Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 Хуруҷ 35 Bible Online

Хуруҷ 35 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

Хуруҷ 35

¹Ва Мусо тамоми ҷамоати банӣ‐Исроилро ҷамъ карда, ба онҳо гуфт: «Ин аст суханоне ки Худованд амр фармудааст, ки онҳоро ба амал оваред:

²Шаш рӯз кор кунед, ва рӯзи ҳафтум, ки шанбеи оромии комили Худованд аст, барои шумо муқаддас хоҳад буд; ҳар кӣ дар он кор кунад, кушта хоҳад шуд.

³Дар ҳамаи масканҳои худ дар рӯзи шанбе оташ барнаафрӯзед».

⁴Ва Мусо ба тамоми ҷамоати банӣ‐Исроил сухан ронда, гуфт: «Ин аст сухане ки Худованд амр фармуда, гуфтааст:

⁵Аз ҷониби худ ҳадияе барои Худованд бигиред; ҳар касе ки дилаш моил аст, бигзор ҳадияи Худовандро биёрад: тилло, ва нуқра, ва мис,

⁶Ва лоҷвард, ва арғувон, ва қирмиз, ва катони нозук, ва пашми буз,

⁷Ва пӯсти қӯчқор, ки сурх бошад, ва пӯсти тӯҳс, ва чӯби ақоқиё,

⁸Ва равған барои чароғҳо, ва атриёт барои равғани тадҳин ва барои бухури муаттар,

⁹Ва сангҳои ҷазъ ва сангҳои тарсеъ барои эфӯд ва барои синабанд.

¹⁰Ва ҳамаи донодилоне ки дар миёни шумо ҳастанд, бигзор омада, он чиро, ки Худованд амр фармудааст, ба амал оваранд:

¹¹Маскан, хаймааш ва болопӯшаш, чангакҳояш ва тахтаҳояш, ғалақаҳояш, сутунҳояш ва пояҳояш,

¹²Сандуқ ва дастакҳояш, сарпӯш ва пардаи ҷудокунанда [13],

¹³Миз ва дастакҳояш ва тамоми колояш, ва нони тақдим,

¹⁴Ва чароғдон барои рӯшноӣ, ва колояш, ва чароғҳояш, ва равған барои рӯшноӣ,

¹⁵Ва қурбонгоҳи бухур ва дастакҳояш, ва равғани тадҳин, ва бухури муаттар, ва пардаи дар барои даромадгоҳи маскан,

¹⁶Қурбонгоҳи қурбонии сӯхтанӣ ва панҷараи мисинаш, дастакҳояш ва тамоми асбобаш, ва лаган ва пояаш,

¹⁷Пардаҳои саҳн, сутунҳояш ва пояҳои онҳо, ва пардаи дарвозаи саҳн,

¹⁸Мехҳои маскан, ва мехҳои саҳн, ва танобҳои онҳо,

¹⁹Либоси хизматӣ барои хизмат кардан дар қудс, либоси муқаддас барои Ҳоруни коҳин ва либоси писаронаш барои каҳонат».

²⁰Ва тамоми ҷамоати банӣ‐Исроил аз пеши Мусо баромаданд.

²¹Ва ҳар касе ки дилаш моил буд, ва ҳар касе ки рӯҳаш ӯро далолат менамуд, омада, ҳадияи Худовандро барои кори хаймаи ҷомеъ, ва барои тамоми хизмати он, ва барои либосҳои муқаддас меоварданд.

²²Ва мардон бо ҳамроҳии занон, ҳар касе ки дилаш моил буд, ҳалқаҳои бинӣ ва гӯш, ва ангуштарин ва гарданбанд, ҳар навъ колои тилло меоварданд, ҳар касе ки мехост пешкаши тилло барои Худованд биёрад.

²³Ва ҳар касе ки лоҷвард, ва арғувон, ва қирмиз, ва катони нозук, ва пашми буз, ва пӯсти қӯчқор, ки сурх бошад, ва пӯсти тӯҳс дошт, онро меовард.

²⁴Ҳар касе ки мехост нуқра ва мис ҳадия кунад, онро ҳамчун ҳадияи Худованд меовард; ва ҳар касе ки чӯби ақоқиё барои ҳар эҳтиёҷоти хизмат дошт, онро меовард.

²⁵Ва ҳар зани донодиле ки бо дастҳои худ мересид, ресмони лоҷвард, ва арғувон, ва қирмиз ва катони нозукро меовард.

²⁶Ва ҳамаи заноне ки дилашон ба ҳикмат моил буд, пашми бузро мересиданд.

²⁷Ва раисон сангҳои ҷазъ ва сангҳои тарсеъ барои эфӯд ва синабанд меоварданд,

²⁸Ва атриёт ва равған барои рӯшноӣ ва барои равғани тадҳин ва барои бухури муаттар.

²⁹Ҳамаи мардон ва занони банӣ‐Исроил, ки дилашон моил буд барои ҳар коре биёранд, ки ба ҷо овардани онро Худованд ба воситаи Мусо амр фармуда буд, ҳадияи ихтиёрӣ барои Худованд меоварданд.

³⁰Ва Мусо ба банӣ‐Исроил гуфт: «Диққат намоед, ки Худованд Басалъил ибни Урӣ ибни Ҳурро аз сибти Яҳудо бо ном хондааст,

³¹Ва ӯро аз Рӯҳи Худо, аз ҳикмат ва фаҳм ва дониш ва ҳар ҳунар пур кардааст,

³²То ки санъатҳоро омӯхта, бо тилло, нуқра ва мис кор кунад,

³³Ва сангҳоро барои мурассаъкорӣ ҳак намояд, ва чӯбтарош гардида, ҳар кори нафисро ба ҷо оварад;

³⁴Ва қобилияти таълимдиҳиро ба дили ӯ бахшидааст, — ба дили ӯ ва Оҳолиоб ибни Аҳисомок аз сибти Дон;

³⁵Ва Ӯ онҳоро аз ҳикмати дил пур кардааст, то ки амали ҳар ҳаккок, ва зарбоф, ва гулдӯзи матои лоҷвард ва арғувон ва қирмиз ва катони нозук, ва нассоҷро ба ҷо оваранд, яъне иҷрокунандагони ҳар амал ва санъаткорони бомаҳорат бошанд.