Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 Хуруҷ 36 Bible Online

Хуруҷ 36 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

Хуруҷ 36

¹Ва Басалъил ва Оҳолиоб ва ҳамаи мардони донодил, ки Худованд ба онҳо ҳикмат ва фаҳм бахшидааст, то ки барои иҷрои ҳар амали хизмати қудс моҳир бошанд, мувофиқи ҳар он чи Худованд амр фармудааст, кор хоҳанд кард».

²Ва Мусо Басалъил ва Оҳолиоб ва ҳар каси донодилро, ки Худованд ба дили вай ҳикмат бахшида буд, ҳар касеро, ки дилаш моил буд ба кор шурӯъ намояд, ба иҷро кардани он даъват намуд.

³Ва тамоми ҳадияеро, ки банӣ‐Исроил барои эҳтиёҷоти хизмати қудс оварда буданд, аз пеши Мусо гирифтанд, то ки кор кунанд, ва ҳар субҳ боз назди ӯ ба таври ихтиёрӣ ҳадияҳо меоварданд.

⁴Ва ҳамаи доноёне ки ҳар навъ кори қудсро ба ҷо меоварданд, ҳар яке аз ҷои хизмати худ, ки бо он машғул буд, омаданд,

⁵Ва ба Мусо сухан ронда, гуфтанд: «Қавм бештар аз он чи барои иҷрои коре лозим аст, ки Худованд ба ҷо овардани онро амр фармудааст, меоваранд».

⁶Ва Мусо амр фармуд, ва дар ӯрдугоҳ ҷор зада, гуфтанд: «Мардон ва занон дигар барои ҳадияи қудс кор накунанд». Ва қавм аз овардан даст кашиданд.

⁷Ва масолеҳ барои иҷрои тамоми кор кифоят мекард, ва ҳатто зиёдатӣ буд.

⁸Ва ҳамаи донодилон, ки бо кор машғул буданд, даҳ чодири масканро аз катони нозуки дутоба ва лоҷвард ва арғувон ва қирмиз сохтанд, ва каррубиёнро бар онҳо бо бофти санъаткорона нақш карданд.

⁹Дарозии ҳар як чодир бисту ҳашт зироъ, ва фарохии ҳар як чодир чор зироъ буд; ҳамаи чодирҳо ба як андоза буд.

¹⁰Ва панҷ чодирро ба якдигар пайванд кард, ва панҷ чодири дигарро ба якдигар пайванд кард.

¹¹Ва тугмахонаҳо аз лоҷвард бар лаби як чодире ки дар канори пайвандкунӣ буд, сохт; ва бар лаби чодири канории пайвандкунии дуюм низ чунин сохт.

¹²Панҷоҳ тугмахона дар як чодир сохт, ва панҷоҳ тугмахона дар канори чодире ки дар пайвандкунии дуюм буд, сохт; тугмахонаҳо дар рӯ ба рӯи ҳамдигар буд.

¹³Ва панҷоҳ чангаки тилло сохт, ва чодирҳоро бо чангакҳо ба якдигар пайванд намуд, — ва маскан яклухт шуд.

¹⁴Ва чодирҳо аз пашми буз сохт, то ки хаймае бар маскан бошад; ёздаҳ адад чунин чодирҳо сохт.

¹⁵Дарозии ҳар як чодир сӣ зироъ, ва фарохии ҳар як чодир чор зироъ буд; ёздаҳ чодир ба як андоза буд.

¹⁶Ва панҷ чодирро алоҳида, ва шаш чодирро алоҳида пайванд намуд.

¹⁷Ва панҷоҳ тугмахона ба лаби чодире ки дар канори пайвандкунӣ буд, сохт, ва панҷоҳ тугмахона бар лаби чодири пайвандкунии дуюм сохт.

¹⁸Ва панҷоҳ чангаки мисин сохт, то ки хаймаро пайванд намояд, ва он яклухт шавад.

¹⁹Ва болопӯше барои хайма аз пӯстҳои қӯчқор, ки сурх буд, сохт, ва болопӯше аз пӯстҳои тӯҳс аз болои он.

²⁰Ва тахтаҳо, ки меистод, барои маскан аз чӯби ақоқиё сохт.

²¹Дарозии ҳар як тахта даҳ зироъ буд, ва фарохии ҳар як тахта — якуним зироъ.

²²Ва дар ҳар тахта ду дандонаи мутавозии якдигар буд; дар ҳамаи тахтаҳои маскан чунин сохт.

²³Ва тахтаҳоро барои маскан сохт: бист тахта барои тарафи ҷанубӣ.

²⁴Ва чил пояи нуқра зери бист тахта сохт: ду поя зери як тахта барои ду дандонаи он, ва ду поя зери тахтаи дигар барои ду дандонаи он.

²⁵Ва барои тарафи дигари маскан, барои тарафи шимолии он бист тахта сохт.

²⁶Ва чил пояи нуқра барои онҳо: ду поя зери як тахта, ва ду поя зери тахтаи дигар.

²⁷Ва барои қафои маскан, ки тарафи ғарбист, шаш тахта сохт.

²⁸Ва барои гӯшаҳои маскан, дар қафо, ду тахта сохт.

²⁹Ва онҳо аз поён пайваст карда шуд, ва аз боло низ якҷоя дар як ҳалқа пайваст гардид; бар ҳар ду, яъне барои ҳар ду гӯша чунин сохт.

³⁰Ва ба ҳамин тариқ ҳашт тахта шуд, ва пояҳои нуқра барои онҳо, ҷамъ шонздаҳ поя: ду поя, ду поя зери ҳар як тахта.

³¹Ва ғалақаҳо аз чӯби ақоқиё сохт: панҷ адад барои тахтаҳои як тарафи маскан,

³²Ва панҷ ғалақа барои тахтаҳои тарафи дигари маскан, ва панҷ ғалақа барои тахтаҳои тарафи қафои маскан, ба самти ғарб.

³³Ва ғалақаи миёнаро сохт, то ки аз даруни тахтаҳо аз ин сар то он сар бигзарад.

³⁴Ва тахтаҳоро бо тилло пӯшонид, ва ҳалқаҳои онҳоро, ки хонаҳои ғалақаҳо буд, аз тилло сохт; ва ғалақаҳоро бо тилло пӯшонид.

³⁵Ва пардае аз лоҷвард ва арғувон ва қирмиз ва катони нозуки дутоба сохт; бо бофти санъаткорона онро бо каррубиён сохт.

³⁶Ва барои он чор сутун аз ақоқиё сохт, ва онҳоро бо тилло пӯшонид, ва илмакҳошон аз тилло буд; ва барои онҳо чор пояи нуқра рехт.

³⁷Ва пардае барои даромадгоҳи хайма аз лоҷвард ва арғувон ва қирмиз ва катони нозуки дутоба бо санъати гулдӯзӣ сохт.

³⁸Ва панҷ сутуни онро бо илмакҳошон сохта, сарҳо ва чамбаракҳои онҳоро бо тилло пӯшонид; ва панҷ пояи онҳо аз мис буд.