Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 1 Вақоеънома 17 Bible Online

1 Вақоеънома 17 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

1 Вақоеънома 17

¹Ва ҳангоме ки Довуд дар хонаи худ менишаст, Довуд ба Нотони набӣ гуфт: «Инак, ман дар хонаи арзӣ сокин ҳастам, вале сандуқи аҳди Худо зери чодаре мебошад».

²Ва Нотон ба Довуд гуфт: «Ҳар он чи дар дилат бошад, ба амал овар, зеро ки Худо бо туст».

³Вале дар ҳамон шаб каломи Худо бар Нотон нозил шуда, гуфт:

⁴«Рафта, ба бандаи Ман Довуд бигӯй: „Худованд чунин мегӯяд: ту хонае барои сукунати Ман бино нахоҳӣ кард,

⁵Зеро Ман аз рӯзе ки Исроилро берун овардаам, то имрӯз дар хонае сокин нашудаам, балки аз хайма ба хайма ва аз маскан ба маскан гардиш кардаам.

⁶Дар ҳар ҷое ки бо тамоми Исроил гардиш кардаам, оё ба ягон довари Исроил, ки чаронидани қавми Худро ба вай амр фармуда будам, сухане ба забон ронда, гуфтаам: чаро барои Ман хонаи арзӣ бино накардед?“

⁷Ва алҳол ба бандаи Ман Довуд чунин бигӯй: „Худованди лашкарҳо чунин мегӯяд: Ман туро аз чарогоҳ, аз ақиби гӯсфандон гирифтам, то ки бар қавми Ман Исроил раис бошӣ.

⁸Ва ба ҳар ҷое ки мерафтӣ, бо ту будам, ва ҳамаи душманонатро аз пеши ту маҳв намудам, ва барои ту номе, мисли номи бузургоне ки бар замин ҳастанд, ба вуҷуд овардам.

⁹Ва барои қавми Худ Исроил маконе муқаррар намудам, ва онҳоро шинондам, то ки дар он сокин гардида, дигар безобита нашаванд, ва бадкорон дигар онҳоро нобуд накунанд, мисли он ки дар замони пеш буд,

¹⁰Ва мисли айёме ки доваронро бар кавми Худ Исроил таъин карда будам; ва Ман ҳамаи душманонатро мағлуб намудам, ва Ман ба ту хабар медиҳам, ки Худованд хонае барои ту бино хоҳад кард.

¹¹Ва ҳангоме ки рӯзҳои ту анҷом ёфта, ту назди падарони худ биравӣ, Ман насли туро, ки аз писарони ту хоҳад буд, баъд аз ту пойдор гардонида, салтанати варо мустаҳкам хоҳам намуд.

¹²Вай барои Ман хона бино хоҳад кард, ва Ман тахти варо то абад пойдор хоҳам гардонид.

¹³Ман барои вай падар хоҳам буд, ва вай барои Ман писар хоҳад буд, ва Ман мархамати Худро аз вай дур нахоҳам кард, чунон ки онро аз касе ки пеш аз ту буд, дур кардам.

¹⁴Ва Ман варо дар хонаи Худ ва дар салтанати Худ то абад хоҳам баргумошт, ва тахти вай то абад пойдор хоҳад буд“».

¹⁵Ҳамаи ин суханон ва тамоми ин рӯъёро Нотон ба Довуд ҳикоят кард.

¹⁶Ва подшоҳ Довуд омада, ба ҳузури Худованд нишаст, ва гуфт: «Эй Худованд Худо, ман кистам ва хонадони ман чист, ки маро ба ин мартаба расонидаӣ?

¹⁷Ва ин дар назарат, эй Худо, кам намудааст, ва Ту дар бораи ояндаи дури хонадони бандаат сухан рондаӣ ва ба ман чун ба одами баландмартабае назар кардаӣ, эй Худованд Худо!

¹⁸Ва Довуд дигар ба Ту дар бораи сарафрозии бандаи Ту чӣ метавонад бигӯяд? Ту, охир, бандаи Худро мешиносӣ!

¹⁹Худовандо, Ту ба хотири бандаи Худ ва бар тибқи дили Худ тамоми ин бузургиро ба амал овардаӣ, то ки ҳамаи бузургиҳоро зоҳир намоӣ.

²⁰Худовандо, дар ҳар он чи мо бо гӯшҳои худ шунидаем, чизе монанди Ту нест, ва ҷуз аз Ту Худое нест.

²¹Ва кист, ки мисли қавми Ту Исроил бошад, ки онҳо бар рӯи замин халқи ягонае ҳастанд, ки наздашон Худо омадааст, то ки онҳоро фидия дода гирифта, барои Худ қавм гардонад, то ки Ту бо корҳои бузург ва саҳмгин барои Худ исме пайдо кунӣ ва халқҳоро аз пеши қавми Худ, ки аз Миср фидия дода гирифтаӣ, бадар биронӣ.

²²Ва қавми Худ Исроилро барои Худ то абад қавм гардондӣ, ва Ту, эй Худованд, Худои онҳо шудӣ.

²³Ва алҳол, эй Худованд, бигзор каломе ки Ту дар бораи бандаи Худ ва хонадони вай ба забон рондаӣ, то абад пойдор бошад, ва он чи гуфтаӣ, ба ҷо овар.

²⁴Ва исми Ту то абад пойдор ва муаззам бошад, то бигӯянд: „Худованди лашкарҳо, Худои Исроил, Худо бар Исроил аст“. Ва бигзор хонадони бандаат Довуд ба ҳузури Ту пойдор бошад.

²⁵Азбаски Ту, эй Худо, гӯшраси бандаи Худ намудаӣ, ки хонае барояш бино хоҳӣ кард, бинобар ин бандаат ҷуръат пайдо кард, ки назди Ту дуо бигӯяд.

²⁶Ва алҳол, эй Худованд, Ту Худо ҳастӣ, ва Ту дар бораи бандаи Худ ин некиро ба забон рондаӣ.

²⁷Ва алҳол Ту таваҷҷӯҳ намудаӣ, ки хонадони бандаатро баракат диҳӣ, то ки он то абад дар ҳузури Ту бошад; зеро ки Ту, эй Худованд, онро баракат додаӣ, ва он то абад муборак хоҳад буд».