Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 2 Самуил 6 Bible Online

2 Самуил 6 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

2 Самуил 6

¹Ва бори дигар Довуд ҳамаи гузинони Исроилро ба миқдори сӣ ҳазор нафар ҷамъ кард.

²Ва Довуд ва тамоми қавме ки ҳамроҳаш буданд, бархоста, аз Баалои Яҳудо равона шуданд, то ки сандуқи Худоро аз он ҷо биёранд, ки он ба исми Худованди лашкарҳо, ки бар каррубиён нишастааст, номида шуда буд.

³Ва сандуқи Худоро бар аробаи нав гузоштанд, ва онро аз хонаи Аминодоб, ки дар Ҷабъа мебошад, бароварданд, ва Уззо ва Аҳью, писарони Аминодоб, аробаи навро меронданд.

⁴Ва онро аз хонаи Аминодоб, ки дар Ҷабъа аст, бо сандуқи Худо бароварданд, ва Аҳью пешопеши сандуқ мерафт.

⁵Ва Довуд ва тамоми хонадони Исроил бо ҳар навъ асбоби чӯби сарв: бо барбат, ва уд, ва даф, ва дуҳул, ва шақшақаҳо ба ҳузури Худованд бозӣ мекарданд.

⁶Ва ҳангоме ки ба хирмангоҳи Нокӯн расиданд, Уззо дасташро ба сандуқи Худо дароз карда, онро нигоҳ дошт, зеро ки говон онро яктарафа гардонида, моил ба афтодан карда буданд.

⁷Ва хашми Худованд бар Уззо аланга зада, Худо ӯро дар он ҷо барои дастдарозияш зарба зад, ва ӯ дар он ҷо назди сандуқи Худо мурд.

⁸Ва Довуд ғамгин шуд, ки Худованд Уззоро зарба зад; ва он макон то имрӯз Форас‐Уззо номида мешавад.

⁹Ва Довуд дар он рӯз аз Худованд тарсида, гуфт: «Сандуқи Худованд назди ман чӣ гуна биёяд?»

¹⁰Ва Довуд нахост, ки сандуқи Худовандро назди худ ба шаҳри Довуд бибарад; ва Довуд онро ба хонаи Убайд‐Адӯми ҷаттӣ равона кард.

¹¹Ва сандуқи Худованд дар хонаи Убайд‐Адӯми ҷаттӣ се моҳ монд; ва Худованд Убайд‐Адӯм ва тамоми хонадони ӯро баракат дод.

¹²Ва ба подшоҳ Довуд хабар дода, гуфтанд: «Худованд хонадони Убайд‐Адӯм ва тамоми дороии ӯро барои сандуқи Худо баракат додааст». Ва Довуд рафта, сандуқи Худоро аз хонаи Убайд‐Адӯм бо шодӣ ба шаҳри Довуд овард.

¹³Ва ҳамин ки бардорандагони сандуқи Худованд шаш қадам роҳ рафтанд, ӯ гов ва қӯчқоре қурбонӣ кард.

¹⁴Ва Довуд бо тамоми қувваташ ба ҳузури Худованд мерақсид, ва Довуд эфӯди катон дар бар карда буд.

¹⁵Ва Довуд ва тамоми хонадони Исроил сандуқи Худовандро бо нидои шодӣ ва садои шох бардошта бурданд.

¹⁶Ва ҳангоме ки сандуқи Худованд ба шаҳри Довуд дохил мешуд, Микал бинти Шоул аз тиреза нигоҳ карда, подшоҳ Довудро дид, ки ба ҳузури Худованд ҷастухез ва рақс мекунад, ва дар дили худ аз ӯ нафрат намуд.

¹⁷Ва сандуқи Худовандро оварда, андаруни хаймае ки Довуд барои он барпо карда буд, онро дар маконаш гузоштанд; ва Довуд ба ҳузури Худованд қурбониҳои сӯхтанӣ ва қурбониҳои саломатӣ овард.

¹⁸Вақте ки Довуд овардани қурбониҳои сӯхтанӣ ва қурбониҳои саломатиро ба анҷом расонид, қавмро ба исми Худованди лашкарҳо баракат дод.

¹⁹Ва ба тамоми қавм, ба тамоми оммаи Исроил, аз мард то зан, ба ҳар кас якто нон, як порча гӯшт ва як кулчаи мавизӣ тақсим карда дод; ва тамоми қавм хона ба хона рафтанд.

²⁰Ва Довуд баргашт, то ки аҳли байти худро баракат диҳад; ва Микал бинти Шоул ба пешвози Довуд баромада, гуфт: «Подшоҳи Исроил имрӯз чӣ қадар иззат ёфт, вақте ки худро пеши назари канизон ва навкаронаш бараҳна кард, чунон ки як шахси бемулоҳиза худро бараҳна мекунад».

²¹Ва Довуд ба Микал гуфт: «Ин ба ҳузури Худованд буд, ки Ӯ маро назар ба падарат ва тамоми хонадонаш бартарӣ дод, то ки маро бар қавми Худованд, бар Исроил раис гардонад; ва ман ба ҳузури Худованд рақсу бозӣ хоҳам кард.

²²Ва аз ин ҳам зиёдтар худро ночиз хоҳам гардонид, ва дар назари худам сафил хоҳам шуд, вале пеши канизон, ки ту дар бораи онҳо сухан рондӣ, — пеши онҳо ман иззат хоҳам ёфт».

²³Ва Микал бинти Шоул то рӯзи вафоташ фарзанд надошт.