Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 Ҳизқиёл 13 Bible Online

Ҳизқиёл 13 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

Ҳизқиёл 13

¹Ва каломи Худованд бар ман нозил шуда, гуфт:

²«Эй писари одам! Дар бораи анбиёи Исроил, ки нубувват мекунанд, нубувват намо, ва ба онҳое ки ба дилхоҳи худ нубувват мекунанд, бигӯй: „Каломи Худовандро бишнавед!“»

³Худованд Худо чунин мегӯяд: «Вой бар ҳоли анбиёи разиле ки рӯҳи худро пайравӣ менамоянд, бе он ки рӯъёе дида бишанд!

⁴Анбиёи ту, эй Исроил, мисли рӯбоҳон дар харобазор мебошанд.

⁵Шумо ба рахнаҳо набаромадед ва деворе барои хонадони Исроил барпо накардед, то ки онҳо дар рӯзи Худованд дар ҷанг истодагӣ намоянд.

⁶Рӯъёи ботил мебинанд ва бардурӯғ фол кушода, мегӯянд: „Худо мегӯяд“, ва ҳол он ки онҳоро Худованд нафиристодааст; ва умедвор мешаванд, ки суханашон ба амал хоҳад омад.

⁷Оё шумо рӯъёи ботил надидед, ва бардурӯғ фол кушода, нагуфтед: „Худованд мегӯяд“, ва ҳол он ки Ман чизе нагуфтаам?»

⁸Бинобар ин Худованд Худо чунин мегӯяд. «Азбаски шумо суханони ботил гуфтаед ва рӯъёи бардурӯғ дидаед, ба ин сабаб инак Ман ба шумо зид ҳастам, мегӯяд Худованд Худо.

⁹Ва дасти Ман бар анбиёе ки рӯъёи ботил мебинанд ва бардурӯғ фол мекушоянд, тӯло хоҳад буд; онҳо дар шӯрои қавми Ман дохил нахоҳанд буд, ва дар дафтари хонадони Исроил навишта нахоҳанд шуд, ва ба замини Исроил нахоҳанд омад; ва хоҳед донист, ки Ман Худованд ҳастам.

¹⁰Азбаски онҳо қавми Маро дар иштибоҳ андохта, мегуфтанд: „Сулҳу осоиштагӣ“, ва ҳол он ки сулҳу осоиштагӣ набуд, ва ҳангоме ки ин қавм таворае месохтанд, онҳо онро бо лои нобоб андова мекарданд,

¹¹Пас ба онҳое ки бо лои нобоб андова мекунанд, бигӯй, ки он тавора хоҳад афтод; борони сел хоҳад борид, ва шумо, эй сангҳои жола, фурӯ хоҳед рехт, ва боди сахт онро хоҳад шикофт.

¹²Ва инак, ҳангоме ки он девор фурӯ ғалтад, оё ба шумо нахоҳанд гуфт: „Куҷост он андовае ки андуда будед?“

¹³Бинобар ин Худованд Худо чунин мегӯяд: Ман дар ғазаби Худ боди сахтро ба шикофтан амр хоҳам кард, ва дар хашми Ман борони сел хоҳад борид, ва сангҳои жола низ дар ғазаби ҳалокатовар.

¹⁴Ва Ман он деворро, ки шумо бо лои нобоб андова кардаед, хароб намуда, бар замин фурӯ хоҳам ғалтонид, ба тавре ки таҳкурсии он намоён гардад, ва ҳангоме ки он фурӯ ғалтад, шумо андаруни он ба ҳалокат хоҳед расид, ва хоҳед донист, ки Ман Худованд ҳастам.

¹⁵Ва Ман ғазаби Худро бар он девор ва бар онҳое ки онро бо лои нобоб андова кардаанд, ба итмом расонида, ба шумо хоҳам гуфт: ин девор нест шуд, ва онҳое ки онро андова карда буданд, несту нобуд гардиданд,

¹⁶Яъне он анбиёи Исроил, ки дар бораи Ерусалим нубувват мекунанд ва барояш рӯъёи сулҳу осоиштагиро мебинанд, ва ҳол он ки сулҳу осоиштагӣ нест, мегӯяд Худованд Худо.

¹⁷Ва ту, эй писари одам, рӯи худро ба тарафи духтарони қавми худ, ки ба дилхоҳи худ нубувват мекунанд, бигардон ва дар ҳаққи онҳо нубувват намо.

¹⁸Ва бигӯй: „Худованд Худо чунин мегӯяд: вой бар ҳоли онҳое ки бозубандҳои ҷоду барои ҳар бозуе медӯзанд, ва чодирҳо барои сари ҳар қомате месозанд, то ки ҷонҳоро сайд кунанд! Оё шумо ҷонҳои қавми Маро сайд мекунед, то ки ҷонҳои худро зинда нигоҳ доред?

¹⁹Ва Маро пеши қавми Ман барои як мушт ҷав ва як бурда нон беҳурмат мекунед, ва ба қавми Ман, ки ба суханони дурӯғ гӯш медиҳанд, дурӯғ гуфта, ҷонҳоеро, ки набояд бимиранд, мемиронед, ва ҷонҳоеро, ки набояд зинда монанд, зинда мемононед.

²⁰Бинобар ин Худованд Худо чунин мегӯяд: инак Ман ба бозубандҳои ҷодуи шумо зид ҳастам, ки ба воситаи онҳо ҷонҳоро мисли паррандагон сайд мекунед, ва Ман онҳоро аз болои бозуҳотон хоҳам канд, ва ҷонҳоеро, ки шумо сайд мекунед, раҳоӣ хоҳам дод, то ки он ҷонҳо парида раванд.

²¹Ва чодирҳои шуморо хоҳам дарронид, ва қавми Худро аз дасти шумо раҳо хоҳам кард, ва онҳо дар дастатон дигар мавриди сайд нахоҳанд буд, ва хоҳед донист, ки Ман Худованд ҳастам.

²²Азбаски шумо дили марди одилро ба воситаи дурӯғи худ ғамгин мекунед, — ва ҳол он ки Ман намехостам ғамгин намоям, — ва дастҳои марди шарирро тақвият медиҳед, бе он ки вай аз рафтори бади худ тавба карда, зинда монад,

²³Бинобар ин дигар рӯъёҳои ботил нахоҳед дид ва фол нахоҳед кушод, ва Ман қавми Худро аз дасти шумо раҳо хоҳам кард, ва хоҳед донист, ки Ман Худованд ҳастам“».