Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 2 Подшоҳон 8 Bible Online

2 Подшоҳон 8 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

2 Подшоҳон 8

¹Ва Элишоъ ба зане ки писарашро зинда карда буд, сухан ронда, гуфт: «Ту бо хонадонат бархоста, бирав ва дар ҳар ҷое ки метавонӣ, сукунат намо; зеро ки Худованд қаҳтиро даъват намудааст, ва он бар ин замин низ ҳафт сол ҳукмфармо хоҳад шуд».

²Ва он зан бархоста, бар тибқи сухани марди Худо амал намуд, ва бо хонадонаш рафта, дар замини фалиштиён ҳафт сол умр гузаронид.

³Ва баъд аз гузаштани ҳафт сол чунин воқеъ шуд, ки он зан аз замини фалиштиён баргашт ва баромада, сӯи подшоҳ дар бораи хона ва замини худ истиғоса намуд.

⁴Ва подшоҳ он вақт бо Ҷеҳазӣ, навкари марди Худо, сухан ронда, мегуфт: «Лутфан, ба ман дар бораи ҳамаи корҳои бузурге ки Элишоъ кардааст, ҳикоят намо».

⁵Ва ҳангоме ки ӯ ба подшоҳ ҳикоят менамуд, ки чӣ гуна вай мурдаро зинда кардааст, инак, зане ки писарашро вай зинда карда буд, сӯи подшоҳ дар бораи ҳона ва замини худ истиғоса намуд; ва Ҷеҳазӣ гуфт: «Эй оғоям подшоҳ, ин ҳамон зан аст, ва ин писари ӯст, ки Элишоъ зинда карда буд».

⁶Ва подшоҳ аз зан пурсид, ва ӯ ба вай ҳикоят кард; ва подшоҳ яке аз хоҷасароёнашро барои ӯ таъин намуда, гуфт: «Тамоми дороии ӯ ва тамоми ҳосили замини ӯро аз рӯзе ки мамлакатро тарк кардааст, то алҳол ба ӯ баргардон».

⁷Ва Элишоъ ба Димишқ омад, вақте ки Бин‐Ҳадад, подшоҳи Арам, бемор буд; ва ба ӯ хабар дода, гуфтанд: «Марди Худо ба ин ҷо омадааст».

⁸Ва подшоҳ ба Ҳазоил гуфт: «Ҳадияе ба дасти худ гирифта, ба истиқболи марди Худо бирав, ва ба воситаи вай аз Худованд бипурс, ки оё ман аз ин беморӣ шифо хоҳам ёфт?»

⁹Ва Ҳазоил ба истиқболи вай равона шуд, ва ҳадияе ба дасти худ гирифт, ки он аз тамоми нозу неъмати Димишқ ба андозаи бори чил шутур буд; ва омада, ба ҳузури вай истод, ва гуфт: «Писарат Бин‐Ҳадад, подшоҳи Арам, маро назди ту фиристода, мегӯяд: „Оё ман аз ин беморӣ шифо хоҳам ёфт?“»

¹⁰Ва Элишоъ ба ӯ гуфт: «Рафта, ба вай бигӯ: „Албатта шифо хоҳӣ ёфт“. Валекин Худованд ба ман ошкор кард, ки вай ҳатман хоҳад мурд».

¹¹Ва бар ӯ чашми худро дӯхт, ба тавре ки ӯ бетоқат шуд; ва марди Худо гирья кард.

¹²Ва Ҳазоил гуфт: «Чаро оғоям гирья мекунад?» Ва ӯ гуфт: «Зеро медонам, ки чӣ гуна фалокате ту ба сари банӣ‐Исроил хоҳӣ овард: ба қалъаҳои онҳо оташ хоҳӣ зад, ва ҷавонони онҳоро бо шамшер хоҳӣ кушт, ва тифлони онҳоро зада маҷақ хоҳӣ кард, ва ҳомиладорони онҳоро шикамчок хоҳӣ сохт».

¹³Ва Ҳазоил гуфт: «Бандаи мисли як саги ту кист, ки чунин кори бузурге бикунад?» Ва Элишоъ гуфт: «Худованд туро ба ман ҳамчун подшоҳи Арам нишон дод».

¹⁴Ва ӯ аз пеши Элишоъ рафта, назди оғои худ омад. Вай ба ӯ гуфт: «Элишоъ ба ту чӣ гуфт?» Ва ӯ гуфт: «Ба ман гуфт, ки албатта шифо хоҳӣ ёфт».

¹⁵Ва фардояш ӯ кампалеро гирифта, дар об ғӯтонид, ва бар рӯи вай пӯшонид, ки мурд; ва Ҳазоил ба ҷои вай подшоҳ шуд.

¹⁶Ва дар соли панҷуми Йӯром ибни Аҳъоб, подшоҳи Исроил, ҳангоме ки Еҳӯшофот ҳанӯз подшоҳи Яҳудо буд, Еҳӯром ибни Еҳӯшофот, подшоҳи Яҳудо, ба подшоҳӣ шурӯъ намуд.

¹⁷Дар вақти подшоҳ шуданаш ӯ сию дусола буд, ва ҳашт сол дар Ерусалим подшоҳӣ кард.

¹⁸Ва ӯ бо роҳи подшоҳони Исроил рафтор намуд, чунон ки хонадони Аҳъоб рафтор карда буданд, зеро ки духтари Аҳъоб зани ӯ буд, ва он чи дар назари Худованд бад буд, ӯ ба амал овард.

¹⁹Валекин Худованд ба хотири бандаи Худ Довуд нахост Яҳудоро ба ҳалокат расонад, зеро ба ӯ ваъда дода буд, ки барои ӯ ва фарзандони ӯ умрбод чароғе бидиҳад.

²⁰Дар айёми ӯ Адӯм аз зери дасти Яҳудо исьён бардошт, ва онҳо бар худ подшоҳе гузоштанд.

²¹Ва Еҳӯром ба Соир равона шуд, ва ҳамаи аробаҳо бо ӯ буд; ва шабона ӯ бархост ва сафҳои адӯмиёнро, ки ӯ ва сардорони аробаҳоро иҳота карда буданд, рахна намуда, ақиб нишаст, ва қавм ба хаймаҳои худ гурехтанд.

²²Ва Адӯм аз зери дасти Яҳудо исьён бардошт, ки то имрӯз чунин аст. Дар он замон Либно низ исьён бардошт.

²³Ва бақияи аъмоли Еҳӯром, ва он чи ӯ кард, дар китоби вақоеъномаи подшоҳони Яҳудо навишта шудааст.

²⁴Ва Еҳӯром бо падарони худ ҳобид, ва бо падарони худ дар шаҳри Довуд дафн карда шуд; ва писараш Аҳазьёҳу ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.

²⁵Дар соли дувоздаҳуми Йӯром ибни Аҳъоб, подшоҳи Исроил, Аҳазьёҳу ибни Еҳӯром, подшоҳи Яҳудо, ба подшоҳӣ шурӯъ намуд.

²⁶Дар вақти подшоҳ шуданаш Аҳазьёҳу бисту дусола буд, ва ӯ як сол дар Ерусалим подшоҳӣ кард. Ва номи модараш Атальё бинти Омрӣ, подшоҳи Исроил, буд.

²⁷Ва ӯ бо роҳи хонадони Аҳъоб рафтор намуд, ва он чи дар назари Худованд бад буд, мисли хонадони Аҳъоб ба амал овард, зеро ки домоди хонадони Аҳъоб буд.

²⁸Ва бо Йӯром ибни Аҳъоб ба ҷанги зидди Ҳазоил, подшоҳи Арам, ба Ромӯт‐Ҷилъод равона шуд; ва арамиён Йӯромро захмдор карданд.

²⁹Ва подшоҳ Йӯром ба Изреъил баргашт, то аз захмҳое ки арамиён ба ӯ дар Ромо расонида буданд, вақте ки бо Ҳазоил, подшоҳи Арам, ҷангида буд, шифо ёбад. Ва Аҳазьёҳу ибни Еҳӯром, подшоҳи Яҳудо, барои дидани Йӯром ибни Аҳъоб ба Изреъил фурӯд омад, чунки вай бемор буд.