Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 Масалҳо 21 Bible Online

Масалҳо 21 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

Масалҳо 21

¹Дили подшоҳ мисли ҷӯйҳои об дар дасти Худованд аст: онро Ӯ ба ҳар куҷо ки хоҳад равона мекунад.

²Ҳар роҳи одам дар назари вай рост аст, вале Худованд дилҳоро месанҷад.

³Риоя кардани адлу инсоф назди Худованд мақбултар аз қурбонист.

⁴Чашмони ҳавобаландона ва дили пурғурур манбаи гуноҳи шарирон аст.

⁵Мулоҳизаҳои шахси ғайратманд яқинан нафъовар аст, вале ҳар шитобкор яқинан гирифтори бенавоӣ мешавад.

⁶Пайдо кардани ганҷҳо бо забони дурӯғгӯй — саъи беҳудаи толибони мамот аст.

⁷Зулми шарирон онҳоро ба ҳалокат мерасонад, чунки аз риояти инсоф даст кашидаанд.

⁸Роҳи касе ки аз адл бегона аст, пур аз дасисаҳост, вале ҳар кӣ пок бошад, амали ӯ рост аст.

⁹Зистан дар гӯшаи бом беҳ аз зистан бо зани ситезакор дар хонаи фарох.

¹⁰Ҷони шарир бадиро орзу мекунад; дар назари ӯ ёраш ҳам эҳтиром надорад.

¹¹Ҳангоме ки масхарабоз ҷазо ёбад, соддадил хирадманд мешавад; ва ҳангоме ки хирадманд соҳиби фаҳм гардад, ӯ дониш пайдо мекунад.

¹²Одил ба хонаи шарир менигарад, ки чӣ гуна шарирон ба бало гирифтор мешаванд.

¹³Касе ки гӯши худро аз фиғони бенаво баста бошад, худаш низ фарьёд занад, фарьёдрас намеёбад.

¹⁴Инъоми ниҳонӣ хашмро фурӯ менишонад, ва ришваи кисагӣ — ғазаби сахтро.

¹⁵Риояти инсоф шодмонӣ барои одилон, ва тарсу ҳарос барои бадкирдорон аст.

¹⁶Одаме ки аз роҳи хирад дур шуда бошад, дар ҷамоати мурдагон сокин мешавад.

¹⁷Касе ки айшу ишратро дӯст дорад, бенаво мешавад; касе ки шароб ва равғанро дӯст дорад, сарватдор намешавад.

¹⁸Барои одил шарир фидия мешавад, ва барои росткорон — хоин.

¹⁹Зистан дар замини бодия беҳ аз зистан бо зани ситезакор ва хашмгин.

²⁰Махзани дилпазир ва равған дар маскани хирадманд аст, вале одами аблаҳ онҳоро исроф менамояд.

²¹Касе ки адолат ва марҳаматро риоят кунад, ҳаёт, адолат ва ҷалол меёбад.

²²Хирадманд ба шаҳри зӯроварон медарояд ва қалъаи умеди онҳоро ба хок яксон мекунад.

²³Касе ки даҳони худ ва забони худро нигоҳ дорад, ҷони худро аз мусибатҳо муҳофизат мекунад.

²⁴Бадқасди ҳавобаланд, ки масхарабоз ном дорад, бо ғазаби бадқасдона амал мекунад.

²⁵Ҳарисии коҳил ӯро мекушад, чунки дастҳои ӯ кор кардан намехоҳад;

²⁶Ҳар рӯз ӯ пайваста ҳарисӣ мекунад, вале одил медиҳад ва дареғ намедорад.

²⁷Қурбонии шарирон зишт аст, алалхусус вақте ки онро бо нияти бад биёранд.

²⁸Шоҳиди козиб ба ҳалокат мерасад, вале сухани шахси бофаҳм ҳаргиз катъ намешавад.

²⁹Шахси шарир чеҳраи худро бешарм мегардонад, вале росткор роҳҳои худро месанҷад.

³⁰Ҳикмате нест, ва хираде нест, ва машварате нест бар хилофи Худованд.

³¹Асп барои рӯзи ҷанг тайёр аст, вале зафар аз ҷониби Худованд аст.