Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 Ибодат 22 Bible Online

Ибодат 22 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

Ибодат 22

¹Ва Худованд ба Мусо сухан ронда, гуфт:

²«Ба Ҳорун ва писаронаш бигӯ, ки аз ҳадияҳои муқаддаси банӣ‐Исроил, ки ба Ман мебахшанд, канорагирӣ кунанд, ва исми қуддуси Маро палид нагардонанд. Ман Худованд ҳастам.

³Ба онҳо бигӯ: дар наслҳои шумо, ҳар касе ки аз тамоми зурьёти шумо ба ҳадияҳои муқаддасе ки банӣ‐Исроил ба Худованд бахшидаанд, наздик шавад, ва нопокияш бар вай бошад, — он кас аз ҳузури Ман маҳв хоҳад шуд. Ман Худованд ҳастам.

⁴Ҳар касе ки аз насли Ҳорун махав ё ҷараён дошта бошад, то пок нашавад, набояд аз ҳадияҳои муқаддас бихӯрад. Ва касе ки ба ҳар шахси аз мурда наҷисшуда мерасад, ё ба шахсе ки нутфа аз вай рехтааст,

⁵Ё ба шахсе ки ба ҳар ҳашарот расида наҷис гардидааст, ё ба шахсе ки аз ҳар гуна нопокии вай наҷис мешавад, —

⁶Он касе ки ба яке аз инҳо мерасад, то шом наҷис хоҳад буд, ва то бадани худро дар об ғусл надиҳад, набояд аз ҳадияҳои муқаддас бихӯрад.

⁷Ва ҳангоме ки офтоб ғуруб кунад, ӯ пок хоҳад шуд, ва баъд аз он ӯ метавонад аз ҳадияҳои муқаддас бихӯрад, зеро ки ин нони ӯст.

⁸Лоша ва даридашударо набояд ӯ бихӯрад, то ки начис нашавад. Ман Худованд ҳастам.

⁹Бигзор онҳо фармудаи Маро риоя намоянд, то ки барои он гуноҳкор шуда ҷазо наёбанд, ва онро поймол карда, аз боиси он намиранд. Ман Худованд ҳастам, ки онҳоро тақдис менамоям.

¹⁰Ҳеҷ каси бегона набояд аз ҳадияи муқаддас бихӯрад; сокини хонаи коҳин ва муздури ӯ набояд аз ҳадияи муқаддас бихӯрад.

¹¹Ва агар коҳин касеро ба пули худ харида бошад, вай зархариди ӯст, ва метавонад аз он бихӯрад; хоназодони ӯ низ метавонанд нони ӯро бихӯранд.

¹²Вале духтари коҳин, агар ба марди бегона ба шавҳар рафта бошад, набояд аз ҳадияҳои муқаддас бихӯрад.

¹³Валекин духтари коҳин, агар бева шавад ё талоқ гирад, ва бача надошта бошад, ва ба хонаи падараш баргардад, чунон ки дар айёми бачагияш буд, — вай метавонад аз нони падараш бихӯрад; аммо ҳеҷ каси бегона набояд аз он бихӯрад.

¹⁴Ва агар касе саҳван аз ҳадияи муқаддас бихӯрад, вай бояд панҷьяки онро бар он илова намуда, ҳадияи муқаддасро ба коҳин бидиҳад.

¹⁵Бигзор ҳадияҳои муқаддаси банӣ‐Исроилро, ки ба Худованд тақдим менамоянд, палид насозанд,

¹⁶Ва бо хӯрдани ҳадияҳои муқаддаси онҳо боиси гуноҳ ва ҷазои онҳо нашаванд, зеро Ман Худованд ҳастам, ки онҳоро тақдис менамоям».

¹⁷Ва Худованд ба Мусо сухан ронда, гуфт:

¹⁸«Ба Ҳорун ва писаронаш ва ба тамоми банӣ‐Исроил сухан ронда, ба онҳо бигӯ: ҳар кас аз хонадони Исроил ва аз ғарибони дохили Исроил, ки қурбонии худро тақдим менамояд, хоҳ он мувофиқи ягон назри онҳо бошад, хоҳ ҳамчун инъоме ки ба Худованд барои қурбонии сӯхтанӣ тақдим менамоянд, —

¹⁹Барои он ки шумо сазовори таваҷҷӯҳ гардед, бигзор он наринаи беайбе аз говон ё аз гӯсфандон ва ё аз бузон бошад.

²⁰Ҳар чиро, ки айбе дошта бошад, тақдим нанамоед, зеро ки он барои шумо ҳусни таваҷҷӯҳ нахоҳад овард.

²¹Ва агар касе забҳи саломатӣ барои Худованд тақдим намояд, хоҳ барои иҷрои назр бошад, хоҳ ҳамчун инъоме аз говон ё аз бузу гӯсфандон, — он бояд беайб бошад, то ки сазовори таваҷҷӯҳ гардад; ҳеҷ айбе набояд дар он бошад.

²²Кӯр ё шикастаандом, ё яғир, ё обиладор, ё пес, ё кал, — инҳоро барои Худованд тақдим нанамоед, ва аз инҳо қурбонии оташин барои Худованд бар қурбонгоҳ наоваред.

²³Ва гов ва гӯсфанде ки ягон андомаш аз ҳад зиёд дароз ё кӯтоҳ бошад, — онро ҳамчун инъом тақдим намо, вале ҳамчун назр мақбул нахоҳад афтод.

²⁴Ва чорпоеро, ки байзаҳояш маҷак, ё кӯфта, ё канда, ё бурида шудааст, барои Худованд тақдим нанамоед, ва дар заминатон ин корро накунед;

²⁵Ва аз дасти аҷнабиён нони Худои худро аз ҳеҷ кадоми инҳо тақдим нанамоед, зеро ки онҳо нуқсон доранд, яъне маъюбанд; ба воситаи онҳо сазовори таваҷҷӯҳ нахоҳед шуд».

²⁶Ва Худованд ба Мусо сухан ронда, гуфт:

²⁷«Вақте ки гӯсола, ё барра, ё бузғола зоида мешавад, ҳафт рӯз бояд назди модараш бимонад, ва аз рӯзи ҳаштум ва минбаъд он ҳамчун қурбонии оташин барои Худованд мақбул хоҳад афтод.

²⁸Вале гов ё гӯсфандро бо бачаи он дар як рӯз забҳ накунед.

²⁹Ва ҳангоме ки забҳи шукрона барои Худованд тақдим менамоед, онро тавре тақдим намоед, ки сазовори таваҷҷӯҳ гардед:

³⁰Дар ҳамои рӯз он бояд хӯрда шавад; то субҳ аз он боқӣ нагузоред. Ман Худованд ҳастам.

³¹Ва аҳкоми Маро риоя намоед ва онҳоро ба амал оваред. Ман Худованд ҳастам.

³²Ва исми қуддуси Маро беҳурмат накунед, то ки Ман дар миёни банӣ‐Исроил тақдис ёбам. Ман Худованд ҳастам, ки шуморо тақдис менамоям,

³³Ва шуморо аз замини Миср берун овардаам, то ки Худои шумо бошам. Ман Худованд ҳастам».