Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 Масалҳо 25 Bible Online

Масалҳо 25 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

Масалҳо 25

¹Инҳо низ масалҳои Сулаймон аст, ки одамони Ҳизқиё подшоҳи Яҳудо ҷамъ овардаанд.

²Пӯшида доштани кор ҷалоли Худост, ва тафтиш кардани кор ҷалоли подшоҳон аст.

³Чунон ки осмон аз ҷиҳати баландияш ва замин аз ҷиҳати умқаш бошад, ончунон дили подшоҳон тафтишнопазир аст.

⁴Ғашро аз нуқра дур кун, ва зарфе назди заргар пайдо мешавад;

⁵Шарирро аз ҳузури подшоҳ дур кун, ва тахти ӯ бар адолат барқарор мегардад.

⁶Дар ҳузури подшоҳ калонигарӣ накун, ва дар ҷои бузургон наист,

⁷Чунки беҳтар аст ба ту бигӯянд: «Болотар бинишин», аз ин ки ба ҳузури калоншавандае ки чашмонат ӯро дидааст, туро поёнтар фуроранд.

⁸Барои ҷанҷол хезондан шитоб накун, зеро дар охири он, вақте ки туро ёри ту расво кунад, чӣ кор мекунӣ?

⁹Ҷанҷоли худро бо ёри худ бикун, вале сирри шахси дигарро ошкор накун:

¹⁰Мабодо касе ки бишнавад, туро мазаммат намояд, ва бӯҳтони ту бимонад.

¹¹Сухане ки дар мавқеаш гуфта шуда бошад, мисли себҳои заррин аст, ки кандакориҳои нуқра доранд.

¹²Панди хирадманд барои гӯши шунаво мисли гӯшвораи тилло ва зевари зари сурх аст.

¹³Қосиди амин барои фиристандагони худ мисли салқинии барф дар рӯзи дарав аст, чунки ҷони оғоёни худро қувват мебахшад.

¹⁴Касе ки аз инъомҳои бардурӯғ фахр кунад, мисли абрҳо ва шамоли беборон аст.

¹⁵Бо сабурӣ мирро ба марҳамат моил кардан мумкин аст, ва забони нарм устухонро мешиканад.

¹⁶Агар асал ёфтӣ, ба қадри кофӣ бихӯр: мабодо аз ҳад зиёд аз он сер шуда, қай кунӣ.

¹⁷Пои худро аз зуд‐зуд рафтан ба хонаи ёри худ нигоҳ дор: мабодо аз дидори ту сер шуда, аз ту нафрат кунад.

¹⁸Касе ки ба зидди ёри худ шаҳодати дурӯғ диҳад, мисли табарзин ва шамшер ва тири тез аст.

¹⁹Умед бастан ба хоин дар рӯзи сахт мисли дандони лиққонак ва пои лағзанда аст.

²⁰Сурудани ғазалҳо барои дили ғамгин мисли кашидани либос дар рӯзи сард ва рехтани сирко бар ҷароҳат аст.

²¹Агар душмани ту гурусна бошад, шиками ӯро сер кун; ва агар ташна бошад, ба ӯ об деҳ,

²²Зеро ки бо чунин рафторат бар сари ӯ оташпораҳо фурӯ хоҳӣ рехт, ва Худованд ба ту подош хоҳад дод.

²³Боди шимолӣ боронро ба вуҷуд меоварад, ва забони бӯҳтонгӯй — чеҳраҳои хашмгинро.

²⁴Зистан дар гӯшаи бом беҳ аз зистан бо зани ситезакор дар хонаи фарох.

²⁵Хабари хуш аз кишвари дур мисли оби сард барои ҷони хаста аст.

²⁶Одиле ки пеши шарир фурӯ меғалтад, мисли чашмаи лойолуд ва манбаи вайрон аст.

²⁷Бисьёр асал хӯрдан хуб нест, ва ҷалол он аст, ки кас ҷалоли худро маҳдуд намояд.

²⁸Касе ки бар рӯҳи худ ҳоким нест, мисли шаҳри вайронаи беҳисор аст.