Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 1 Вақоеънома 29 Bible Online

1 Вақоеънома 29 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

1 Вақоеънома 29

¹Ва подшоҳ Довуд ба тамоми ҷамоат гуфт: «Писарам Сулаймон, ки Худо ӯро ба танҳоӣ баргузидааст, ҷавон ва нозук аст, вале ин кор бузург аст, зеро ки ин калъа на аз барои одамизод аст, балки барои Худованд Худо.

²Ва ман бо тамоми қувватам барои хонаи Худои худ тайёр кардаам: тиллоро барои ашьёи тиллоӣ, ва нуқраро барои ашьёи нуқрагин, ва мисро барои ашьёи мисин, ва оҳанро барои ашьёи оҳанин, ва чӯбро барои ашьёи чӯбин; сангҳои ҷазъ ва сангҳои тарсеъ, сангҳои сурмафом ва рангоранг, ва ҳар навъ сангҳои гаронбаҳо, ва бисьёр сангҳои мармар.

³Ва боз, ба сабаби муҳаббати худ ба хонаи Худои худ, ганҷинаи тилло ва нуқрае ки ман дорам, онро низ илова бар ҳар чизе ки барои хонаи қудс тайёр кардаам, ман барои хонаи Худои худ медиҳам:

⁴Се ҳазор киккар тилло аз тиллои Ӯфир, ва ҳафт ҳазор киккар нуқраи соф, барои рӯйбаст кардани деворҳои хонаҳо;

⁵Тиллоро барои ашьёи тиллоӣ, ва нуқраро барои ашьёи нуқрагин, барои ҳар коре ки бо дасти ҳунармандон ба ҷо оварда мешавад. Пас кист, ки имрӯз ба таври ихтиёрӣ барои Худованд ионат диҳад?»

⁶Ва сардорони хонаводаҳо, ва сарварони сибтҳои Исроил, ва мириҳазорҳо ва мирисадҳо, ва сардорони корҳои подшоҳ ба таври ихтиёрӣ ба додани ионат шурӯъ карданд.

⁷Ва барои хизмати хонаи Худо панҷ ҳазор киккар ва даҳ ҳазор дирҳам тилло, ва даҳ ҳазор киккар нуқра, ва ҳаждаҳ ҳазор киккар мис, ва сад ҳазор киккар оҳан доданд.

⁸Ва онҳое ки дар дасташон сангҳои гаронбаҳо ёфт шуд, онҳоро барои хазоини хонаи Худованд ба дасти Яҳиили ҷершӯнӣ супурданд.

⁹Ва қавм аз ионатҳои ихтиёрии худ шод гардиданд, зеро ки бо дили комил барои Худованд ионат доданд, ва подшоҳ Довуд низ бағоят шод шуд.

¹⁰Ва Довуд Худовандро пеши тамоми ҷамоат муборак хонд, ва Довуд гуфт: «Эй Худованд Худои падари мо Исроил! Ту аз азал то абад муборак ҳастӣ.

¹¹Худовандо! Кибриё ва зӯрмандӣ ва шукӯҳ ва нусрат ва шавкат аз они Туст, зеро ки ҳар он чи дар осмон ва замин аст, аз они Туст. Худовандо! Салтанат аз они Туст, ва ту бар сари ҳама мутаол ҳастӣ.

¹²Ва сарват ва ҷалол аз ҷониби Туст, ва Ту бар ҳама ҳоким ҳастӣ, ва қувват ва қудрат дар дасти Туст, ва ихтиёри бузург ва мустаҳкам кардани ҳама дар дасти Туст.

¹³Ва алҳол, эй Худои мо, мо Туро ҳамд мегӯем, ва исми пуршукӯҳи Туро ситоиш мекунем.

¹⁴Аммо ман кистам ва қавми ман чистанд, ки қувват дошта бошем чунин ионат диҳем? Зеро ки ҳама чиз аз ҷониби Туст, ва он чиро, ки аз дасти Ту гирифтаем, ба ту додаем.

¹⁵Зеро ки мо ба ҳузури Ту ғариб ҳастем, ва мисли ҳамаи падарони худ меҳмон мебошем: айёми мо бар замин мисли соя аст, ва бақо надорад.

¹⁶Эй Худованд Худои мо! Тамоми ин сарват, ки барои сохтани хонае ба исми қудси Ту муҳайё кардаем, аз дасти Туст, ва ҳамаи он аз они Туст.

¹⁷Ва ман, эй Худои ман, медонам, ки Ту дилҳоро имтиҳон мекунӣ, ва ба росткорӣ таваҷҷӯҳ менамоӣ; ман аз ростии дили худ тамоми ин ионатро додаам, ва алҳол мебинам, ки қавми Ту низ, ки дар ин ҷо мебошанд, бо шодмонӣ барои Ту ионат медиҳанд.

¹⁸Эй Худованд Худои Иброҳим, Исҳоқ ва Исроил! Инро ба сурати абадӣ дар фикру андешаҳои дили қавми Худ нигоҳ дор, ва дилҳои онҳоро ба сӯи Худ равона намо.

¹⁹Ва ба писарам Сулаймон дили комил бибахш, то ки аҳкоми Ту, шаҳодоти Ту ва фароизи Туро риоя намояд, ва ҳамаи инро ба амал оварад, ва қалъаеро, ки ман барояш тайёрӣ дидаам, бино кунад».

²⁰Ва Довуд ба тамоми ҷамоат гуфт: «Худованд Худои худро муборак хонед!» Ва тамоми ҷамоат Худованд Худои падарони худро муборак хонданд, ва ба Худованд ва ба подшоҳ таъзим карданд ва саҷда бурданд.

²¹Ва барои Худованд қурбониҳо забҳ карданд, ва фардои он рӯз барои Худованд қурбониҳои сӯхтанӣ тақдим карданд: ҳазор сар гов, ҳазор сар қӯчқор, ҳазор сар гӯсфанд бо ҳадияҳои рехтании онҳо, ва қурбониҳои зиёде барои тамоми Исроил.

²²Ва дар он рӯз ба ҳузури Худованд бо шодмонии бузурге хӯрданд ва нӯшиданд; ва Сулаймон ибни Довудро дуюмбора подшоҳ сохта, ба ҳузури Худованд ӯро ба раисӣ, ва Содӯқро ба коҳинӣ тадҳин карданд.

²³Ва Сулаймон бар тахти Худованд нишаста, ба ҷои падараш Довуд подшоҳӣ кард, ва комьёб гардид; ва тамоми Исроил ба ӯ итоат карданд.

²⁴Ва ҳамаи сардорон ва паҳлавонон, ва ҳамаи писарони подшоҳ Довуд низ ба подшоҳ Сулаймон тобеъ шуданд.

²⁵Ва Худованд Сулаймонро бузург гардонида, дар назари тамоми Исроил баланд бардошт, ва шукӯҳи салтанатро ба ӯ ато фармуд, ки ҳеҷ подшоҳи Исроил пеш аз ӯ ба он ноил нагардида буд.

²⁶Ва Довуд ибни Йисой бар тамоми Исроил подшоҳӣ кард.

²⁷Ва айёми подшоҳии ӯ бар Исроил чил сол буд: дар Ҳебрӯн ҳафт сол подшоҳӣ кард, ва дар Ерусалим сию се сол подшоҳӣ кард.

²⁸Ва ӯ дар пирии некӯ, аз умр ва сарват ва ҷалол сер гардида, фавт кард; ва писараш Сулаймон ба ҷои ӯ подшоҳ шуд.

²⁹Ва саргузашти подшоҳ Довуд, аз аввали умраш то охири он, дар навиштаҷоти Самуили басир, ва дар навиштаҷоти Нотони набӣ, ва дар навиштаҷоти Ҷоди пешбин тасвир ёфтааст, —

³⁰Бо тамоми салтанати ӯ ва зӯрмандии ӯ, ва бо воқеаҳое ки ба ӯ, ва ба Исроил, ва ба ҳамаи салтанатҳои кишварҳо рӯй додааст.