Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 2 Подшоҳон 25 Bible Online

2 Подшоҳон 25 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

2 Подшоҳон 25

¹Ва чунин воқеъ шуд, ки Набукаднесар, подшоҳи Бобил, дар соли нӯҳуми подшоҳии худ, дар рӯзи даҳуми моҳи даҳум, бо тамоми лашкари худ ба Ерусалим наздик омада, дар рӯ ба рӯи он ӯрду зад, ва садди дидбонӣ гирдогирди он бино карданд.

²Ва шаҳр то соли ёздаҳуми подшоҳ Сидқиёҳу дар ҳолати муҳосира буд.

³Дар рӯзи нӯҳуми моҳ қаҳтӣ дар шаҳр пурзӯр шуд, ва барои қавми мамлакат нон набуд.

⁴Ва шаҳр рахна карда шуд, ва ҳамаи мардони ҷангӣ шабона аз роҳи дарвозае ки дар миёни ду ҳисор назди боғи подшоҳ буд, гурехтанд; ва калдониён гирдогирди шаҳр буданд; ва подшоҳ бо роҳи даштрӯя равона шуд.

⁵Ва қӯшуни калдониён подшоҳро таъқиб намуда, дар даштрӯяи Ериҳӯ ба ӯ расида гирифтанд, ва тамоми лашкараш аз пеши ӯ пароканда шуда рафтанд.

⁶Ва подшоҳро дастгир карданд, ва ӯро назди подшоҳи Бобил ба Рибло оварданд, ва бар ӯ доварӣ карданд.

⁷Ва писарони Сидкиёҳуро дар пеши назари ӯ куштанд; ва чашмони Сидқиёҳуро кӯр карданд, ва ӯро занҷирбанд карда, ба Бобил бурданд.

⁸Ва дар рӯзи ҳафтуми моҳи панҷум, дар соли нуздаҳуми Набукаднесар, подшоҳи Бобил, Набузаръадон, сардори ҷаллодон, навкари подшоҳи Бобил, ба Ерусалим омад.

⁹Ва ӯ хонаи Худованд ва хонаи подшоҳро сӯзонид; ва ҳамаи хонаҳои Ерусалим, ва ҳар хонаи бузургро бо оташ сӯзонид.

¹⁰Ва тамоми қӯшуни калдониён, ки бо сардори ҷаллодон буданд, ҳисори гирдогирди Ерусалимро хароб карданд.

¹¹Ва бақияи қавмро, ки дар шаҳр монда буданд, ва таслимшудагонро, ки ба подшоҳи Бобил таслим шуда буданд, ва бақияи оммаро Набузаръадон, сардори ҷаллодон, ба асирӣ бурд.

¹²Вале аз миёни камбағалони мамлакат баъзеро сардори ҷаллодон ҳамчун токдорон ва зироаткорон боқӣ гузошт.

¹³Ва сутунҳои мисинро, ки дар хонаи Худованд буд, ва пояҳо, ва ҳавзи мисинро, ки дар хонаи Худованд буд, калдониён шикастанд, ва миси онҳоро ба Бобил бурданд.

¹⁴Ва дегҳо, ва хокандозҳо, ва оташгиракҳо, ва қошуқҳо, ва тамоми колои мисинро, ки бо онҳо хизмат мекарданд, онҳо гирифтанд.

¹⁵Ва маҷмарҳо ва косаҳоро, — хоҳ аз тилло буд, хоҳ аз нуқра, — сардори ҷаллодон гирифт.

¹⁶Ду сутун, як ҳавз, ва пояҳое ки Сулаймон барои хонаи Худованд сохта буд, — вазни миси тамоми ин коло маълум набуд.

¹⁷Баландии як сутун ҳаждаҳ зироъ буд; ва тоҷи мисин бар он, ва баландии тоҷ се зироъ буд; ва шабака ва анорҳо гирдогирди тоҷ, — ҳамааш аз мис буд; ва мисли инҳо барои сутуни дуюм бар шабакаи он буд.

¹⁸Ва сардори ҷаллодон Сароёи саркоҳин, ва Сафаньёи коҳини муовин, ва се нафар остонабононро гирифт.

¹⁹Ва аз шаҳр як хоҷасароро, ки бар мардони ҷангӣ таъин шуда буд, ва панҷ шахсро аз онҳое ки чеҳраи подшоҳро медиданд ва дар шаҳр ёфт шуданд, ва котиби сарлашкарро, ки қавми мамлакатро сафарбарӣ менамуд, ва шаст нафарро аз қавми мамлакат, ки дар шаҳр ёфт шуданд, гирифт.

²⁰Ва Набузаръадон, сардори ҷаллодон, онҳоро гирифта, назди подшоҳи Бобил ба Рибло бурд.

²¹Ва подшоҳи Бобил онҳоро дар Рибло, дар замини Ҳамот зарба зада, кушт. Ва аҳли Яҳудо аз замини худ ба асирӣ рафтанд.

²²Ва бар қавме ки дар замини Яҳудо боқӣ монда буданд, — бар онҳое ки Набукаднесар, подшоҳи Бобил, боқӣ гузошта буд, — вай Ҷадальёҳу ибни Аҳиқом ибни Шофонро таъин намуд.

²³Ва чун ҳамаи сардорони лашкар, — худашон ва одамонашон, — шуниданд, ки подшоҳи Бобил Ҷадальёҳуро таъин намудааст, онҳо назди Ҷадальёҳу ба Мисфо омаданд, яъне Исмоил ибни Натаньё, ва Йӯҳонон ибни Қореяҳ, ва Сароё ибни Танҳумати натуфотӣ, ва Еазнаёҳу ибни Маъкотӣ, — худашон ва одамонашон.

²⁴Ва Ҷадальёҳу ба онҳо ва одамонашон қасам хӯрда, гуфт: «Аз навкарони калдониён натарсед, дар замин сокин шуда, ба подшоҳи Бобил хизмат кунед, ва барои шумо хуб хоҳад шуд».

²⁵Ва дар моҳи ҳафтум чунин воқеъ шуд, ки Исмоил ибни Натаньё ибни Элишомаъ, ки аз насли подшоҳ буд, омад, ва даҳ нафар ҳамроҳонаш буданд, ва онҳо Ҷадальёҳуро зарба заданд, ва ӯ мурд; ва ҳамчунин яҳудиён ва калдониёнро, ки бо ӯ дар Мисфо буданд.

²⁶Ва тамоми қавм, аз хурд то калон, ва сардорони лашкар бархоста, ба Миср омаданд, зеро ки аз калдониён тарсиданд.

²⁷Ва дар соли сию ҳафтуми асирии Еҳӯёкин, подшоҳи Яҳудо, дар рӯзи бисту ҳафтуми моҳи дувоздаҳум, чунин воқеъ шуд, ки Эвил‐Мерӯдак, подшоҳи Бобил, дар соле ки подшоҳ шуд, Еҳӯёкин, подшоҳи Яҳудоро сарафроз намуда, аз зиндон берун овард;

²⁸Ва бо ӯ некхоҳона сухан ронд, ва тахти ӯро аз тахти подшоҳоне ки назди ӯ дар Бобил буданд, болотар гузошт.

²⁹Ва либоси зиндонии ӯро мубаддал намуд, ва ӯ ҳамеша, тамоми айёми ҳаёти худ, ба ҳузури вай хӯрок мехӯрд.

³⁰Ва нафақаи ӯ, нафақаи доимӣ, ба ӯ аз ҷониби подшоҳ рӯз ба рӯз, тамоми айёми ҳаёти ӯ дода мешуд.