Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 Айюб 32 Bible Online

Айюб 32 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

Айюб 32

¹Ва он се шахс аз ҷавоб гардондан ба Айюб бозмонданд, чунки ӯ дар назари худ одил буд.

²Ва хашми Элиҳу ибни Баракъили Бузӣ, ки аз қабилаи Ром буд, ба ҷӯш омад: хашми вай бар Айюб аз он сабаб ҷӯш зад, ки ӯ худро бештар аз Худо одил мешумурд;

³Ва хашми вай бар се дӯсти ӯ аз он сабаб ҷӯш зад, ки онҳо натавонистанд ҷавобе ёфта, айби Айюбро исбот намоянд.

⁴Ва Элиҳу ба суханронӣ бо Айюб сабр карда буд, зеро ки онҳо дар синну сол аз вай калонтар буданд.

⁵Вале чун Элиҳу дид, ки ба даҳони он се шахс ҷавобе нест, хашмаш ба ҷӯш омад.

⁶Ва Элиҳу ибни Баракъили Бузӣ ба сухан оғоз намуда, гуфт: «Ман дар синну сол ҷавон ҳастам, ва шумо — мӯйсафед, бинобар ин тарсида, ҷуръат накардам, ки фикри худро ба шумо изҳор намоям.

⁷Дар дили худ гуфтам: „Бигзор синни зиёд сухан ронад, ва фаровонии солҳо ҳикмат омӯзад“.

⁸Аммо дар банӣ‐одам рӯҳе ҳаст, ва нафаси Қодир ба онҳо хирад мебахшад.

⁹На калонсолҳо соҳиби ҳикматанд, ва на пирҳо адлро мефаҳманд.

¹⁰Бинобар ин мегӯям: „Маро бишнавед; ман низ фикри худро баён хоҳам кард“.

¹¹Инак, ба суханронии шумо интизорӣ кашидам, барои шунидани мулоҳизаҳои шумо гӯш ниҳодам, то даме ки суханонро месанҷидед.

¹²Ва ман ба шумо бо умед назар дӯхтам, ва инак, аз байни шумо касе нест, ки Айюбро мазаммат намояд, бо суханони худ ба ӯ ҷавоб гардонад.

¹³Мабодо бигӯед: „Ҳикматро дарьёфтаем: Худо ӯро мулзам хоҳад кард, на одамизод“.

¹⁴Ӯ бо суханонаш ба ман рӯ наовардааст, ва ман бо нутқҳои шумо ба ӯ ҷавоб нахоҳам гардонд.

¹⁵Ҳаросон шуда, дигар ҷавоб намегардонанд: сухан аз онҳо дур шудааст.

¹⁶Ва ман интизорӣ кашида дидам, ки сухан намеронанд: бозистода, дигар ҷавоб намегардонанд.

¹⁷Пас, ман низ аз ҷониби худ ҷавоб хоҳам гардонд: ман низ фикри худро баён хоҳам кард.

¹⁸Зеро ки ман аз суханон пур ҳастам; рӯҳе ки дар ботини ман аст, маро фишор медиҳад.

¹⁹Инак, ботини ман мисли шароби нокушода мебошад, мисли машкҳои наве ки ба кафидан наздик аст.

²⁰Сухан хоҳам ронд, то сабук шавам; лабҳои худро кушода, ҷавоб хоҳам гардонд.

²¹Ба касе рӯйбинӣ нахоҳам кард, ва ба одаме тамаллуқ нахоҳам гуфт.

²²Зеро ки агар тамаллуқгӯӣ аз дастам биёяд, Офаридагорам зуд маро аз миён хоҳад бардошт.