Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 Забур 138 Bible Online

Забур 138 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

Забур 138

¹Барои сардори муғанниён. Таронаи Довуд. Худовандо! Маро тафтиш намудаӣ, ва мешиносӣ.

²Ту шинухези маро медонӣ; андешаҳои маро аз дур мефаҳмӣ.

³Атвор ва кирдори маро санҷидаӣ, ва ҳамаи роҳҳоям ба Ту маълум аст.

⁴Калимае ҳанӯз бар забонам нест, ки Ту, эй Худованд, онро ба куллӣ медонӣ.

⁵Аз қафо ва аз пеш маро фаро гирифтаӣ, ва кафи Худро бар ман гузоштаӣ.

⁶Ин аҷаб муаммост, ки аз донистанаш оҷизам: чунон баланд аст, ки онро фаҳмида наметавонам.

⁷Аз Рӯҳи Ту куҷо равам? Ва аз ҳузури Ту куҷо гурезам?

⁸Агар ба осмон бароям, он ҷо Ту ҳастӣ, ва агар дар гӯр бистар андозам, он ҷо низ Ту ҳастӣ.

⁹Агар болҳои шафақи субҳро гирифта, дар ақсои баҳр сокин шавам,

¹⁰Дар он ҷо низ дасти Ту маро ҳидоят хоҳад намуд, ва ямини Ту маро дастгирӣ хоҳад кард.

¹¹Ва агар гӯям: «Албатта торикӣ маро ниҳон хоҳад кард, ва шаб барои ман паноҳгоҳ хоҳад шуд», —

¹²Аммо торикӣ низ аз Ту пинҳон нахоҳад кард, ва шаб мисли рӯз равшан хоҳад шуд: хоҳ торикӣ бошад, хоҳ рӯшноӣ.

¹³Зеро ки Ту ботинамро ба вуҷуд овардаӣ, маро дар батни модарам тарҳ афкандаӣ.

¹⁴Туро ҳамд хоҳам гуфт барои он ки ба таври хеле аҷоиб офарида шудаам: аъмоли Ту аҷоиб аст, ва ҷонам инро нағз медонад.

¹⁵Устухонхоям аз Ту пӯшида набуд, вақте ки дар ниҳон сохта мешудам, дар таҳтуссаро ба вуҷуд меомадам.

¹⁶Ҷанинамро чашмони Ту дидааст, ва дар дафтари Ту ҳамаи узвҳоям навишта шудааст, ва рӯзҳои пайдо шудани онҳо, дар сурате ки ҳеҷ яке аз онҳо ҳанӯз вуҷуд надошт.

¹⁷Чӣ гуна гаронбаҳост барои ман андешаҳои Ту, эй Худо, чӣ гуна бузург аст миқдори онҳо!

¹⁸Агар онҳоро дар шумор оварам, аз рег зиёдтар аст; вақте ки бедор мешавам, ҳанӯз бо Ту ҳастам.

¹⁹Кошки, эй Худо, шарирро ба қатл бирасонӣ! Эй хунхӯрон, аз ман дур шавед!

²⁰Онҳо дар бораи Ту бо найранг сухан меронанд; адуёнат исми Туро бар абас ба забон мегиранд.

²¹Чӣ гуна нафрат накунам аз онҳое ки аз Ту, эй Худованд, нафрат доранд? Ва чӣ гуна мутанаффир нашавам аз онҳое ки бар Ту қиём мекунанд?

²²Бо нафрати том аз онҳо нафрат мекунам; онҳо душманони мананд.

²³Маро, эй Худо, тафтиш намо ва диламро бишнос; маро бисанҷ ва андешаҳоямро бидон,

²⁴Ва бубин, ки оё роҳам каҷ аст? Ва маро ба роҳи некӯ андоз.