Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 Хуруҷ 25 Bible Online

Хуруҷ 25 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

Хуруҷ 25

¹Ва Худо ба Мусо сухан ронда, гуфт:

²«Ба банӣ‐Исроил бигӯ, ки барои Ман ҳадия бигиранд; аз ҳар касе ки дилаш ба додани бахшиш моил бошад, ҳадияи Маро бигиред.

³Ва ин аст ҳадияе ки аз онҳо бояд бигиред: тилло, ва нуқра, ва мис;

⁴Ва лоҷвард, ва арғувон, ва қирмиз, ва катони нозук, ва пашми буз;

⁵Ва пӯсти қӯчқор, ки сурх бошад, ва пӯсти тӯҳс, ва чӯби ақоқиё;

⁶Равған барои чароғҳо; атриёт барои равғани тадҳин ва барои бухури муаттар;

⁷Сангҳои ҷазъ ва сангҳои тарсеъ барои эфӯд ва барои синабанд [7].

⁸Ва бигзор онҳо барои Ман қудсе бисозанд, ва Ман дар миёни онҳо сокин хоҳам шуд.

⁹Мувофиқи ҳар он чи Ман ба ту нишон медиҳам, — ҳам тарҳи маскан ва ҳам тарҳи тамоми колои онро, — ончунон бисозед.

¹⁰Ва бигзор сандуқе аз чӯби ақоқиё бисозанд, ки дарозияш дую ним зироъ, ва фарохияш якуним зироъ, ва қадаш якуним зироъ бошад.

¹¹Ва онро бо тиллои холис бипӯшон, — аз дарун ва аз берун онро бипӯшон, — ва бар он гирдогирд афсари тилло бисоз.

¹²Ва барои он чор ҳалқаи тилло бисоз, ва бар чор гӯшаи он васл намо: ду ҳалқаро бар як паҳлуяш, ва ду ҳалқаро бар паҳлуи дигараш.

¹³Ва дастакҳо аз чӯби ақоқиё сохта, онҳоро бо тилло бипӯшон.

¹⁴Ва он дастакҳоро ба ҳалқаҳое ки бар паҳлуҳои сандуқ ҳаст, дохил намо, то ки сандуқ ба воситаи онҳо бардошта шавад.

¹⁵Он дастакҳо бояд дар ҳалқаҳои сандуқ бимонад, ва набояд аз он дур карда шавад.

¹⁶Ва шаҳодатеро, ки Ман ба ту медиҳам, дар сандуқ бимон.

¹⁷Ва сарпӯше аз тиллои холис бисоз, ки дарозияш дую ним зироъ, ва фарохияш якуним зироъ бошад.

¹⁸Ва ду каррубӣ аз тилло бисоз, — онҳоро яклухт, аз ду канори сарпӯш бисоз.

¹⁹Ва як каррубиро аз ин канор, ва каррубии дигарро аз он канор бисоз; каррубиёнро аз худи сарпӯш бар ду канори он бисозед.

²⁰Ва каррубиён болҳоро дар боло паҳн карда, сарпӯшро бо болҳои худ хоҳанд пӯшонид, ва рӯйҳошон сӯи якдигар хоҳад буд; рӯйҳои каррубиён сӯи сарпӯш нигарон хоҳад буд.

²¹Ва сарпӯшро бар сандуқ аз боло бимон; ва шаҳодатеро, ки ба ту медиҳам, андаруни сандуқ бимон.

²²Ва дар он ҷо Ман ба ту зоҳир гардида, аз болои сарпӯш, аз миёни ду каррубие ки бар сандуқи шаҳодат мебошанд, бо ту сухан хоҳам ронд дар бораи ҳар он чи ба воситаи ту ба банӣ‐Исроил амр хоҳам фармуд.

²³Ва мизе аз чӯби ақоқиё бисоз, ки дарозияш ду зироъ, ва фарохияш як зироъ, ва қадаш якуним зироъ бошад.

²⁴Ва онро бо тиллои холис бипӯшон; ва гирдогирдаш афсари тилло бисоз.

²⁵Ва чорчӯбае гирдогирди он ба андозаи як қабза бисоз; ва афсари тилло гирдогирди чорчӯбаи он бисоз.

²⁶Ва чор ҳалқаи тилло барои он бисоз; ва ҳалқаҳоро бар чор гӯшаи чор почаи он барқарор намо.

²⁷Ҳалқаҳо бояд ба баландии чорчӯба мувофиқ буда, ҳамчун хонаҳои дастакҳо барои бардоштани миз хизмат кунад.

²⁸Ва дастакҳоро аз чӯби ақоқиё бисоз, ва онҳоро бо тилло бипӯшон, ва мизро ба воситаи онҳо хоҳанд бардошт.

²⁹Ва табақҳои он, ва қошуқҳои он, ва тосҳои он, ва пиёлаҳои онро, ки ҳадияи рехтаниро ба воситаи онҳо мерезанд, бисоз; онҳоро аз тиллои холис бисоз.

³⁰Ва нони тақдимро бар миз ҳамеша ба ҳузури Ман бимон.

³¹Ва чароғдоне аз тиллои холис бисоз; бигзор чароғдон яклухт сохта шавад; поя ва шохаҳои он, қуббаҳо, ғунчаҳо ва гулҳои он бояд аз худи он бошад.

³²Ва шаш шоха бояд аз паҳлуҳои он берун ояд: се шохаи чароғдон аз як паҳлуяш, ва се шохаи чароғдон аз паҳлуи дигараш.

³³Се қуббаи монанди гули бодом дар як шоха, бо ғунча ва гул, ва се қуббаи монанди гули бодом дар шохаи дигар, бо ғунча ва гул; ҳамчунин дар шаш шохае ки аз чароғдон берун меояд.

³⁴Ва дар пояи чароғдон чор қуббаи монанди гули бодом бо ғунчаҳо ва гулҳои он.

³⁵Ва ғунчае зери ду шохаи он, ва ғунчае зери ду шохаи он, ва ғунчае зери ду шохаи он, — барои шаш шохае ки аз чароғдон берун меояд.

³⁶Ғунчаҳояш ва шохаҳояш бояд аз худи он бошад, — он куллиятан яклухт аз тиллои холис бошад.

³⁷Ва ҳафт адад барояш чароғ бисоз; ва чароғҳояш бояд тавре даргиронида шавад, ки ба тарафи чароғи миёна рӯшноӣ диҳад.

³⁸Ва анбӯрҳо ва маҷмарҳои он аз тиллои холис бошад.

³⁹Бигзор онро бо тамоми ин коло аз як киккар тиллои холис бисозанд.

⁴⁰Ва эҳтиёт намо, ки онҳоро мувофиқи намунае ки дар кӯҳ ба ту нишон дода шуд, бисозӣ.