Read Boros Dusun LUKAS 12 Bible Online

LUKAS 12 - Boros Dusun bible

LUKAS 12

¹Rebuan jelema karumpul deui pasesedek nepi ka silih tincak. Sabot kitu Yesus ngalahir ka murid-murid, ”Sing waspada kana ragi urang Parisi, nya eta kana kamunapekanana.

²Sabab naon bae anu disamunikeun bakal katembong, rasiah naon bae bakal kaboker.

³Jadi naon bae anu ku maraneh diomongkeun di nu poek, bakal kadenge saterang-terangna, jeung naon bae anu ku maraneh diharewoskeun rurusiahan di kamar anu nutup, geus tangtu bakal diuar-uar.”

⁴”Jeung deui, batur-batur! Ulah sieun ku tukang maehan. Jelema mah ngan bisa maehan raga badag, teu bisa leuwih ti kitu.

⁵Kami rek nuduhkeun ka maraneh, saha anu kudu dipikasieun. Nu kudu dipikasieun mah Allah. Allah mah kajaba ti iasaeun maehan teh wenang ngalungkeun ka naraka. Sakali deui, Mantenna anu kudu dipikasieun teh!

⁶Manuk piit lima dijualna teh ngan laku kana duit pangleutikna dua gebleg. Tapi sanajan kitu ge ku Allah moal aya anu dilalikeun.

⁷Malah buuk sirah maraneh ge ku Mantenna geus dietang. Jadi ulah salempang; maraneh leuwih hargaan ti batan manuk piit!”

⁸”Kami ngabejaan: Anu ngaku ka Kami di hareupeun umum, ku Putra Manusa bakal diaku di hareupeun para malaikat Allah.

⁹Sabalikna anu nampik Kami di hareupeun umum, ku Putra Manusa bakal ditampik di hareupeun para malaikat Allah.

¹⁰Sing saha anu dina omonganana aya kecap anu ngalawan ka Putra Manusa bisa dihampura; sabalikna anu ngagogoreng ka Roh Suci mah moal dihampura.

¹¹Lamun maraneh dibawa ka imah-imah ibadah rek diperkarakeun ka para gegeden atawa para pangereh, ulah sieun teu bisa ngabela diri atawa bingung piomongeun.

¹²Sabab maraneh dina waktuna bakal dibere piomongeun ku Roh Suci.”

¹³Ti jelema loba aya anu mihatur kieu ka Yesus, ”Pa Guru, mugi pangmepelingankeun pun dulur supados daekeun maparin bagian harta titinggal pun bapa ka abdi.”

¹⁴Waler Yesus, ”Baraya! Na saha anu ngangkat Kami pikeun ngahakiman atawa ngabagikeun warisan antara aranjeun duaan?”

¹⁵Sasaurana-Na diteruskeun ka sarerea, ”Kahade maraneh ulah nepi ka boga sipat sarakah dina hal naon bae; sabab hirup jalma teh saenyana lain gumantung kana hartana, masih sakumaha beungharna oge.”

¹⁶Geus kitu Anjeunna nyarioskeun ieu misil, ”Aya hiji jelema beunghar, boga tanah sarta meunang hasilna loba.

¹⁷Seug mikir dina hatena, ʼEuweuh deui tempat jang nyimpen ieu hasil tanah. Kumaha petana?

¹⁸Euh bener,ʼ carekna ngomong sorangan, ʼgudang-gudang anu aya rek diruag, rek nyieun anu leuwih galede jang nyimpen gandum jeung sagala harta banda aing.

¹⁹Geus kitu aing rek ngomong ka diri sorangan: He jelema bagja! Tah bekel hirup teh sakitu haradena, tur mahi keur sababaraha tauneun. Pek geura reureuh, dahar, nginum, nyenangkeun diri!ʼ

²⁰Tapi Allah ngadawuh ka manehna, ʼEh, nu burung! Peuting ieu nyawa maneh rek dipundut. Ku saha engke dipimilikna eta dunyabrana beunang ngumpulkeun pikeun sorangan teh?ʼ ”

²¹Yesus nutup pilahir-Na, ”Tah kitu jadina jelema beunghar keur sorangan bae sarta lampahna henteu sapagodos jeung pangersa Allah teh.”

²²Pilahir-Na deui ka murid-murid, ”Ku sabab kitu maraneh ulah salempang sieun teu manggih dahar pikeun hirup, sieun teu boga pakean pikeun awak.

²³Hirup teh leuwih penting ti batan dahareun, awak leuwih penting ti batan pakean.

²⁴Tenjo manuk gagak, tara pepelakan tara ngumpulkeun parab, teu ngabogaan gudang atawa leuit, ku Allah teu kendat diparaban! Maraneh leuwih hargaan ti batan manuk!

²⁵Na bisa maraneh numbu hirup barang sakeudeung ku kasalempang perkara eta?

²⁶Lamun ku sual anu sakitu leutikna maraneh geus ngarasa teu sanggup, naon gunana salempang ku hal-hal sejenna?

²⁷Tenjo kembang bakung kumaha jadina. Tara digawe atawa nyieun papakean. Tapi sanajan kitu ceuk Kami, Raja Suleman anu sakitu beungharna oge panganggona eleh alus ku eta kembang.

²⁸Malah jukut, anu poe ieu aya poe isuk geus beak diduruk, ku Allah didangdanan alus pisan. Atuh komo maraneh mah moal datang ka teu dipakeanan ku Mantenna. Ipis pisan maraneh mah kapercayaan ka Allah teh!

²⁹Mana oge ulah bingung ku sual dahar jeung nginum. (

³⁰Anu ngan malikiran nu karitu wungkul teh umat anu teu anut ka Allah.) Rama maraneh ge uningaeun yen maraneh teh butuh ku anu karitu.

³¹Tapi pentingkeun heula hal Karajaan Mantenna, sagala kaperluan maraneh mah tangtu ku Mantenna diurus.”

³²”Maraneh anu ngan saeutik ulah salempang, sabab Rama maraneh sukaeun maparin berkah ka maraneh ti Karajaana-Na.

³³Jualan bae babandaan mah kabeh, duitna sidekahkeun ka nu mariskin. Tuluy kudu boga pepeten anu awet, paranti nyimpen harta anu aya di sawarga. Eta harta moal aya sudana, moal bisa aya nu maling, jeung moal dihakan ku rinyuh.

³⁴Sabab tibelatna hate teh ka tempat harta.”

³⁵”Sing caringcing pikeun nyanghareupan sagala hal, sing saged barangpake pikeun digawe, jeung lampu kudu terus hurung, lir upama gandek nu keur nungguan dunungan mulang ti nu hajat kawinan. Sangkan ari dunungan datang keketrok, bisa buru-buru dipangmukakeun panto.

³⁶

³⁷Untung gandek-gandek anu ku dununganana kasampak nyararing jeung caringcing ngadago mulangna. Sing percaya: Dununganana bakal singkil jeung nitah supaya maranehna dariuk tuluy dilaladenan.

³⁸Kacida untungna lamun ku dununganana anu mulangna tengah peuting atawa janari, maranehna kasampak nyararing jeung caringcing.

³⁹Jeung ku maraneh tangtu kacipta, jelema anu geus nyahoeun yen imahna bakal kadatangan bangsat tangtu taki-taki, supaya imahna ulah kaasupan.

⁴⁰Nya kitu maraneh oge kudu caringcing ngadago pisumpingeunana Putra Manusa, sabab pisumpingeuna-Na teh dina waktu anu teu kasangka-sangka pisan.”

⁴¹Petrus unjukan, ”Gusti, ieu piwulang teh keur abdi-abdi bae atanapi keur sadayana?”

⁴²Waler Gusti, ”Cik gandek nu disebut gandek satia jeung bijaksana teh nu kumaha? Tangtu ku dununganana baris dipercaya ngurus rumah tanggana jeung ngurus dahar gandek-gandek lianna saban-saban geus waktuna.

⁴³Untung eta gandek, lamun dununganana datang kasampak keur ngalakonan kawajibanana.

⁴⁴Sing percaya, ku dununganana bakal dipercaya ngurus sakabeh kakayaanana.

⁴⁵Sabalikna, lamun eta gandek ngan dahar jeung nginum nepi ka mabok, tur bengis ka sasama nu bubujang jeung lalanjang dumeh pangrasana dununganana nyabana bakal lila,

⁴⁶ana dununganana ngadadak datang teu kasangka-sangka, eta gandek tangtu bakal disiksa bebeakan, bagian jalma anu teu satuhu.

⁴⁷Gandek anu nyaho kana kahayang dunungan tapi dirina teu sadia jeung henteu ngajalankeun kahayang dununganana, tangtu dirangket satakerna.

⁴⁸Ari gandek anu teu ngarti mah kana karep dununganana, sanajan nepi ka kudu dirangket oge dirangketna moal sabaraha. Anu loba narimana, loba deui nu dipenta ti dirina; beuki gede narimana, beuki gede nu dipenta ti dirina.”

⁴⁹”Kami datang teh rek ngahuru ieu dunya, sarta hayang geura nenjo ngagedurna!

⁵⁰Kami kudu nyorang hiji baptisan (nya eta kasangsaraan). Samemeh eta kasorang hate Kami kacida susahna!

⁵¹Ceuk panyangka maraneh Kami datang teh dunya bakal runtut? Moal! Malah pabentar!

⁵²Ti ayeuna keneh ge ti lima anggota kulawarga bakal jadi dua bagian, nu tilu ngalawan dua, nu dua ngalawan tilu.

⁵³Bapa pabentar jeung anak lalaki, anak lalaki pabentar jeung bapa; indung pabentar jeung anak awewe, anak awewe pabentar jeung indung; mitoha awewe pabentar jeung minantu awewe, minantu awewe pabentar jeung mitoha awewe.”

⁵⁴Ari ka nu loba, kieu pilahir Yesus, ”Samangsa-mangsa maraneh nenjo aya mega unggah di kulon, geuwat ku maraneh ditaksir rek hujan; enya bae hujan.

⁵⁵Lamun angin karasa nebak ti kidul, ceuk maraneh hawa bakal panas; enya bae hawa panas.

⁵⁶Eh maraneh jelema pura-pura! Maraneh barisa neguh poe bakal hujan bakal panas ku nenjo bumi jeung langit, ku naon ari kana galagat jaman ayeuna maraneh teu ngahartikeun?”

⁵⁷”Ku naon maraneh sorangan teu nareangan jalan piluluseun?

⁵⁸Sapertina bae, lamun maraneh boga salah, diadukeun ka pangadilan. Meungpeung can ka pangadilan, coba sabisa-bisa lawan teh akuran, malak mandar aya hampurana mupus kasalahan maraneh. Sabab lamun henteu kitu tangtu jadi disered ka hakim, ku hakim diserenkeun ka pulisi tuluy digebluskeun ka jero panjara.

⁵⁹Geus kitu mah tinggal ngerem di dinya nepi ka geus dibereskeun sagala-galana.”