Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 1 Вақоеънома 21 Bible Online

1 Вақоеънома 21 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

1 Вақоеънома 21

¹Ва шайтон бар Исроил қиём намуда, Довудро иғво дод, ки аҳли Исроилро дар шумор оварад.

²Ва Довуд ба Юоб ва сарварони қавм гуфт: «Рафта, аҳли Исроилро аз Беэр‐Шобаъ то Дон саршуморӣ намоед, ва ба ман маълум кунед, то ки шумораи онҳоро бидонам».

³Ва Юоб гуфт: «Бигзор Худованд шумораи қавми Худро аз он қадар, ки ҳаст, сад баробар зиёд кунад! Эй оғоям подшоҳ, оё ҳамаи онҳо навкарони оғоям нестанд? Пас чаро ин корро хоҳон аст? Ва чаро ин сабаби гуноҳи Исроил бишавад?»

⁴Вале сухани подшоҳ бар Юоб ғолиб омад; ва Юоб берун рафта, дар тамоми Исроил гардиш кард, ва ба Ерусалим омад;

⁵Ва Юоб рӯйхати саршумории қавмро ба Довуд пешниҳод кард; ва аз тамоми Исроил ҳазор карат ҳазор ва сад ҳазор нафар мардони шамшерзан, ва аз Яҳудо чорсаду ҳафтод ҳазор нафар мардони шамшерзан буданд.

⁶Вале ӯ левизодагон ва биньёминиёнро андаруни онҳо дар шумор наовард, зеро ки сухани подшоҳ барои Юоб нафратангез буд.

⁷Ва ин кор дар назари Худо бад буд, ва Ӯ Исроилро зарба зад.

⁸Ва Довуд ба Худо гуфт: «Бо ин коре ки кардам, бағоят гуноҳкор шудам; ва алҳол аз гуноҳи бандаи Худ гузароӣ намо, зеро ки бағоят беақлона рафтор кардам».

⁹Ва Худованд ба Ҷод, ки пешбини Довуд буд, сухан ронда, гуфт:

¹⁰«Бирав ва ба Довуд сухан ронда, бигӯй: „Худованд чунин мегӯяд: Ман се чизро ба ту таклиф мекунам; яке аз онҳоро ба худ интихоб намо, то ки бар ту ба амал оварам“».

¹¹Ва Ҷод назди Довуд омад, ва ба ӯ гуфт: «Худованд чунин мегӯяд: „Барои худ интихоб намо:

¹²Ё се сол қаҳтӣ рӯй диҳад, ва ё се моҳ аз пеши душманонат бигрезӣ, ва шамшери душманонат ба ту бирасад, ва ё шамшери Худованд ва вабо дар замин ҳукмфармо гардад, ва фариштаи Худованд дар тамоми ҳудуди Исроил ба ҳалокат бирасонад“. Ва алҳол мулоҳиза намо, ки ба Фиристандаи худ чӣ ҷавобе гардонам».

¹³Ва Довуд ба Ҷод гуфт: «Ман дар ғояти тангӣ ҳастам; беҳтар аст, ки ба дасти Худованд афтам, зеро ки марҳамати Ӯ бузург аст; вале ба дасти одамизод наафтам».

¹⁴Ва Худованд бар Исроил вабо фиристод, ва аз исроилиён ҳафтод ҳазор нафар мурданд.

¹⁵Ва Худо фариштае ба Ерусалим фиристод, то ки онро ба ҳалокат бирасонад; ва ҳангоме ки вай мехост ба расонидани ҳалокат шурӯъ намояд, Худованд дида, аз ин офат пушаймон шуд, ва ба фариштаи ҳалокатовар гуфт: «Басанда аст, акнун дасти худро боздор!» Ва фариштаи Худованд назди хирмангоҳи Орнони ябусӣ истода буд.

¹⁶Ва Довуд чашмонашро боло карда, фариштаи Худовандро дид, ки дар миёни замин ва осмон истодааст, ва шамшери бараҳна дар дасташ бар Ерусалим дароз карда шудааст; ва Довуд ва пироне ки палос дар бар доштанд, бар рӯи худ афтоданд.

¹⁷Ва Довуд ба Худо гуфт: «Ман, охир, барои саршумории қавм амр фармудаам, ва ман ҳамонам, ки гуноҳ кардаам, ва бадкорӣ намудаам, вале ин гӯсфандон чӣ кардаанд? Эй Худованд Худои ман! Бигзор дасти Ту бар ман ва бар хонадони падарам бошад, вале на бар қавми Ту барои нобуд кардани вай».

¹⁸Ва фариштаи Худованд ба Ҷод гуфт, ки вай ба Довуд бигӯяд, ки Довуд баромада, дар хирмангоҳи Орнони ябусӣ қурбонгоҳе барои Худованд барпо намояд.

¹⁹Ва Довуд бар тибқи сухани Ҷод, ки вай ба исми Худованд гуфта буд, баромад.

²⁰Ва Орнон рӯ гардонида, фариштаро дид, ва чор писараш, ки бо ӯ буданд, пинҳон шуданд; ва Орнон гандум мекӯфт.

²¹Ва Довуд назди Орнон омад, ва Орнон назар андохта, Довудро дид, ва аз хирмангоҳ берун омада, ба Довуд рӯ ба замин афтода саҷда бурд.

²²Ва Довуд ба Орнон гуфт: «Ҷои хирмангоҳро ба ман бидеҳ, то ки қурбонгоҳе дар он барои Худованд барпо намоям; онро ба қимати пурра ба ман бидеҳ, то ки вабо аз қавм дур шавад».

²³Ва Орнон ба Довуд гуфт: «Онро барои худ бигир; бигзор оғоям подшоҳ он чи дар назараш писанд ояд, ба амал оварад; инак, ман говҳоро барои қурбонии сӯхтанӣ, ва асбоби ғаллакӯбиро барои ҳезум, ва гандумро барои ҳадияи ордӣ медиҳам, — ҳамаашро бахшиш мекунам».

²⁴Вале подшоҳ Довуд ба Орнон гуфт: «Не, балки ба қимати пурра хоҳам харид, зеро он чиро, ки аз они туст, барои Худованд нахоҳам гирифт, ва он чиро, ки муфт бошад, ҳамчун қурбонии сӯхтанӣ тақдим нахоҳам кард».

²⁵Ва Довуд барои он ҷой ба вазни шашсад сиқл ба Орнон тилло дод.

²⁶Ва дар он ҷо Довуд қурбонгоҳе барои Худованд бино карда, қурбонии сӯхтанӣ ва қурбонии саломатӣ тақдим намуд, ва сӯи Худованд хонд, ва Ӯ варо иҷобат намуда, бар қурбонгоҳи қурбонии сӯхтанӣ оташе аз осмон фиристод.

²⁷Ва Худованд ба фаришта амр фармуд, ва вай шамшери худро ба ғилофаш баргардонид.

²⁸Дар он замон, чун Довуд дид, ки Худованд ӯро дар хирмангоҳи Орнони ябусӣ иҷобат намуд, дар он ҷо қурбонӣ мекард.

²⁹Вале маскани Худованд, ки онро Мусо дар биёбон сохта буд, ва қурбонгоҳи қурбонии сӯхтанӣ дар он замон бар баландии Ҷибъӯн буд.

³⁰Ва Довуд наметавонист назди он биравад, то ки аз Худо пурсон кунад, чунки аз шамшери фариштаи Худованд тарсида буд.