Read Boros Dusun PAMINDO 8 Bible Online

PAMINDO 8 - Boros Dusun bible

PAMINDO 8

¹”Ieu papakon-papakon anu ku Bapa diwurukkeun ayeuna gumatikeun, supaya maraneh harirup, ngalobaan, jeung laksana engke nya ngancik di tanah anu ku PANGERAN geus dijangjikeun ka karuhun pikeun maraneh.

²Sing aringet, PANGERAN Allah maraneh sakitu ngapingna, nuyun ngambah tanah gurun geus opat puluh taun ieu. Mantenna sok maparin kasukeran-kasukeran, mecak hate maraneh daraek henteuna anut kana sagala timbalana-Na.

³Maraneh disina kalempohan taya dahareun, geus kitu dipaparin manna. Eta kadaharan tacan aya anu enggeus ngadahar. Maraneh tacan, kolot-kolot maraneh tacan. Maksud Mantenna supaya maraneh nyaho yen anu nunjang hirup manusa teh lain ngan dahareun wungkul, saenyana mah saniskara anu ditimbalkeun ku PANGERAN.

⁴Di jero opat puluh taun ieu, pake maraneh teu datang ka butut, dampal suku teu datang ka maropog.

⁵Kanyahokeun, PANGERAN Allah maraneh meperihna ka maraneh teh lir bapa ngadidik anak.

⁶Mana oge lalampahkeun sagala timbalana-Na teh, tuturkeun sagala pikukuh-Na, jeung masing sieun ku Mantenna.

⁷Ayeuna maraneh ku PANGERAN Allah maraneh keur dicandak ka hiji tanah anu kacida suburna, walungan-walungan cur-cor, cinyusu pating burial, ti jero taneuh cai tinggolontor mapay lebak mipir pasir,

⁸tanahna pinuh ku gandum, jawawut, anggur, kondang, dalima, jetun, jeung madu,

⁹taya bahan kalaparan atawa kurang dahar. Gunung-gunung cadasna ngandung beusi, tambaga di pasir-pasir bisa diala.

¹⁰Sagala dahareun ge aya. Nu matak abong lamun teu nepi ka maruji sukur teh ka PANGERAN Allah maraneh, dumeh geus dipaparin tanah anu sakitu alusna.”

¹¹”Peupeujeuh, ulah nepi ka poho ka PANGERAN Allah maraneh. Peupeujeuh, ulah nepi ka ingkar tina sagala papakon anu ku Bapa diwurukkeun poe ieu.

¹²Mun enggeus loba hakaneun, enggeus baroga imah alus,

¹³enggeus loba boga sapi, domba, perak, emas, jeung sajaba ti eta,

¹⁴peupeujeuh ulah nepi ka ujub ria terus poho ka PANGERAN Allah maraneh anu ngajait ti Mesir, tempat maraneh diperbudak.

¹⁵Mantenna teh enggeus nuyun maraneh ngambah gurun anu nya lega nya pinuh ku nu matak paur, enggon oray nu maratih jeung kalajengking. Di tanah anu garing ngentak-ngentak teu aya cai, Mantenna ngabijilkeun cai tina batu cadas, supaya maraneh bisa ngarinum saseubeuhna.

¹⁶Di satengahing jalan maraneh dipaparin Manna, kadaharan anu iraha teh teuing aya anu geus ngadahar, maraneh tacan, kolot-kolot maraneh tacan. Maraneh ku Mantenna sok disusuker, anu maksud-Na mecak kasatiaan maraneh, anu engkena bakal diganjar ku nu pisenangeun.

¹⁷Jadi, poma ulah dir, boga pikir beunghar beunang sorangan, kuat kawasa beunang sorangan.

¹⁸Sing aringet nu matak barisa usaha nepi ka jadi baleunghar teh saenyana mah paparin ti PANGERAN. Kawantu Mantenna mah nepi ka waktu ieu ge tetep satia kana jangji-Na anu bareto diikrarkeun ka karuhun maraneh.

¹⁹Peupeujeuh, ulah nepi ka poho ka PANGERAN Allah maraneh. Ulah nepi ka ingkar tuluy nyembah ngabakti ka allah-allah sejen.

²⁰Lamun nepi ka kitu, Bapa ngingetan ti ayeuna keneh, maraneh tangtu dibasmi.

²¹Teu narurut ka PANGERAN tangtu ditumpurkeun cara bangsa-bangsa anu ku Mantenna geus digempur hareupeun panon maraneh.”