anjeunna ngawulang di imah ibadah. Jelema-jelema anu ngadarenge piwulang Anjeunna hareraneun. ”Ti mana meunangna nu kitu?” ceuk maranehna. ”Bogaeun hikmat naon? Naha bet bisaeun nyieun anu pikaheraneun?

³Lain tukang kayu tea manehna teh, anak Mariam, dulurna Yakobus, Yusup, Yudas, jeung Simon? Dulur-dulur-Na nu awewe oge di darieu, lain?” Jadi di dinya mah Anjeunna ditolak.

⁴Saur Yesus ka maranehna, ”Nabi teh dihargaan di mana-mana. Tapi di lemburna jeung di kalangan kulawargana atawa baraya-barayana mah tara dianggap.”

⁵Anjeunna teu kungsi ngayakeun mujijat naon-naon di dinya mah, salian ti nyageurkeun anu garering sababaraha urang ku jalan ditumpangan panangan.

⁶Anjeunna kacida heraneunana ku anu henteu palercayaeun teh. Ti dinya Yesus angkat ka desa-desa sakurilingeun Nasaret, ngawulang.

⁷Geus kitu Anjeunna ngumpulkeun dua welas murid-Na, tuluy diutus duaan-duaan, jeung dipaparin kawasa pikeun ngusir roh-roh jahat.

⁸Saur-Na ka maranehna, ”Salian ti iteuk maraneh ulah mawa naon-naon deui. Roti, kantong derma, duit, ulah mawa.

⁹Meunang ditarumpah, tapi ulah mawa pisalin.”

¹⁰Saur-Na deui, ”Lamun maraneh aya nu ngaku, nganjrek teh kudu di imahna nepi ka waktu indit deui ti dinya.

¹¹Lamun aya pangeusi kota anu embungeun narima atawa ngadenge omongan maraneh, tinggalkeun bae bari kebutkeun kekebul tina suku nandakeun teu resep ka maranehna!”

¹²Bral murid-murid arindit, nguaran jelema-jelema sangkan tarobat.

¹³Salian ti kitu maranehna ngusir roh-roh jahat loba pisan, jeung nyageur-nyageurkeun anu garering diulasan ku minyak jetun.

¹⁴Eta kabeh kadangu bejana ku Raja Herodes, wantu-wantu jenengan Yesus geus kautara ka mana-mana. Loba anu nyebutkeun yen Yesus teh: ”Yohanes Jurubaptis hirup deui, nu matak jadi kawasa ngayakeun rupa-rupa kaahengan”.

¹⁵Aya oge anu nyebutkeun, ”Anjeunna teh Elias.” Ceuk sawareh deui, ”Anjeunna teh nabi, kawas nabi-nabi anu di jaman baheula.”

¹⁶Ari saur Herodes, ”Eta jelema tangtu Yohanes Jurubaptis anu bareto ku aing diteukteuk sirahna. Ayeuna hirup deui!”

¹⁷Bareto Yohanes teh ku Herodes geus dipiwarang ditangkep, dirante jeung dipanjara lantaran ngaweweleh anjeunna migarwa Herodias istri Pilipus saderekna.

¹⁸Yohanes sababaraha kali ngemutan ka Herodes tina hal eta, saurna, ”Lepat pisan anjeun migarwa istri tuang saderek teh!”

¹⁹Ari Herodias jadi geuleuheun ka Yohanes, hayangeun maehan. Ngan teu bisa sabab dihalang-halang ku Herodes.

²⁰Ari Herodes ku Yohanes teh ngaraos sieun, da uningaeun Yohanes jelema bener jeung suci, sarta kasalametanana di jero panjara ku anjeunna ditalingakeun. Anjeunna rajeun ngadangukeun kasauran Yohanes, sanajan ari tas ngadangukeun teh manahna sok marungkawut.

²¹Lila-lila Herodias meunang jalan pikeun ngalaksanakeun maksudna. Nya eta waktu Herodes mestakeun wewedalanana sarta ngondang kapala-kapala pamarentahan, perwira-perwira militer jeung tokoh-tokoh urang Galilea.

²²Dina eta pesta teh putri Herodias ngibing. Ibinganana kacida nyukakeunana ka Herodes jeung tamu-tamuna. Raja ngalahir ka eta murangkalih, ”Nyai hayang naon, sebutkeun bae, tangtu dikabul.”

²³Raja terus sumpah, saurna, ”Ama sumpah, naon bae pamenta Nyai, menta saparo karajaan Ama ge tan wande diluluskeun.”

²⁴Eta murangkalih kaluar heula tina pesta, naros ka ibuna, ”Kedah nyuhunkeun naon?” Saur ibuna, ”Nyuhunkeun hulu Yohanes Jurubaptis!”

²⁵Putri ngadeuheus deui ka raja ngucapkeun panuhunna, ”Nyuhunkeun sirah Yohanes Jurubaptis ayeuna keneh, bantun ka dieu dina baki!”

²⁶Ngadangu pamenta kitu Herodes jadi nalangsa, tapi teu iasa nolak lantaran geus sumpah tur di payuneun tamu-tamu.

²⁷Tuluy miwarang hiji pangawal sina nyokot mastaka Yohanes. Pangawal tuluy indit ka panjara neukteuk mastaka Yohanes.

²⁸Mastakana dibakian dihaturkeun ka eta putri, ku eta putri diserenkeun ka ibuna.

²⁹Layon Yohanes dicokot ku murid-muridna tuluy dipendem.

³⁰Utusan-utusan Yesus geus marulang, geus kumpul deui jeung Anjeunna, nyaritakeun hasil lampah jeung pangajaranana ka jalma rea.

³¹Tapi teu bisa jongjon, sabab jelema-jelema nu daratang nu arindit kacida lobana, nepi ka Yesus jeung murid-murid-Na teu kaburu tuang-tuang acan. Ku sabab eta saur Yesus ka murid-murid, ”Urang nyingkir heula neangan tempat sepi ngarah rineh, jeung supaya maraneh bisa ngaso heula sakeudeung.”

³²Tuluy naraek kana parahu rek ka tempat anu sepi.

³³Tapi loba anu narenjoeun tur warawuheun saha-sahana. Jelema-jelema ti kota-kota di eta daerah tuluy nyarusul lalumpatan jalan darat, daratangna ka tempat anu dijugjug ku Yesus jeung murid-murid ti hareula.

³⁴Barang Yesus lungsur tina parahu, jelema-jelema geus loba. Anjeunna kacida hawatoseunana, asa ningali domba teu aya anu ngangonna. Prak bae ku Anjeunna diwulang rupa-rupa hal.

³⁵Sanggeus burit murid-murid arunjukan, ”Pa, parantos burit, sareng ieu tempat teh mencil.

³⁶Jalmi-jalmi piwarang mios sina maleser tedaeunana ka desa-desa anu caraket.”

³⁷Waler-Na, ”Ku maraneh bae suguhan saaya-aya.” Ceuk murid-murid, ”Jadi abdi-abdi kedah mios meser tedaeun pangaos dua ratus uang perak keur nyuguhanana?”

³⁸Yesus mariksa, ”Roti anu maraneh aya sabaraha, coba ilikan.” Sanggeus diilikan, jawabna, ”Lima, sareng lauk dua siki.”

³⁹Anjeunna miwarang ka murid-murid supaya jelema-jelema teh digumpluk-gumpluk sina dariuk dina jukut hejo.

⁴⁰Gek jelema-jelema dariuk gugumplukan, sagumplukna aya nu saratusan, aya nu lima puluhan.

⁴¹Yesus nyandak roti anu lima siki jeung laukna dua siki, tuluy tanggah ka langit muji sukur ka Allah. Geus kitu rotina disemplekan, dipasihkeun ka murid-murid sina dibagikeun ka nu rea. Laukna ge dibagikeun.

⁴²Unggal jelema dalaharna seubeuh.

⁴³Roti jeung lauk teh malah aya sesana, dikumpulkeun ku murid-murid meunang dua welas karanjang pinuh.

⁴⁴Anu disuguh dahar teh kabehna aya lima rebu urang lalaki.

⁴⁵Harita keneh Yesus miwarang murid-murid kana parahu, sina ti heula meuntas talaga ka Betsaida, ari nu rea dipiwarang budal.

⁴⁶Anjeunna oge amitan tuluy unggah ka hiji pasir rek neneda.

⁴⁷Nyalira bae di dinya nepi ka peuting, ari murid-murid geus aya di tengah talaga.

⁴⁸Kauninga ku Anjeunna murid-murid keur susah payah ngawelah lantaran parahuna mapag angin. Ku sabab eta antara pukul tilu subuh jeung pukul genep isuk Anjeunna nyusul, angkat napak kancang dina cai. Angkat-Na semu rek terus ngalangkungan,

⁴⁹tapi murid-murid narenjoeun ka Anjeunna nu keur angkat dina cai sarta nyangka Anjeunna teh jurig, nepi ka ting garoak.

⁵⁰Maranehna kacida sarieuneunana barang narenjoeun ka Anjeunna teh. Yesus gancang ngagentraan, saur-Na, ”Teger! Kami ieu teh, ulah sarieun!”

⁵¹Anjeunna terus naek kana parahu, jep angin jempe. Murid-murid-Na beuki tambah hareraneun,

⁵²lantaran kaheran maranehna ku hal roti lima siki bisa dipake nyuguh dahar lima rebu urang tea oge can leungit. Eta kabeh teu katepi ka pangartina.

⁵³Meuntasna terus kebat sarta geus narepi ka tanah Genesaret, parahuna dicangcang.

⁵⁴Barang tarurun tina parahu, urang dinya ujug-ujug wawuheun bae ka Yesus.

⁵⁵Maranehna terus lalumpatan ka jero kampung ngabejaan anu sejen. Sanggeus nyarahoeun yen aya Anjeunna, tuluy kalaluar marawa anu garering dina samak.

⁵⁶Saterusna ka mana bae sumping-Na, ka desa, ka kota, ka lembur, jelema-jelema merul marawa anu garering ka alun-alun, bari nunuhun ka Anjeunna supaya anu garering teh diidinan nyabak kana tungtung jubah-Na bae wungkul. Sakur anu nyabak kabeh calageur tina kasakitna.