Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 2 Вақоеънома 34 Bible Online

2 Вақоеънома 34 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

2 Вақоеънома 34

¹Дар вақти подшоҳ шуданаш Йӯшиёҳу ҳаштсола буд, ва сию як сол дар Ерусалим подшоҳӣ кард.

²Ва он чи дар назари Худованд мақбул буд, ба амал овард, ва бо роҳҳои падараш Довуд равона шуда, ба тарафи рост ё чап майл накард.

³Ва дар соли ҳаштуми подшоҳии худ, вақте ки ҳанӯз навҷавон буд, ба ҷустани Худои падараш Довуд оғоз кард, ва дар соли дувоздаҳум ба тоза кардани Яҳудо ва Ерусалим аз баландиҳо ва Ашераҳо ва бутҳо ва санамҳо шурӯъ намуд.

⁴Ва қурбонгоҳҳои Баалҳоро пеши ӯ валангор карданд; ва ҳайкалҳои офтобпарастиро, ки бар болои онҳо буд, шикаста афтонид; ва Ашераҳо, ва бутҳо ва санамҳоро дарҳам шикаст ва гард‐гард карда, бар рӯи қабрҳои онҳое ки барояшон қурбонӣ мекарданд, пошид.

⁵Ва устухонҳои коҳинонро бар қурбонгоҳҳошон сӯзонид, ва Яҳудо ва Ерусалимро тоза кард.

⁶Ва дар шаҳрҳои Менашше ва Эфроим ва Шимъӯн ва ҳатто Нафтолӣ, дар харобазори онҳо, гирдогирд,

⁷Қурбонгоҳҳоро валангор намуд, ва Ашераҳо ва санамҳоро дарҳам шикаста, гард‐гард кард, ва ҳамаи ҳайкалҳои офтобпарастиро дар тамоми замини Исроил шикаста афтонид; ва ба Ерусалим баргашт.

⁸Ва дар соли ҳаждаҳуми подшоҳии худ, баъд аз он ки замин ва хонаро тоза кард, Шофон ибни Асальёҳу, ва Маасиёҳуи раиси шаҳр, ва Юоҳ ибни Юоҳози вақоеънависро фиристод, то ки хонаи Худованд Худои худро мустаҳкам намоянд.

⁹Ва онҳо назди Ҳилқиёи саркоҳин омаданд, ва нуқраеро, ки ба Худо оварда шуда буд, ва левизодагони остонабон онро аз дасти Менашше ва Эфроим, ва аз тамоми бақияи Исроил, ва аз тамоми Яҳудо ва Биньёмин ҷамъ карда буданд, супурданд, ва ба Ерусалим баргаштанд.

¹⁰Ва онро ба дасти саркороне ки дар хонаи Худованд таъин шуда буданд, супурданд; ва онҳо онро ба коргароне ки дар хонаи Худованд барои таъмир ва мустаҳкам намудани хона кор мекарданд, доданд.

¹¹Ва онро ба наҷҷорон ва бинокорон доданд, то ки сангҳои тарошида ва забарравҳо барои пайвастани деворҳо ва пӯшидани боми хонаҳое ки подшоҳони Яҳудо хароб карда буданд, бихаранд.

¹²Ва он одамон аз рӯи виҷдон кор мекарданд, ва бар онҳо левизодагон Яҳат ва Убадьёҳу аз банӣ‐Марорӣ, ва Закарьё ва Машуллом аз банӣ‐қаҳотиён барои назорат кардан таъин шуда буданд; ва аз левизодагон ҳар касе ки навохтани асбоби мусиқӣ аз дасташон меомад.

¹³Ва бар ҳаммолон низ гумошта шуда буданд, ва онҳо ба ҳамаи коргароне ки бо ҳар навъ корҳо шуғл доштанд, назорат мекарданд; ва аз левизодагон котибон ва нозирон ва дарбонон буданд.

¹⁴Ва ҳангоме ки нуқраи ба хонаи Худованд дохилшударо берун меоварданд, Ҳилқиёи коҳин китоби Тавроти Худовандро, ки ба воситаи Мусо дода шуда буд, ёфт.

¹⁵Ва Ҳилқиё ба Шофони котиб хитоб намуда, гуфт: «Китоби Тавротро дар хонаи Худованд ёфтаам». Ва Ҳилқиё он китобро ба Шофон дод.

¹⁶Ва Шофон китобро назди подшоҳ овард, ва дар айни ҳол ба подшоҳ хабар дода, гуфт: «Ҳар коре ки ба бандагонат супурда шудааст, онҳо ба ҷо меоваранд;

¹⁷Ва нуқраеро, ки дар хонаи Худованд буд, берун оварданд, ва онро ба дасти гумоштагон ва ба дасти саркорон супурданд».

¹⁸Ва Шофони котиб ба подшоҳ хабар расонида, гуфт: «Ҳилқиёи коҳин китобе ба ман додааст». Ва Шофон онро ба ҳузури подшоҳ хонд.

¹⁹Ва ҳангоме ки подшоҳ суханони Тавротро шунид, либоси худро чок зад.

²⁰Ва подшоҳ ба Ҳилқиё ва Аҳиқом ибни Шофон ва Абдун ибни Мико ва Шофони котиб ва Асоён навкари подшоҳ амр фармуда, гуфт:

²¹«Биравед ва аз Худованд барои ман ва барои бақияи Исроил ва Яҳудо дар бораи суханони ин китоби ёфтшуда илтиҷо намоед, зеро ғазаби Худованд, ки бар мо аланга гирифтааст, бузург аст, аз барои он ки падарони мо каломи Худовандро риоя накардаанд, то ки мувофиқи ҳар он чи дар ин китоб навишта шудааст, амал намоянд».

²²Ва Ҳилқиё ва онҳое ки подшоҳ амр фармуд, назди Ҳулдои набия, зани Шаллум ибни Тоқҳат ибни Ҳасрои посбони либосҳо, ки дар Ерусалим, дар маҳаллаи дуюми он сукунат дошт, рафтанд, ва бо вай дар ин бобат сухан ронданд.

²³Ва ӯ ба онҳо гуфт: «Худованд Худои Исроил чунин мегӯяд: „Ба касе ки шуморо назди ман фиристодааст, бигӯед:

²⁴Худованд чунин мегӯяд: инак, Ман мусибате бар ин макон ва бар сокинонаш хоҳам овард, — ҳамаи лаънатҳоеро, ки дар ин китоб, ки онро пеши подшоҳи Яҳудо хондаанд, навишта шудааст;

²⁵Азбаски онҳо Маро тарк карда, ба худоёни дигар бухур сӯзондаанд, то ки Маро бо тамоми амали дастҳои худ ба хашм оваранд, ғазаби Ман бар ин макон аланга гирифтааст, ва хомӯш нахоҳад шуд“.

²⁶Ва ба подшоҳи Яҳудо, ки шуморо фиристодааст, то ки аз Худованд илтиҷо намоед, чунин гӯед: „Худованд Худои Исроил дар бораи суханоне ки шунидаӣ, чунин мегӯяд:

²⁷Азбаски дили ту нарм шудааст, ва дар вақти шунидани суханони Худо дар бораи ин макон ва сокинонаш ба ҳузури Ӯ гардан фуровардаӣ, — ва ба ҳузури Ман гардан фуроварда, либоси худро чок задаӣ, ва ба ҳузури Ман гирья кардаӣ, бинобар ин Ман низ туро иҷобат намудам, мегӯяд Худованд;

²⁸Инак, Ман туро ба падаронат ҳамроҳ хоҳам кард, ва ту дар мақбараи худ ба саломатӣ гузошта хоҳӣ шуд, ва тамоми он мусибатро, ки Ман бар ин макон ва бар сокинонаш меоварам, чашмони ту нахоҳад дид“». Ва ҷавобро ба подшоҳ расониданд.

²⁹Ва подшоҳ фиристода, ҳамаи пирони Яҳудо ва Ерусалимро ҷамъ кард.

³⁰Ва подшоҳ ба хонаи Худованд омад, ва тамоми мардуми Яҳудо ва сокинони Ерусалим бо ӯ буданд, — коҳинон ва левизодағон ва тамоми қавм аз калон то хурд; ва ӯ ҳамаи суханони китоби аҳдро, ки дар хонаи Худованд ёфт шуд, дар гӯши онҳо хонд.

³¹Ва подшоҳ бар минбари худ истод, ва ба ҳузури Худованд аҳд баст, ки Худовандро пайравӣ намоянд, ва аҳком ва шаҳодот ва фароизи Ӯро бо тамоми дилу ҷон риоя кунанд, ва суханони ин аҳдро, ки дар ин китоб навишта шудааст, ба ҷо оваранд.

³²Ва ӯ ҳамаи онҳоеро, ки дар Ерусалим ва Биньёмин буданд, бар ин ӯҳдадор гардонид; ва сокинони Ерусалим мувофиқи аҳди Худо, Худои падаронашон рафтор карданд.

³³Ва Йӯшиёҳу ҳамаи чизҳои зиштро аз ҳамаи заминҳое ки ба банӣ‐Исроил тааллуқ дошт, дур кард, ва ҳамаи онҳоеро, ки дар Исроил буданд, водор намуд, ки Худованд Худои худро ибодат кунанд; дар тамоми айёми ӯ онҳо аз пайравии Худованд Худои падаронашон дур нашудаанд.