Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 1 Вақоеънома 28 Bible Online

1 Вақоеънома 28 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

1 Вақоеънома 28

¹Ва Довуд ҳамаи сарварони Исроил, сарварони сибтҳо ва сарварони гурӯҳҳоро, ки ба подшоҳ хизмат мекарданд, ва мириҳазорҳо ва мирисадҳо ва сардорони тамоми молу мулк ва чорвои подшоҳ ва писаронашро бо хоҷасароён ва паҳлавонон ва ҳамаи мардони ҷангӣ дар Ерусалим ҷамъ кард.

²Ва подшоҳ Довуд бар поҳояш бархоста, гуфт: «Маро бишнавед, эй бародарони ман ва қавми ман! Муроди дили ман ин буд, ки хонаи оромгоҳе барои сандуқи аҳди Худованд ва барои кадамгоҳи Худои мо бино кунам, ва барои бино кардани он тайёрӣ дидам.

³Вале Худо ба ман гуфт: „Ту хонае ба исми Ман бино накун, зеро ки ту марди ҷангӣ ҳастӣ, ва хун рехтаӣ“.

⁴Ва Худованд Худои Исроил маро аз тамоми хонадони падарам интихоб кард, то ки бар Исроил ба сурати абадӣ подшоҳ бошам, зеро ки Ӯ Яҳудоро ҳамҷун раис баргузид, ва аз хонадони Яҳудо — хонадони падари маро, ва аз писарони падарам — ба ман таваҷҷӯҳ намуд, то ки бар тамоми Исроил подшоҳ гардонад.

⁵Ва аз ҳамаи писаронам, — зеро ки Худованд ба ман писарони бисьёре додааст, — Ӯ писарам Сулаӣмонро интихоб кард, то ки вай бар тамоми салтанати Худованд бар Исроил биншинад.

⁶Ва Ӯ ба ман гуфт: „Писари ту, Сулаймон, ҳамон аст, ки хонаи Маро, ва саҳнҳои Маро бино хоҳад кард, зеро ки Ман варо баргузидаам, то ки барои Ман писар бошад, ва Ман барои вай падар хоҳам буд,

⁷Ва салтанати варо то абад пойдор хоҳам гардонид, ба шарте ки дар иҷрои аҳком ва дастурҳои Ман мисли имрӯз устувор бошад“.

⁸Ва алҳол, дар пеши назари тамоми Исроил, ки ҷамоати Худованд ҳастанд, ва ба самъи Худои мо мегӯям: тамоми аҳкоми Худованд Худои худро ба ҷо оваред ва ҷӯё бошед, то ки ин замини хубро тасарруф намоед ва баъд аз худ онро ба писарони худ то абад мерос бигузоред.

⁹Ва ту, эй писарам Сулаймон, Худои падари худро бишнос, ва Ӯро бо дили комил ва бо ҷони иштиёқманд ибодат намо, зеро ки Худованд ҳамаи дилҳоро имтиҳон мекунад, ва ҳар андеша ва фикрро мефаҳмад. Агар Ӯро ҷӯё бошӣ, Ӯ барои ту ёфт хоҳад шуд, вале агар Ӯро тарк намоӣ, Ӯ туро то абад тарк хоҳад кард.

¹⁰Алҳол диққат намо, зеро ки Худованд туро баргузидааст, то ки хонае барои қудс бино намоӣ, пас қавӣ бош ва амал намо».

¹¹Ва Довуд ба писараш Сулаймон нақшаи равоқ, ва хонаҳои он, ва анборҳои он, ва болохонаҳои он, ва ҳуҷраҳои дохилии он, ва хонаи ҳарамро дод,

¹²Ва нақшаи ҳар он чиро, ки аз ҷониби Рӯҳ ба ӯ ато шуда буд, — барои саҳнҳои хонаи Худованд, ва барои ӯтоқҳои гирдогирди он, ва барои хазоини хонаи Худо, ва барои хазоини қурбониҳои муқаддас,

¹³Ва барои гурӯҳҳои коҳинон ва левизодагон, ва барои тамоми кори хизматгузории хонаи Худованд, ва барои тамоми колои хизмати хонаи Худованд.

¹⁴Ва тиллоро бо вазни тилло барои тамоми колои ҳар навъ хизмат дод; ва нуқраро барои тамоми колои нуқра бо вазни он барои тамоми колои ҳар навъ хизмат;

¹⁵Ва тиллоро бо вазни он барои чароғдонҳо ва чароғҳои онҳо, бо вазни он барои ҳар чароғдон ва чароғҳояш; ва нуқраро бо вазни он барои чароғдонҳои нуқра, барои ҳар чароғдон ва чароғҳояш, мувофиқи кори ҳар чароғдон;

¹⁶Ва тиллоро бо вазни он барои мизҳои нони тақдим, барои ҳар миз; ва нуқраро барои мизҳои нуқра;

¹⁷Ва тиллои ҳолисро барои чанголҳо ва косаҳо ва пиёлаҳо; ва барои тосҳои тилло бо вазни он барои ҳар тос; ва нуқраро барои тосҳои нуқра бо вазни он барои ҳар тос;

¹⁸Ва тиллои софро бо вазни он барои қурбонгоҳи бухур; ва барои нақшаи ароба, яъне каррубиёни тиллое ки болҳошонро паҳн карда, болои сандуқи аҳди Худовандро мепӯшонанд.

¹⁹Ҳамаи ин ба таври хаттист, ки аз ҷониби Худованд бар ман нозил шуда, ҳамаи корҳои ин нақшаро ба ман фаҳмонидааст.

²⁰Ва Довуд ба писараш Сулаймон гуфт: «Қавӣ ва далер бош ва амал намо, натарс ва ҳаросон нашав, зеро ки Худованд Худо, Худои ман, бо туст, ва то тамоми коре ки барои хизмати хонаи Худованд лозим аст, ба анҷом нарасад, Ӯ аз ту дур нахоҳад шуд ва туро тарк нахоҳад кард.

²¹Ва инак гурӯҳҳои коҳинон ва левизодагон барои хизмати хонаи Худо; ва ҳар валинеъмате ки ҳикматашро ба ҳар амал мебахшад, дар тамоми ин кор бо туст, ва сарварон ва тамоми қавм ба ҳар амри ту итоат хоҳанд кард».