Read Boros Dusun LUKAS 5 Bible Online

LUKAS 5 - Boros Dusun bible

LUKAS 5

¹Dina hiji poe Yesus keur ngadeg di sisi Talaga Genesaret. Jalma-jalma anu rek ngadarengekeun pangandika Allah ngarangseg harayang deukeut ka Anjeunna.

²Keur kitu Anjeunna ningali dua parahu keur ditarik ka sisi talaga, ari tukang-tukang ngala laukna geus tarurun, keur meresihan.

³Yesus tuluy naek kana hiji parahu, bogana Simon, bari mundut supaya parahuna diwelah rada ka tengah. Gek Anjeunna linggih dina eta parahu seug ngawulang ka jalma rea.

⁴Rengse ngawulang Anjeunna ngalahir ka Simon, ”Ieu parahu katengahkeun deui ka nu jero, pasang deui jaringna jeung batur, ngala lauk.”

⁵Ceuk Simon, ”Parantos sawewengi abdi-abdi ngala lauk teh, Juragan! Nanging henteu kekengingan. Ayeuna ku margi Juragan miwarang, mangga jaring bade dipasang.”

⁶Prak maranehna nurunkeun jaring. Lauk anu beunang kacida lobana, jaringna mani meh bedah.

⁷Tuluy nyalukan deui babaturanana menta dibantuan. Seug dibarantuan ngangkatan lauk. Parahu duanana meh ngalelep bawaning pinuh ku lauk.

⁸Nenjo kitu, brek bae Simon mendek payuneun Yesus tuluy miunjuk, ”Gusti, enggal abdi kantunkeun. Abdi teh jalmi gede dosa!”

⁹Simon jeung nu ngabaturanana mani barengong narenjo lauk beubeunanganana sakitu lobana.

¹⁰Nya kitu deui babaturan Simon, anak Sebedeus, nya eta Yakobus jeung Yohanes. Saur Yesus ka Simon, ”Ulah sieun; ti semet ayeuna maneh bakal ngala jelema.”

¹¹Geus kitu maranehna marilu ka Yesus. Parahuna ditarik ka sisi, tuluy ditaringgalkeun jeung eusi-eusina.

¹²Hiji mangsa Yesus aya di hiji kota. Di dinya aya hiji jelema, awakna ruksak ku lepra. Barang breh nenjo Yesus brek mendek tuluy ngalengis, ”Gusti, upami Gusti kersa, Gusti tangtos iasa nyageurkeun kasakit abdi!”

¹³Yesus nyabak kana awakna tuluy ngalahir, ”Kami daek, geura cageur!” Harita keneh kasakitna leungit.

¹⁴Eta jalma ku Yesus dilahiran, ”Ulah bebeja ka saha-saha, terus bae ka imam menta dipastikeun yen maneh geus cageur. Tuluy haturkeun kurban sakumaha anu diparentahkeun ku Musa.”

¹⁵Sanajan kitu ge Yesus beuki kautarakeun bae. Jelema-jelema ngaleut rek ngarupingkeun Anjeunna jeung harayang dicalageurkeun kasakitna.

¹⁶Tapi Anjeunna mah geus angkat ka tempat anu sepi, sembahyang.

¹⁷Dina hiji poe waktu Yesus keur ngawulang, aya sawatara urang Parisi jeung guru-guru agama daratang ti kota-kota, ti Galilea, ti Yudea, jeung ti Yerusalem, marilu dariuk. Yesus kenging kawasa ti Pangeran pikeun nyageurkeun anu keuna ku kasakit.

¹⁸Aya anu ngagotong jelema lumpuh dina bale-bale, seseleke rek asup ka jero imah ka payuneun Yesus.

¹⁹Tapi teu barisaeun norobos lantaran jelema kacida lobana. Tungtungna nu lumpuh teh dibawa naek ka luhur hateup, hateupna dibuka nyieun liang, nu geringna tuluy diulur jeung bale-balena ka handap, meneran ka tengah-tengah riungan payuneun Yesus.

²⁰Barang Yesus uningaeun yen kapercayaan maranehna sakitu mantepna, seug ngalahir ka nu lumpuh, ”Dosa hidep dihampura, dulur!”

²¹Guru-guru agama jeung urang Parisi mimiti ngaromong dina hatena, ”Saha ieu jelema teh bet ngahina ka Allah? Ngan Allah anu kawasa ngahampura dosa mah!”

²²Yesus uninga kana pikiran maranehna, tuluy ngalahir, ”Ku naon pikiran aranjeun kitu?

²³Babari mana nyebutkeunana: ʼDosa-dosa hidep dihampuraʼ, atawa: ʼGeura nangtung tuluy leumpangʼ?

²⁴Tapi ayeuna ku Kaula rek dibuktikeun yen Putra Manusa teh di ieu dunya kawasa ngahampura dosa.” Ti dinya Anjeunna ngalahir ka nu lumpuh tea, saur-Na, ”Geura hudang, bale-balena angkat, jung geura balik!”

²⁵Sapada harita keneh jung eta jelema nangtung hareupeun sarerea, bale-bale urutna ngedeng dipanggul, tuluy balik bari ngamulyakeun ka Allah.

²⁶Jalma-jalma barengong! Hatena galimir, breng maruji ka Allah pokna, ”Ajaib ieu kajadian anu ku urang kasaksi poe ieu!”

²⁷Ti dinya Yesus angkat. Di jalan ningali hiji tukang mulung pajeg ngaranna Lewi, keur diuk di kantorna. Ku Yesus didawuhan, ”Hayu milu ka Kami!”

²⁸Lewi cengkat tuluy milu ka Yesus, ninggalkeun sagala rupa.

²⁹Di imahna, Lewi ngayakeun pesta ngabageakeun Yesus. Semah-semahna kacida lobana, tukang-tukang mulung pajeg jeung salianna.

³⁰Sawatara urang Parisi jeung guru-guru agama ti golonganana ngaweweleh ka murid-murid Yesus, pokna, ”Ku naon maraneh bet daraek dahar bareng jeung tukang-tukang mulung pajeg jeung jelema-jelema anu teu paruguh?”

³¹Diwalerna ku Yesus, ”Anu perlu doktor teh anu garering, nu calageur mah teu perlueun.

³²Kaula datang lain rek ngajak tobat ka anu marulya, tapi ka jelema-jelema anu dianggap hina.”

³³Aya anu naranya ka Yesus, ”Murid-murid Yohanes sering puasa sareng sembahyang, nya kitu keneh murid-muridna urang Parisi. Dupi murid-murid Ajengan mah dahar nginum sabiasa.”

³⁴Waler Yesus, ”Na bisa aranjeun nitah puasa ka tamu-tamu dina pesta kawin sapanjang ki panganten aya keneh dina riungan? Tangtu moal!

³⁵Lamun ki panganten geus dibawa indit tina riungan, kakara maranehna paruasa.”

³⁶Geus kitu Yesus maparin misil kieu ka maranehna, ”Moal aya anu nambal baju heubeul ku lawon tina baju anyar, sabab kudu nyoehkeun baju anyarna, padahal tambalan tina lawon baju anyar teh moal matak hade kana bajuna anu geus heubeul, samalah bakal mawa soeh deui anu heubeul.

³⁷Jeung moal aya anu ngeusikeun anggur peresan anyar kana kantong kulit anu heubeul, sabab tangtu matak bedah eta kantong, anggurna kapiceun, kantongna ruksak.

³⁸Anggur anyar wadahna ge kudu anyar!

³⁹Jeung moal aya anu hayang nginum anggur peresan anyar sanggeus nginum anu geus lila, lantaran: ʼAnggur anu geus lila mah leuwih ngeunah,ʼ kitu saurna.”