Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 Айюб 39 Bible Online

Айюб 39 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

Айюб 39

¹Оё ту вақти зоидани бузҳои кӯҳиро медонӣ? Дарди зоиши оҳуёнро мушоҳида кардаӣ?

²Оё пур шудани моҳҳои хомиладории онҳоро метавонӣ дар шумор оварӣ? Ва оё вақти зоидани онҳоро медонӣ?

³Онҳо хам шуда, бачаҳои худро мезоянд, борҳои худро берун мекунанд.

⁴Бачаҳои онҳо кувват мегиранд, дар дашт калон мешаванд, баромада мераванд ва назди онҳо барнамегарданд.

⁵Кист, ки хари ваҳширо ба озодӣ сар дод? Ва кист, ки бандҳои гӯрхарро яла кард,

⁶Ки Ман чӯлро хонаи вай ва шӯразаминро маскани вай муқаррар намудаам?

⁷Вай ҳаёҳуи шаҳрро тамасхур мекунад, шавқуни харбонро намешунавад;

⁸Дар кӯҳсор барои худ чарогоҳ меёбад, ва ҳар навъ сабзаро ҷустуҷӯ мекунад.

⁹Оё гови ваҳшӣ розӣ мешавад, ки ба ту хизмат кунад? Оё вай назди охури ту маскан мегирад?

¹⁰Оё гови ваҳширо бо арғамчини он метавонӣ ба ҷӯяк бибандӣ? Оё вай аз ақиби ту кулӯхҳоро мола хоҳад кард?

¹¹Оё ба вай, ба сабаби пурқувват буданаш, умед хоҳӣ баст, ва кори худро ба вай ҳавола хоҳӣ кард?

¹²Оё ба вай эътимод хоҳӣ кард, ки ҳосилоти туро бозгардонад, ва дар хирмангоҳат ҷамъ оварад?

¹³Оё шутурмурғ бо шодӣ болафшон мешавад? Оё болафшонии вай монанди лаклак аст?

¹⁴Зеро ки вай тухмҳои худро бар замин вогузор менамояд, ва бар рӯи хок онҳоро гарм мекунад,

¹⁵Ва аз хотир мебарорад, ки пое онро пахш мекунад, ва ҳайвони саҳро онро маҷақ мекунад;

¹⁶Ба бачаҳояш дилсахтӣ мекунад, гӯё ки аз они вай набошанд; меҳнаташ зоеъ шавад ҳам, вай парвое надорад,

¹⁷Зеро ки Худо варо аз ҳикмат маҳрум кардааст, ва аз хирад ба вай насибе надодааст.

¹⁸Вақте ки вай ба давиш баланд мешавад, бар асп ва савораи он механдад.

¹⁹Оё ту ба асп қувват бахшидаӣ, ва гардани онро бо ёл пӯшондаӣ?

²⁰Оё ту онро мисли малах ба давутози пурғулғула овардаӣ, дар сурате ки садои баланди фах‐фахн он даҳшатангез аст?

²¹Вай дар водӣ по мекӯбад, ва аз қуввати худ ба ваҷд меояд; ба истиқболи яроқ берун меравад.

²²Бар бим механдад ва ба ҳарос намеафтад, ва аз дами шамшер ақиб намегардад.

²³Тирдон бар вай ҷаранг‐ҷаранг мекунад, ва найзаю мизроқи дурахшанда.

²⁴Бо ғулғула ва хашм заминро барқвор тай мекунад, ва аз садои шох бетоқат шуда, пой мекӯбад.

²⁵Ҳар бор, ки шох садо диҳад, шеҳа мекашад, ва аз дур ҷангро ҳис мекунад, ва ғавғои мирон ва нидоро.

²⁶Оё аз хиради туст, ки қарчиғай парафшон мегардад ва болҳои худро ба самти ҷануб менигаронад?

²⁷Оё ба амри туст, ки уқоб сууд мекунад ва ошьёнаи худро дар баландӣ месозад?

²⁸Вай бар сари кӯҳпора маскан гирифта, фароғат мекунад, бар дандонаи кӯҳпора ва қалъа;

²⁹Аз он ҷо нахҷире ҷустуҷӯ мекунад: чашмонаш аз дур мебинад;

³⁰Ва чӯҷаҳояш хун мехӯранд, ва ҳар куҷо ки лошае бошад, вай он ҷост».

³¹Ва Худованд суханашро давом дода, ба Айюб гуфт:

³²«Оё касе ки бо Қодир муҷодила менамояд, боз танбеҳ хоҳад кард? Мазамматкунандаи Худо бигзор ҷавоб гардонад!»

³³Ва Айюб ба Худо ҷавоб гардонда, гуфт:

³⁴«Инак, ман ҳақир ҳастам; ба Ту чӣ ҷавоб мегардонам? Дасти худро ба даҳонам мондаам.

³⁵Як карат гуфтаам, ва дигар нахоҳам гуфт, ва дубора такрор нахоҳам кард».