Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 Юил 1 Bible Online

Юил 1 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

Юил 1

¹Каломи Худованд, ки бар Юил ибни Фатуил нозил шуд.

²Инро бишнавед, эй пирон, ва гӯш андозед, эй ҳамаи сокинони замин! Оё дар айёми шумо ва ё дар айёми падаронатон чизе мисли ин рӯй додааст?

³Дар бораи он ба писарони худ ҳикоят кунед, ва писарони шумо — ба писарони худашон, ва писарони онҳо — ба насли дигар.

⁴Он чи аз гозом бокӣ монда буд, малах хӯрд, ва он чи аз малах боқӣ монда буд, елеқ хӯрд, ва он чи аз елеқ боқӣ монда буд, ҳасил [1] хӯрд.

⁵Бедор шавед, эй мастон, ва гирья кунед, ва фиғон кашед, эй ҳамаи майнӯшон, дар бораи шираи ангур, ки аз даҳонатон кашида гирифта шудааст!

⁶Зеро ки халқи зӯровар ва бешуморе ба замини ман ҳуҷум карданд; дандонҳои онҳо дандонҳои шер аст, ва дандонҳои осиёи онҳо — аз они модашер.

⁷Токи маро валангор, ва анҷири маро нобуд карданд; пӯсти онро тамоман канда партофтанд; шохаҳои он сафед шудааст.

⁸Мисли дӯшизае ки барои шавҳари ҷавонии худ палос пӯшида бошад, навҳа намо.

⁹Ҳадияи ордӣ ва ҳадияи рехтанӣ аз хонаи Худованд барҳам хӯрдааст; коҳинони хизматгузори Худованд мотам гирифтаанд.

¹⁰Саҳро тороҷ гардидааст, замин мотам гирифтааст, зеро ки гандум талаф шудааст, шираи ангур хушкидааст, зайтун пажмурда шудааст.

¹¹Зироаткорон ошуфта гардидаанд, токдорон навҳа карданд дар бораи гандум ва ҷав, зеро ки ҳосили саҳро нобуд шудааст.

¹²Ток хушкидааст, ва анҷир пажмурда шудааст; анор ва хурмо ва себ, ҳамаи дарахтони саҳро хушкидааст, зеро ки шодмонӣ аз банӣ‐одам ғоиб гардидааст.

¹³Палос пӯшида гирья кунед, эй коҳинон, навҳа намоед, эй хизматгузорони қурбонгоҳ, омада дар палос шабро гузаронед, эй хизматгузорони Худои ман! Зеро ки ҳадияи ордӣ ва ҳадияи рехтанӣ аз хонаи Худои шумо барҳам хӯрдааст.

¹⁴Рӯза эълон кунед, маҷлис даъват намоед, пирон ва ҳамаи сокинони ин заминро ба хонаи Худованд Худои худ ҷамъ оваред, ва сӯи Худованд истиғоса баред.

¹⁵Вой бар он рӯз! Зеро ки рӯзи Худованд наздик аст, ва мисли таҳлукае аз ҷониби Қодир хоҳад омад.

¹⁶Оё озуқа дар пеши назари мо маҳв нашуд, ва шодию хурсандӣ — аз хонаи Худои мо?

¹⁷Донаҳо дар таҳти кулӯхҳо пӯсид, махзанҳо холӣ ва анборҳо хароб гардид, зеро ки гандум нобуд шудааст.

¹⁸Чорпоён чӣ гуна фарьёд мезананд, ва рамаҳои говон чӣ гуна бетоқатӣ мекунанд, зеро ки чарогоҳе барояшон нест; рамаҳои гӯсфандон низ ба ҳоли табоҳ афтодаанд.

¹⁹Сӯи Ту, эй Худованд, мехонам, зеро ки оташ чарогоҳҳоро сӯзонидааст, ва аланга ҳамаи дарахтони саҳроро фурӯ бурдааст.

²⁰Чорпоёни саҳро низ сӯи Ту нола мекунанд, зеро ки ҷӯйҳои об хушкидааст, ва оташ чарогоҳҳоро сӯзонидааст.