Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 Масалҳо 30 Bible Online

Масалҳо 30 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

Масалҳо 30

¹Суханони Огур ибни Ёқеи Массоӣ. Гуфтори ин мард ба Итиэл, ба Итиэл ва Ухол:

²Яқинан, ман аз ҳар кас ҷоҳилтар ҳастам, ва хиради одамӣ дар ман нест.

³Ва ҳикмат наомӯхтаам, то ки шинохтани Қуддусро бидонам.

⁴Кист, ки ба осмон сууд кард ва аз он ҷо нозил шуд? Кист, ки бодро дар мушти худ ҷамъ кард? Кист, ки обро дар пероҳан банд кард? Кист, ки тамоми ақсои заминро барқарор кард? Номи ӯ чист ва номи писари ӯ чист? Оё медонӣ?

⁵Ҳар сухани Худо покиза аст; Ӯ барои онҳое ки ба Ӯ паноҳ мебаранд, сипар аст.

⁶Ба суханони Ӯ чизе илова накун: мабодо туро мазаммат намояд, ва ту дурӯғгӯй шавӣ.

⁷Ду чиз аз Ту мепурсам; онҳоро барои ман, пеш аз он ки бимирам, манъ нанамо:

⁸Ҳеҷу пуч ва дурӯғро аз ман дур соз, бенавоӣ ва сарватро ба ман надеҳ, ризқу рӯзӣ ба ман бирасон:

⁹Мабодо бисьёр сер шуда, Туро инкор кунам ва бигӯям: «Худованд кист?» Ва мабодо бенаво шуда, дуздӣ кунам ва исми Худои худро беҳурмат созам.

¹⁰Ғуломро ба оғои вай бадгӯӣ накун: мабодо вай туро лаънат кунад, ва ту айбдор шавӣ.

¹¹Насле ҳастанд, ки падари худро лаънат мекунанд ва модари худро табрик намегӯянд.

¹²Насле ҳастанд, ки дар назари худ пок мебошанд, ва ҳол он ки аз наҷосати худ шуста нашудаанд.

¹³Насле ҳастанд, ки — оҳ, чашмонашон чӣ гуна ҳавобаландона аст, ва мижгонашон чӣ гуна барафрошта!

¹⁴Насле ҳастанд, ки дандонҳошон шамшерҳост, ва дандонҳои осиёашон — кордҳо, то ки бенавоёнро аз рӯи замин ва мискинонро аз миёни одамон бихӯранд.

¹⁵Шуллук ду духтар дорад: «Бидеҳ, бидеҳ!» Инак се чизе ки сер намешаванд, ва чор чизе ки намегӯянд: «Бас!»

¹⁶Асфалуссофилин ва батни нозой, замине ки аз об сер намешавад, ва оташе ки намегӯяд: «Бас!»

¹⁷Чашме ки падарро тамасхур мекунад ва аз итоати модар нафрат дорад, зоғони водӣ онро нӯл зада мекананд, ва бачаҳои уқоб онро мехӯранд.

¹⁸Инак се чизе ки барои ман ақлнорас аст, ва чор чизе ки ман намефаҳмам:

¹⁹Роҳи уқоб дар осмон, роҳи мор бар кӯҳпора, роҳи киштӣ дар миёни баҳр ва роҳи мард сӯи ҷавондухтар.

²⁰Ҳамчунин роҳи зани зинокор: мехӯрад, ва даҳони худро пок мекунад, ва мегӯяд: «Кори баде накардаам».

²¹Аз се чиз замин меларзад, ва чор чизро наметавонад бардорад:

²²Ғуломеро, ки подшоҳ мешавад; нокасеро, ки аз нон сер мешавад;

²³Зани нафратангезеро, ки ба шавҳар мерасад, ва канизеро, ки ҷойгири хотуни худ мешавад.

²⁴Чор ҷонвари хурд дар рӯи замин ҳастанд, вале онҳо бағоят бохирад мебошанд:

²⁵Мӯрчаҳо, ки қавми паҳлавон нестанд, вале хӯроки худро тобистон тайёр мекунанд;

²⁶Заргӯшҳо, ки қавми пурзӯр нестанд, вале хонаи худро дар сахра буньёд мекунанд;

²⁷Малах, ки подшоҳ надорад, вале саросар саф баста берун меояд;

²⁸Калтакалос, ки бо даст дошта мешавад, вале вай дар қасрҳои подшоҳон мебошад.

²⁹Се ҷонвари мавзунқадам ҳастанд, ва чор ҷонвари хушрафтор:

³⁰Шере ки дар миёни ҳайвонот зӯровар аст ва аз пеши ҳеҷ кадоме қафо намеравад;

³¹Аспи чоргома, ва така, ва подшоҳе ки қавмаш ҳамроҳи ӯст.

³²Агар ба туфайли ҳавобаландии худ разилӣ кардаӣ, ва агар соҳибфикр ҳастӣ, даст бар даҳон бимон,

³³Зеро, чунон ки аз фишор додани шир маска берун меояд, ва аз фишор додани бинӣ хун берун меояд, ончунон аз фишор додани хашм ҷанҷол берун меояд.