Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 Хуруҷ 6 Bible Online

Хуруҷ 6 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

Хуруҷ 6

¹Ва Худованд ба Мусо гуфт: «Алҳол хоҳӣ дид, ки Ман ба фиръавн чиҳо мекунам; зеро ки бо амали дасти қавии Ман вай онҳоро равона хоҳад кард, ва бо амали дасти қавии Ман онҳоро аз замини худ бадар хоҳад ронд».

²Ва Худо ба Мусо сухан ронда, ба ӯ гуфт: «Ман Худованд ҳастам.

³Ман ба Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқуб бо исми „Худои Қодир“ зоҳир шудам, вале бо исми Худ „Худованд“ ба онҳо маъруф нашудаам.

⁴Ва низ аҳди Худро бо онҳо бастам, то ки замини Канъонро ба онҳо диҳам, яъне замини сукунати онҳоро, ки дар он сокин буданд.

⁵Ва Ман низ нолаи банӣ‐Исроилро шунидам, ки мисриён онҳоро гирифтори асорат кардаанд; ва Ман аҳди Худро ба ёд овардам.

⁶Бинобар ин ба банӣ‐Исроил бигӯ: „Ман Худованд ҳастам, ва шуморо аз зери ситамҳои мисриён берун хоҳам овард, ва шуморо аз бандагии онҳо раҳо хоҳам кард, ва шуморо бо бозуи тӯлонӣ ва бо довариҳои азим наҷот хоҳам дод.

⁷Ва шуморо хоҳам гирифт, то ки барои Ман қавм бошед, ва Ман барои шумо Худо хоҳам буд; ва шумо хоҳед донист, ки Ман Худованд Худои шумо ҳастам, ки шуморо аз зери ситамҳои мисриён берун овардам.

⁸Ва шуморо ба замине хоҳам овард, ки дар бораи он даст боло карда қасам хӯрдаам, ки онро ба Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқуб диҳам, ва онро ба шумо мерос хоҳам дод; Ман Худованд ҳастам“».

⁹Ва Мусо ба банӣ‐Исроил ба ин мазмун сухан ронд; вале онҳо ба сабаби шикастадилӣ ва меҳнати сахт ба Мусо гӯш надоданд.

¹⁰Ва Худованд ба Мусо сухан ронда, гуфт:

¹¹«Рафта, ба фиръавн, подшоҳи Миср, бигӯ, ки банӣ‐Исроилро аз замини худ равона кунад».

¹²Ва Мусо ба ҳузури Худованд сухан ронда, гуфт: «Инак, банӣ‐Исроил ба ман гӯш надоданд, пас чӣ гуна фиръавн ба ман гӯш хоҳад дод? Ва ҳол он ки ман даҳанбаста ҳастам».

¹³Ва Худованд ба Мусо ва Ҳорун сухан ронда, онҳоро сӯи банӣ‐Исроил ва сӯи фиръавн, подшоҳи Миср, муваккал намуд, то ки банӣ‐Исроилро аз замини Миср берун оваранд.

¹⁴Инҳоянд сардорони хонаводаҳои онҳо: писарони Реубен, нахустзодаи Исроил: Ҳанӯх ва Фаллу, Ҳесрӯн ва Кармӣ; инҳоянд хонаводаҳои Реубен.

¹⁵Ва писарони Шимъӯн: Ямуил, ва Ёмин, ва Ӯҳад, ва Ёкин, ва Сӯҳар, ва Шоул, писари канъония; инҳоянд хонаводаҳои Шимъӯн.

¹⁶Ва ин аст номҳои писарони Левӣ бар ҳасби наслҳошон: Ҷершӯн, ва Қаҳот, ва Марорӣ. Ва солҳои умри Левӣ: саду сию ҳафт сол.

¹⁷Писарони Ҷершӯн: Либнӣ ва Шимъӣ бар ҳасби хонаводаҳошон.

¹⁸Ва писарони Қаҳот: Амром, ва Йисҳор, ва Ҳебрӯн, ва Узиил. Ва солҳои умри Қаҳот: саду сию се сол.

¹⁹Ва писарони Марорӣ: Маҳлӣ ва Мушӣ. Инҳоянд хонаводаҳои Левӣ бар ҳасби наслҳошон.

²⁰Ва Амром аммаи худ Юкобадро барои худ ба занӣ гирифт, ва вай барои ӯ Ҳорун ва Мусоро зоид; ва солҳои умри Амром: саду сию ҳафт сол.

²¹Ва писарони Йисҳор: Қӯраҳ ва Нофаҷ, ва Зикрӣ.

²²Ва писарони Узиил: Мишоил, ва Элсофон, ва Ситрӣ.

²³Ва Ҳорун Элишобаъ бинти Аминодоб, хоҳари Наҳшӯнро барои худ ба занӣ гирифт; ва вай барои ӯ Нодоб, ва Абиҳу, ва Элъозор, ва Итоморро зоид.

²⁴Ва писарони Қӯраҳ: Ассир, ва Элқоно, ва Абиософ; инҳоянд хонаводаҳои қӯраҳиён.

²⁵Ва Элъозор ибни Ҳорун барои худ аз духтарони Футиил ба занӣ гирифт, ва вай барои ӯ Финҳосро зоид. Инҳоянд сардорони хонаводаҳои левизодагон бар ҳасби наслҳошон.

²⁶Ҳамин Ҳорун ва Мусо буданд, ки Худованд ба онҳо гуфт: «Банӣ‐Исроилро бар ҳасби фавҷҳошон аз замини Миср берун оваред».

²⁷Ҳаминҳо буданд, ки ба фиръавн, подшоҳи Миср, сухан ронданд, то ки банӣ‐Исроилро аз Миср берун оваранд; ҳамин Мусо ва Ҳорун буданд.

²⁸Ва дар рӯзе ки Худованд ба Мусо дар замини Миср сухан ронд, —

²⁹Худованд ба Мусо сухан ронда, гуфт: «Ман Худованд ҳастам; ҳар он чиро, ки Ман ба ту мегӯям, ба фиръавн, подшоҳи Миср, бигӯ».

³⁰Ва Мусо ба ҳузури Худованд гуфт: «Инак, ман даҳанбаста ҳастам; пас, чӣ гуна фиръавн ба ман гӯш хоҳад дод?»