Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 Айюб 19 Bible Online

Айюб 19 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

Айюб 19

¹Ва Айюб ҷавоб гардонда, гуфт:

²«То ба кай ҷони маро андӯҳгин мекунед? Ва маро бо суханон озор медиҳед?

³Ин даҳ маротиба аст, ки маро маломат менамоед, ва шарм надошта, ба ман дуруштӣ мекунед.

⁴Ва агар ҳақиқатан ғалат карда бошам, ғалатам бо ман мондааст.

⁵Агар ҳақиқатан бар ман такаббур карданӣ ва нанги маро ба ман нишон доданӣ бошед,

⁶Пас бидонед, ки Худо дар ҳаққи ман каҷкорӣ намудааст ва бо тӯри Худ маро печонда гирифтааст.

⁷Инак, аз дасти зулм фарьёд мекашам, ва мустаҷоб намешавам; истиғоса мебарам, ва инсофе нест.

⁸Роҳи маро тавора кашидааст, ва ман наметавонам гузарам; ва бар тариқҳои ман торикӣ афкандааст.

⁹Ҷалоли маро аз ман кашида гирифтааст, ва тоҷи сари маро дур кардааст.

¹⁰Маро гирдогирд хароб кардааст, ва ман талаф мешавам; ва умеди маро, мисли дарахте, решакан кардааст.

¹¹Ғазаби Худро бар ман афрӯхтааст, ва маро душмани Худ ҳисоб кардааст.

¹²Фавҷҳои Ӯ якҷоя меоянд, ва роҳи худро сӯи ман кушодаанд, ва гирдогирди хаймаи ман ҷойгир шудаанд.

¹³Бародаронамро аз ман дур кардааст, ва ошноҳоям аз ман тамоман бегона шудаанд.

¹⁴Ақрабоям маро тарк намудаанд, ва ошноҳоям маро фаромӯш кардаанд.

¹⁵Меҳмонони хонаам ва канизонам маро бегона ҳисоб мекунанд: дар назари онҳо одами ғайр шудаам.

¹⁶Ғуломи худро мехонам, ва ҷавоб намедиҳад, агарчи бо даҳони худ ӯро тазаррӯъ менамоям.

¹⁷Нафаси ман барои занам нафратангез шудааст, ва тазаррӯи ман барои бародаронам.

¹⁸Бачаҳои кӯча низ аз ман нафрат доранд; Вақте ки мехезам, маро таҳқир мекунанд.

¹⁹Ҳамаи маҳрамони розам аз ман безор шудаанд, ва онҳое ки дӯст медоштам, ба ман зид шудаанд.

²⁰Устухонам ба пӯсти баданам часпидааст, ва фақат бо вораи дандонҳоям мондаам.

²¹Ба ман лутф намоед, ба ман лутф намоед шумо, эй ёронам! Зеро ки дасти Худо бар ман зарба расондааст.

²²Чаро мисли Худо маро таъқиб мекунед ва аз гӯшти ман сер намешавед?

²³Кошки суханонам навишта мешуд! Кошки дар китобе дарҷ меёфт!

²⁴Кошки бо қалами оҳанин ва қалъагӣ бар кӯҳпорае ба сурати абадӣ канда мешуд!

²⁵Ва ман медонам, ки фидиягузори ман зинда аст, ва дар замони охир бар замин қиём хоҳад кард.

²⁶Вале агарчи пӯсти ман пӯсида гардад, ман дар ҷисми худ Худоро мебинам.

²⁷Ӯро ман барои худ мебинам, ва чашмонам ба Ӯ менигарад, ва на чашми бегонае; гурдаҳоям андаруни ман талаф шудааст.

²⁸Аммо агар бигӯед, ки „чӣ сон ӯро таъқиб кунем?“, ва қарор диҳед, ки решаи бадӣ дар ман аст, —

²⁹Пас, шумо аз шамшер тарсон бошед, зеро ки зарбаҳои шамшер хашмовар аст, то бидонед, ки доварӣ ҳаст».