Read Boros Dusun LUKAS 19 Bible Online

LUKAS 19 - Boros Dusun bible

LUKAS 19

¹Yesus lebet ka kota Yeriho, sarta angkat-Na terus ngalangkungan eta kota.

²Di dinya aya hiji kapala tukang mulung pajeg, ngaranna Sakeus, jelema beunghar.

³Manehna ihtiar hayangeun nenjo saha Yesus teh. Tapi ku sabab kahalangan ku jalma loba tur awakna pendek, ihtiarna teu hasil.

⁴Tuluy lumpat miheulaan jalma loba, terekel naek kana hiji tangkal rek megat Yesus anu baris ngalangkung ka dinya.

⁵Sumping ka lebah dinya Yesus tanggah sarta ngalahir, ”Sakeus, geuwat turun! Poe ieu Kami rek nganjang ka maneh.”

⁶Sakeus turun tuturubun, tuluy ngamanggakeun ka Yesus bangun kacida atoheunana.

⁷Tapi jelema-jelema jadi gegelendeng, pokna, ”Kumaha Anjeunna teh? Bet kersa calik ka jelema anu doraka kitu!”

⁸Sakeus unjukan ka Yesus, nangtung ajeg, ”Juragan, harta banda abdi satengahna bade dihajatkeun ka nu mariskin. Sareng upami harta abdi aya anu kenging nipu, bade dipulangkeun opat kalieun.”

⁹Pilahir Yesus, ”Poe ieu, ieu imah geus didatangan ku kasalametan, sabab ieu jelema teh turunan Ibrahim keneh.

¹⁰Putra Manusa pang sumping teh rek neangan jeung nyalametkeun jelema nu leungit.”

¹¹Sabot jalma-jalma ngabarandungan keneh, Yesus terus nyarioskeun hiji misil. Harita Anjeunna geus deukeut pisan ka Yerusalem, sarta jalma-jalma nyarangka yen Karajaan Allah geus tereh ngawujud.

¹²Ku sabab kitu, kieu saur-Na, ”Aya hiji jalma bangsawan, angkat ka hiji nagri jauh arek diangkat dijenengkeun raja, sarta sabadana seja mulih deui.

¹³Memeh angkat, anjeunna ngumpulkeun sapuluh gandekna tuluy dititipan duit masing-masing sagebleg uang emas. Saurna, ʼGolangkeun ku maraneh sabot kami indit.ʼ

¹⁴Tapi urang dinya teu raresepeun ka anjeunna. Ku sabab kitu sanggeus anjeunna angkat, maranehna ngirim utusan nepikeun piunjuk, ʼSim kuring sadaya teu suka dirajaan ku anjeunna!ʼ

¹⁵Tapi eta bangsawan teh jadi dijenengkeunana raja, tuluy mulih. Geuwat nimbalan supaya gandek-gandek anu dititipan duit teh ngadareuheus, hoyongeun uninga kauntungan masing-masing.

¹⁶Piunjuk nu ngadeuheus pangheulana, ʼJuragan, tina artos emas Juragan anu sagebleg teh kenging untung sapuluh artos emas.ʼ

¹⁷ʼAlus,ʼ walerna, ʼmaneh gandek anu hade gawe! Ku sabab maneh gumati ka nu saeutik, ku kami rek dibere nyekel sapuluh kota.ʼ

¹⁸Ngadeuheus anu kadua, unjukan, ʼJuragan, tina artos emas Juragan anu sagebleg teh kenging untung lima artos emas.ʼ

¹⁹Walerna ka nu ieu, ʼManeh rek dibere nyekel lima kota.ʼ

²⁰Ari gandek nu saurang deui kieu unjukanana, ʼJuragan, artos kagungan teh ieu, ku abdi dibungkus ku saputangan.

²¹Abdi sieun, reh terang Juragan bengis, sareng sok nyandak sanes kagungan ku anjeun, ngala sanes pelak ku anjeun.ʼ

²²Walerna, ʼGandek goreng hate! Saomong maneh bieu ku kami rek dipake ngahukum ka maneh! Ceuk maneh kami jelema bengis, sok nyokot anu batur, sok ngala pepelakan batur.

²³Nyaho kitu ku naon duit kami ku maneh teu digolangkeun, supaya ari kami datang eta duit katarima deui jeung batina?ʼ

²⁴Raja ngalahir ka nu araya di dinya, saurna, ʼCokot duit kami ti eta jelema, bikeun ka gandek anu meunang sapuluh uang emas.ʼ

²⁵Jawab anu diparentah, ʼJuragan, manehna parantos gaduh sapuluh uang emas.ʼ

²⁶Waler raja, ʼSing nyaraho, nu geus boga bakal dibere deui, sabalikna nu can boga, naon nu aya di manehna keur saeutik teh bakal dicokot pisan.

²⁷Ayeuna kari musuh-musuh kami, anu arembungeun dirajaan ku kami. Seredan ka dieu, paraehan hareupeun kami!ʼ ”

²⁸Sanggeus sasauran kitu, Yesus ngalajengkeun angkat-Na ka Yerusalem, angkat-Na di payun.

²⁹Deukeut kota Betpage jeung Betania, deukeut Gunung Jetun, Anjeunna miwarangan dua murid,

³⁰saur-Na, ”Terus ka ditu ka kampung beh hareup. Sasupna ka ditu maraneh bakal manggih anak kalde keur dicangcang, tacan kungsi aya anu numpakan. Buka talina terus bawa ka dieu.

³¹Lamun ditanya ku naon dileupaskeun, bejakeun yen diperlukeun ku Juragan.”

³²Dua murid tuluy arindit, ti heula, enya bae manggih anak kalde sakumaha pilahir-Na.

³³Keur diudaran talina, nu bogana nanyakeun, ”Ku naon eta kalde dileupaskeun?”

³⁴Dijawab, ”Diperlukeun ku Juragan.”

³⁵Kalde disanggakeun ka Yesus, geus ditilaman ku jubah maranehanana. Yesus dibarantuan nitih kana kalde.

³⁶Sanggeus Yesus majeng, jalma-jalma ngalamparkeun papakeanana di jalan.

³⁷Di pupudunan Gunung Jetun, geus deukeut ka Yerusalem, jelema-jelema nu ngariringkeun mimiti surak ngamulyakeun jeung nganuhunkeun ka Allah lantaran geus dipareng narenjo sagala perkara anu aragung.

³⁸Pokna, ”Mugia diberkahan, Raja anu sumping kalayan pajenengan Pangeran! Kerta di sawarga, mulyakeun Allah!”

³⁹Urang Parisi anu araya campur jeung nu loba mihatur ka Yesus, ”Guru, repehkeun eta para panganut Guru teh!”

⁴⁰Waler Yesus, ”Lamun maranehna repeh, sing percaya, batu-batu anu bakal surak.”

⁴¹Anjeunna beuki deukeut ka Yerusalem. Sanggeus eta kota katingalieun, Anjeunna ngalimba,

⁴²saur-Na, ”Tada teuing hadena upama heug maneh poe ieu nyaho ka nu rek ngadatangkeun kakertaan. Hanjakal eta ku maneh ayeuna henteu katenjo!

⁴³Maneh bakal nyorang mangsa dikepung ku musuh, sakurilingna rekep dijaga dipegatan ku panghalang, didesek ti unggal juru.

⁴⁴Maneh jeung sakumna rahayat di jeroeun kuta tangtu lebur ku musuh; kabeh adegan batuna geus moal aya hiji-hiji acan anu nyusun sakumaha tadina, lantaran waktu Allah sumping nyandak pitulung ku maneh teu dipalire.”

⁴⁵Ti dinya Yesus lebet ka Bait Allah; padagang-padagang anu keur daragang di dinya diusiran,

⁴⁶sarta saur-Na, ”Geus ditulis dina Kitab Suci yen Allah ngandika, dawuhana-Na, ʼBait Kami bakal disarebut tempat paragi sembahyang.ʼ Ari ku maraneh geus dijieun sayang begal!”

⁴⁷Saban poe Yesus ngawulang di Bait Allah. Imam-imam kapala, guru-guru agama, jeung para pamingpin urang Yahudi geus harayangeun maehan ka Anjeunna,

⁴⁸ngan teu manggih jalan, lantaran jalma-jalma taronggoy bae ngadarengekeun ka Anjeunna semu anu parogot kana saucap-ucap kasaurana-Na.