Read Boros Dusun RASUL-RASUL 7 Bible Online

RASUL-RASUL 7 - Boros Dusun bible

RASUL-RASUL 7

¹Imam Agung mariksa ka Stepanus, ”Bener eta kitu?”

²Waler Stepanus, ”Para saderek, Bapa-bapa! Darangukeun! Waktos Ibrahim karuhun urang di Mesopotami keneh memeh ngalih ka Haran, anjeunna diebrehan ku Allah anu mulya,

³sareng ditimbalan kieu, ʼTinggalkeun baraya jeung lemah cai maneh, jugjug hiji nagri anu bakal dituduhkeun ku Kami.ʼ

⁴Seug anjeunna ngantunkeun nagrina, ngalih ka Haran. Saparantos ramana pupus, Ibrahim ku Allah ditimbalan ngalih ka dieu, ka ieu tanah tempat Juragan-juragan ayeuna.

⁵Nanging anjeunna ku Allah henteu dipasihan tanah sacangkewok-cangkewok acan, mung dipaparin jangji yen ieu tanah tan wande jadi milik anjeunna sareng turunanana. Waktos Allah ngajangji kitu, Ibrahim teu acan kagungan putra.

⁶Kieu dawuhan Allah ka anjeunna, ʼTurunan maneh bakal jadi jalma-jalma asing di nagri batur, dijieun badega jeung diteungteuinganan opat ratus taun lilana.

⁷Tapi bangsa anu nganiayana tangtu baris dihukum ku Kami, sarta turunan maneh bakal budal ti eta nagri sarta bakal ngabarakti ka Kami di ieu tanah.ʼ

⁸Ieu jangji ku Allah disahkeun ku upacara sunat anu dikeunakeun ka Ibrahim. Anu mawi Ibrahim teh nyepitan Ishak putrana dina yuswa saminggu. Ishak nyepitan Yakub putrana, Yakub nyepitan putra-putrana anu dua welas, karuhun urang anu kamashur.

⁹Putra Yakub anu jenenganana Yusup dipikasirik ku raka-rakana, dijual ka urang Mesir sina jadi badega. Nanging Yusup diaping ku Allah,

¹⁰ahirna kaluar tina kabalangsakan. Saparantos dideuheuskeun ka raja Mesir, tetela anjeunna teh pikaasiheun turug-turug pinter bijaksana. Ku eta raja dijenengkeun gupernur nyangking sakuliah nagri Mesir sareng dikawasakeun nyepeng sagala urusan karaton.

¹¹Hiji mangsa sakuliah Mesir sareng tanah Kanaan balangsak, katarajang bahla kalaparan. Karuhun urang parantos teu mendak tedaeun.

¹²Yakub ngadangu wartos yen di Mesir aya gandum, lajeng miwarang putra-putrana nguyang. Karuhun-karuhun urang iang ka Mesir, nembean pisan.

¹³Waktos raka-rakana ka Mesir deui kadua kalina, Yusup nerangkeun anjeun, sarta raja Mesir jadi uningaeun kana kaayaan saderek-saderek sareng ramana Yusup.

¹⁴Yusup titip saur ngangkir Yakub ramana sakulawargi anu jumlahna tujuh puluh lima jalmi sina ngalih ka Mesir.

¹⁵Yakub sareng saderek-saderek Yusup teras ngalumbara di Mesir dugi ka parupusna.

¹⁶Layon aranjeunna dibantun ka Sekem, dikurebkeun di hiji makam kenging ngagaleuh Ibrahim ti urang Emor.

¹⁷Beuki caket kana laksanana jangji Allah ka Ibrahim tea, bangsa urang di Mesir wuwuh seueur,

¹⁸dugi ka jumeneng hiji raja Mesir anu henteu uningaeun ka Yusup.

¹⁹Karuhun urang ku eta raja didamel kaulinan sareng diteungteuinganan; orok-orok bangsa urang dipiwarang dipiceunan sina maraot.

²⁰Dina mangsa keur kitu Musa medal, bayi kasep, teras dirorok di bumi kenging tilu sasih.

²¹Ahirna kapaksa ku ibu ramana dikaluarkeun ti bumi. Kapendak ku putri raja teras diangken putra, diurus sapertos ka putra ku anjeun,

²²diwulang sagala rupi elmu kapinteran urang Mesir, jadi jalmi anu pikaserabeun sareng perceka.

²³Saparantos Musa yuswa opat puluh taun, timbul kahoyongna seja maluruh kaayaan bangsana.

²⁴Dina hiji dinten anjeunna ningali aya bangsana anu keur dipahala ku hiji urang Mesir, teras dibelaan, urang Mesirna dipaehan. (

²⁵Dina panggalihna tangtos bangsana ngartos yen anjeunna dikersakeun ku Allah kangge ngajait maranehna, nanging maranehna henteu ngalartoseun.)

²⁶Dinten enjingna anjeunna ningali urang Israil duaan keur garelut teras disapih, lajeng saurna, ʼDulur-dulur, ku naon nepi ka garelut jeung sasama urang Israil?ʼ

²⁷Nanging anjeunna disuntrungkeun ku nu saurang, anu neunggeul ka baturna. Sanggem eta jalmi, ʼDijenengkeun ku saha maneh ngatur jeung jadi hakim kami teh?

²⁸Rek maehan deuih ka kami, cara kamari maneh maehan urang Mesir?ʼ

²⁹Barang ngadangu kitu Musa enggal ngejat ti Mesir, lajeng matuh di Midian dugi ka kagungan putra dua.

³⁰Heuleut opat puluh taun ti harita, Musa ningali aya malaikat nembongan, katembongna sapertos seuneu hurung dina hiji rungkun cucuk di gurun keusik caket Gunung Sinai.

³¹Bari heran sakalangkung Musa nyaketan hoyongeun langkung sidik. Nanging aya gentra Pangeran, dawuhanana,

³²ʼKami teh Allahna karuhun maneh, Allahna Ibrahim, Ishak, jeung Yakub.ʼ Musa dugi ka ngadegdeg sareng teu wantuneun ningali.

³³Allah ngadawuh deui, ʼLaan tarumpah, sabab taneuh anu ditincak ku maneh teh suci.

³⁴Kami uninga kumaha balangsakna umat Kami dikaniaya di Mesir, kadangu tingaraduh. Anu matak Kami teh lungsur arek ngabebaskeun. Ka dieu, maneh ku Kami rek diutus ka Mesir.ʼ

³⁵Musa teh anu parantos ditolak ku urang Israil, anu sanggem urang Israil, ʼDijenengkeun ku saha maneh ngatur jeung ngahakiman ka kami teh?ʼ Nanging Musa keneh anu ku Allah diutus sangkan mingpin sareng ngabebaskeun maranehna, dibantu ku malaikat anu nembongan dina rungkun cucuk anu hurung.

³⁶Anjeunna mingpin urang Israil budal ti Mesir, ngayakeun mujijat-mujijat sareng hal-hal anu luar biasa di Mesir, di Laut Beureum, sareng di gurun keusik salami opat puluh taun.

³⁷Musa keneh anu ngalahir kieu ka urang Israil, ʼAllah ka maraneh bakal ngutus hiji nabi asal ti maraneh keneh, saperti cara ngutus Kami ka maraneh.ʼ

³⁸Musa keneh anu nyarengan urang Israil di gurun keusik, anu nyarengan karuhun urang sareng anu nepi-nepikeun pangandika malaikat anu ngandika ka anjeunna di Gunung Sinai, sareng anu ngadongkapkeun sabda hirup ka urang.

³⁹Nanging karuhun urang teu narurut ka anjeunna, anjeunna ditoker, urang Israil anggur marenta warangsul deui ka Mesir.

⁴⁰Ceuk urang Israil ka Harun, ʼKuring pangdamelkeun dewa-dewa anu baris mingpin, margi jalma anu ngaran Musa, anu ngaluarkeun kuring ti Mesir duka katarajang naon teu dongkap-dongkap.ʼ

⁴¹Teras maranehna nyarieun arca sesembahan, hiji sasapian, disasajenan, dipestakeun, mestakeun barang jijieunanana sorangan.

⁴²Ku margi kitu maranehna ku Allah ditilarkeun, sina nyarembah ka bentang-bentang di langit, sakumaha anu diserat dina kitab nabi-nabi, kieu, ʼUrang Israil! Salila opat puluh taun di gurun keusik, maraneh meuncit sato-sato kurban teh lain pikeun Kami.

⁴³Anu sok dibabawa ku maraneh kemah brahala Molek, jeung arca si Repan, dewa bentang pupujaan maraneh; maraneh nyarembah teh ka arca-arca jieunan maraneh keneh. Ku sabab kitu maraneh ku Kami rek dibuang ka beh ditueun nagara Babul.ʼ

⁴⁴Di gurun keusik karuhun urang gaduh Kemah Tepangan Pangeran, anu dipidamelna numutkeun conto tina pituduh Allah ka Musa.

⁴⁵Waktos karuhun urang sareng Yosua majeng ngarebut tanah ti bangsa-bangsa anu diusir ku Allah, eta Kemah ngiring dibantun, aya saterasna di eta tanah dugi ka jaman Daud.

⁴⁶Daud anu kamanah ku Allah mundut idin ngadamel gedong kangge panglinggihan Allahna Yakub.

⁴⁷Nanging anu kawidian ngadegkeun mah Suleman.

⁴⁸Nanging Allah Anu Maha Agung tangtos moal linggih di tempat kenging manusa, sakumaha saur nabi,

⁴⁹ʼDawuhan Pangeran: Langit tahta Kami, bumi jojodog sampean Kami. Kami rek dipangnyieunkeun imah nu kumaha? Mana tempat cicinganeun Kami?

⁵⁰Ari sagala perkara karah lain Kami anu ngajadikeunana?ʼ

⁵¹Aranjeun teh tukang ngalawan, hese beleke kana percaya ka Allah, notorekkeun maneh kana pangandika-Na sapertos karuhun aranjeun, tukang ngalawan Roh Suci.

⁵²Naha aya nabi anu nepi ka henteu dikaniaya ku karuhun aranjeun? Baheula karuhun aranjeun maehan sakur utusan Allah anu ngembarkeun pisumpingeunana Abdining Allah nu estu. Kiwari, aranjeun ngahianat sareng maehan ka eta Abdining Allah.

⁵³Aranjeun, anu nampa timbalan-timbalan Allah ti malaikat-malaikat, teu narurut kana timbalana-Na!”

⁵⁴Para anggota Mahkamah ngarentab hatena ka Stepanus, kacida arambekeunana nepi ka tikekereket.

⁵⁵Tapi Stepanus anu pinuh ku Roh Suci tanggah ka langit, breh ningali kamulyaan Allah jeung Yesus anu ngadeg di tengeneuna-Na.

⁵⁶”Tenjo itu,” saur Stepanus, ”kuring ningal langit muka, ningal Putra Manusa keur ngadeg di tengeneun Allah!”

⁵⁷Para anggota Mahkamah mani tinggorowok jeung nyarocokan ceuli, breg kabeh narajang ka Stepanus maot.

⁵⁸Stepanus disered ka luareun kota tuluy dibaledogan ku batu. Maranehna nepi ka maruka jubah, dipihapekeun ka hiji budak ngora ngaran Saulus.

⁵⁹Stepanus anu teu eureun-eureun pada maledogan sasambat, ”Nun Gusti Yesus, tampi ieu nyawa abdi!”

⁶⁰Brek tapak deku, sasambat ngajerit, ”Gusti! Mugi ieu jalmi-jalmi ulah dibales!” Geus kitu Stepanus maot.