Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 Забур 70 Bible Online

Забур 70 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

Забур 70

¹Ба Ту, эй Худованд, паноҳ бурдаам; ҳаргиз хиҷил нахоҳам шуд.

²Аз рӯи адолати Худ маро халос кун ва маро раҳоӣ деҳ; гӯши Худро сӯи ман хам намо ва маро наҷот деҳ.

³Барои ман кӯҳпораи паноҳ бош, то ки ҳамеша биёям; амри Ту буд, ки маро наҷот диҳӣ, зеро ки сахра ва қалъаи ман Ту ҳастӣ.

⁴Эй Худои ман! Маро аз дасти шарир раҳоӣ деҳ, ва аз кафи ноинсоф ва золим.

⁵Зеро ки Ту умеди ман ҳастӣ, эй Худованд Худо! Аз хурдсолиам пушту паноҳи ман ҳастӣ.

⁶Аз батн бар Ту такья кардаам; аз шиками модарам Ту маро берун овардаӣ; ҳамду санои ман доимо дар бораи Туст.

⁷Барои бисьёр касон намунаи ибрат будам, чунки Ту паноҳгоҳи пурзӯри ман будӣ.

⁸Даҳонам аз ҳамду санои Ту пур аст, ва ҳар рӯз аз васфи ҷалолати Ту.

⁹Маро дар замони пирӣ партоб накун; вақте ки қувватам кам шавад, маро тарк накун.

¹⁰Зеро ки душманонам дар бораи ман сухан меронанд, ва каминварони ҷонам бо ҳамдигар маслиҳат мекунанд,

¹¹Яъне мегӯянд: «Худо ӯро тарк кардааст; ӯро таъқиб намоед ва дастгир кунед, зеро ки халоскунандае нест».

¹²Худоё! Аз ман дур набош; эй Худои ман! Ба мадади ман шитоб кун.

¹³Бигзор адуёни ҷонам хиҷил гарданд ва нест шаванд, ва бадхоҳонам пероҳани нанг ва расвоӣ дар бар кунанд!

¹⁴Валекин ман доимо умедвор хоҳам буд, ва бар ҳамаи ҳамду санои Ту боз илова хоҳам намуд.

¹⁵Забонам адолати Туро баён хоҳад кард, ва ҳар рӯз наҷоти Туро; зеро ки шумораи онҳоро намедонам.

¹⁶Бо тавсифи қудрати Худованд Худо хоҳам омад; адолати Туро, ки дар Ту ҳасту бас, зикр хоҳам кард.

¹⁷Худоё! Ту маро аз хурдсолиам таълим додаӣ, ва то ҳол корҳои аҷоиби Туро ҳикоят мекунам.

¹⁸Ва маро, эй Худо, то вақти пирӣ ва мӯйсафедӣ низ тарк накун, то даме ки бозуи Туро ба ин насл, ва қудрати Туро ба ҳамаи ояндагон ҳикоят кунам,

¹⁹Ва адолати Туро, эй Худо, ки то ба афроз мерасад, ва корҳои бузургеро, ки Ту кардаӣ; Худоё, кист монанди Ту?

²⁰Ту бар сари ман бисьёр тангиҳо ва сахтиҳо овардаӣ, лекин боз маро зинда хоҳӣ кард, ва аз вартаҳои замин боз маро берун хоҳӣ овард.

²¹Бузургии маро афзун хоҳӣ кард, ва боз маро тасаллӣ хоҳӣ дод.

²²Ман ҳам Туро бо уд ҳамд хоҳам гуфт, яъне ростии Туро, эй Худои ман! Туро, эй Қуддуси Исроил, бо барбат хоҳам сароид!

²³Чун Туро бисароям, лабҳоям шод хоҳад шуд; ҷонам низ, ки Ту онро раҳоӣ додаӣ.

²⁴Забонам низ ҳар рӯз адолати Туро ҳикоят хоҳад кард, зеро ки бадхоҳонам хиҷил ва расво шудаанд.