Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 2 Вақоеънома 29 Bible Online

2 Вақоеънома 29 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

2 Вақоеънома 29

¹Ҳизқиё дар синни бисту панҷсолагӣ подшоҳ шуд, ва бисту нӯҳ сол дар Ерусалим подшоҳӣ кард. Ва номи модараш Абиё бинти Закарьё буд.

²Ва он чи дар назари Худованд мақбул буд, ба амал овард, мувофиқи ҳар он чи падараш Довуд ба амал оварда буд.

³Дар соли аввали подшоҳии худ, дар моҳи якум, ӯ дарҳои хонаи Худовандро воз кард ва онҳоро таъмир намуд.

⁴Ва коҳинон ва левизодагонро оваронид, ва онҳоро дар майдони шарқӣ ҷамъ кард.

⁵Ва ба онҳо гуфт: «Маро бишнавед, эй левизодагон! Алҳол худро тақдис намоед, ва хонаи Худованд Худои падарони худро тақдис намуда, наҷосатро аз қудс берун оваред.

⁶Зеро ки падарони мо хиёнат карданд, ва он чи дар назари Худованд бад буд, ба амал оварданд, ва Ӯро тарк карданд, ва рӯи худро аз маскани Худованд гардониданд, ва пушти худро нишон доданд;

⁷Ҳамчунин дарҳои равоқро бастанд, ва чароғҳоро куштанд, ва бухур насӯзониданд, ва қурбониҳои сӯхтанӣ дар қудси Худои Исроил тақдим накарданд.

⁸Ва ғазаби Худованд бар Яҳудо ва Ерусалим аланга зад, ва ӯ онҳоро гирифтори даҳшат, харобӣ ва мадҳушӣ гардонид, чунон ки шумо бо чашмони худ мебинед.

⁹Ва инак, падарони мо ба дами шамшер фурӯ ғалтиданд, ва писарону духтарону занони мо аз ин сабаб ба асирӣ рафтанд.

¹⁰Алҳол дилхоҳи ман ин аст, ки бо Худованд Худои Исроил аҳд бандем, то ки оташи ғазаби Ӯ аз мо баргардад.

¹¹Эй фарзандонам, алҳол бепарвоӣ накунед, зеро ки Худованд шуморо баргузидааст, то ки ба ҳузури Ӯ истода, хизмати Ӯро ба ҷо оваред, ва барои Ӯ хизматгузорон ва сӯзонандагони бухур бошед».

¹²Ва левизодагон бархостанд: Маҳат ибни Амосай ва Юил ибни Азарьёҳу аз банӣ‐қаҳотиён, ва аз банӣ‐марориён — Қиш ибни Абдӣ ва Азарьёҳу ибни Еҳалалъил; ва аз ҷершӯниён — Юоҳ ибни Зиммо ва Идан ибни Юоҳ;

¹³Ва аз банӣ‐Элисофон — Шимрӣ ва Яиил; ва аз банӣ‐Ософ — Закарьёҳу ва Маттаньёҳу;

¹⁴Ва аз банӣ‐Ҳеймон — Яҳиил ва Шимъӣ; ва аз банӣ‐Едутун — Шамаъё ва Узиил.

¹⁵Ва онҳо бародарони худро ҷамъ карда, тақдис намуданд, ва бар тибқи фармони подшоҳ, ки мувофиқи каломи Худованд буд, барои татҳири хонаи Худованд омаданд.

¹⁶Ва коҳинон андаруни хонаи Худованд дохил шуданд, то ки онро татҳир намоянд, ва тамоми наҷосатро, ки дар маъбади Худованд ёфтанд, ба саҳни хонаи Худованд бароварданд, ва левизодагон онро гирифта, ба ҷониби водии Қидрӯн бурданд.

¹⁷Ва дар рӯзи якуми моҳи якум ба тақдис кардан шурӯъ намуда, дар рӯзи ҳаштуми моҳ ба равоқи Худованд даромаданд, ва ҳашт рӯз хонаи Худовандро тақдис карданд, ва дар рӯзи шонздаҳуми моҳи якум ба анҷом расониданд.

¹⁸Ва андаруни қаср назди подшоҳ Ҳизқиё омада, гуфтанд: «Тамоми хонаи Худовандро: қурбонгоҳи қурбониҳои сӯхтаниро бо тамоми колои он, ва мизи нони тақдимро бо тамоми колои он татҳир намудем;

¹⁹Ва тамоми колоеро, ки подшоҳ Оҳоз дар вақти подшоҳии худ, дар натиҷаи хиёнати худ, поймол карда буд, тайёр карда, тақдис намудем, ва инак онҳо назди қурбонгоҳи Худованд аст».

²⁰Ва подшоҳ Ҳизқиё бомдодон бармаҳал бархост, ва сарварони шаҳрро ҷамъ карда, ба хонаи Худованд баромад.

²¹Ва онҳо ҳафт гов, ва ҳафт қӯчқор, ва ҳафт барра, ва ҳафт нарбуз оварданд, то ки барои салтанат ва барои қудс ва барои Яҳудо қурбонии гуноҳҳо бишавад; ва ӯ ба банӣ‐Ҳорун амр фармуд, ки онҳоро ҳамчун қурбонии сӯхтанӣ бар қурбонгоҳи Худованд тақдим кунанд.

²²Ва говонро куштанд, ва коҳинон хунро гирифта, бар қурбонгоҳ пошиданд; ва қӯчқоронро кушта, хунро бар қурбонгоҳ пошиданд; ва баррагонро кушта, хунро бар қурбонгоҳ пошиданд.

²³Ва нарбузҳои каффораи гуноҳро ба ҳузури подшоҳ ва ҷамоат оварданд, ва дастҳои худро бар онҳо гузоштанд,

²⁴Ва коҳинон онҳоро куштанд, ва хуни онҳоро барои каффораи гуноҳҳо бар қурбонгоҳ пошиданд, то ки бар тамоми Исроил каффора шавад; зеро подшоҳ фармуда буд, ки қурбонии сӯхтанӣ ва қурбонии гуноҳҳо барои тамоми Исроил тақдим карда шавад.

²⁵Ва ӯ левизодагонро бо санҷҳо, барбатҳо ва удҳо мувофиқи амри Довуд ва Ҷоди ғайбгӯи подшоҳ ва Нотони набӣ дар хонаи Худованд гузошт, зеро ки ин амр аз ҷониби Худованд ба воситаи анбиёи Ӯ фармуда шуда буд.

²⁶Ва левизодагон бо асбоби Довуд, ва коҳинон бо карнайҳо истоданд.

²⁷Ва Ҳизқиё амр фармуд, ки қурбонии сӯхтаниро бар қурбонгоҳ тақдим намоянд, ва ҳангоме ки ба тақдим кардани қурбонии сӯхтанӣ шурӯъ намуданд, сурудхонӣ барои Худованд ва навохтани карнайҳо ва асбоби Довуд, подшоҳи Исроил, оғоз ёфт.

²⁸Ва тамоми ҷамоат саҷда мекарданд, ва муғанниён месуруданд, ва карнайҳоро менавохтанд; ҳамаи ин то вақти анҷом ёфтани қурбонии сӯхтанӣ давом кард.

²⁹Ва ҳамин ки қурбонии сӯхтанӣ анҷом ёфт, подшоҳ ва ҳамаи онҳое ки бо ӯ буданд, зону зада, саҷда карданд.

³⁰Ва подшоҳ Ҳизқиё ва сарварон ба левизодагон амр фармуданд, ки Худовандро бо суханони Довуд ва Ософи ғайбгӯй мадҳ кунанд; ва онҳо ба ваҷд омада, мадҳ карданд, ва зону зада, саҷда бурданд.

³¹Ва Ҳизқиё ҷавоб гардонида, гуфт: «Алҳол вазифаи худро ба ҷо овардед, пас наздик омада, забҳҳо ва қурбониҳои шукронаро барои хонаи Худованд биёред». Ва ҷамоат забҳҳо ва қурбониҳои шукрона оварданд, ва ҳар каси валинеъмат қурбонии сӯхтанӣ овард.

³²Ва шумораи қурбонии сӯхтание ки ҷамоат оварданд, ҳафтод гов, сад қӯчқор ва дусад барра буд; ҳамаи инҳо қурбонии сӯхтанӣ барои Худованд буд.

³³Ва дигар қурбониҳои муқаддас — шашсад гов ва се ҳазор гӯсфанд буд.

³⁴Аммо коҳинон кам буданд, ва ба пӯст кандани ҳамаи қурбониҳои сӯхтанӣ қувваташон намерасид; ва бародаронашон левизодагон ба онҳо мадад расониданд, то даме ки кор анҷом ёфт ва то даме ки коҳинон худро тақдис карданд; зеро ки левизодагон дар тақдис кардани худ, назар ба коҳинон, бештар ростдил буданд.

³⁵Ва низ қурбониҳои сӯхтанӣ бо чарбуи қурбониҳои саломатӣ ва бо ҳадияҳои рехтанӣ барои қурбониҳои сӯхтанӣ бисьёр буд; ва хизмати хонаи Худованд дуруст ба ҷо оварда шуд.

³⁶Ва Ҳизқиё ва тамоми қавм шодӣ карданд, ки Худо қавмро омода гардонида буд, зеро ки ин ба таври ғайричашмдошт ба амал омад.