Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 Ададҳо 9 Bible Online

Ададҳо 9 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

Ададҳо 9

¹Ва Худованд ба Мусо дар биёбони Сино дар соли дуюми аз Миср берун омаданашон, дар моҳи якум, сухан ронда, гуфт:

²«Бигзор банӣ‐Исроил фисҳро дар мӯҳлати он ба ҷо оваранд.

³Дар рӯзи чордаҳуми ҳамин моҳ, шомгоҳ, онро дар мӯҳлаташ ба ҷо оваред; мувофиқи тамоми фароизаш ва тамоми аҳкомаш онро ба амал оваред».

⁴Ва Мусо ба банӣ‐Исроил гуфт, ки фисҳро ба ҷо оваранд.

⁵Ва фисҳро дар моҳи яқум, дар рӯзи чордаҳуми моҳ, шомгоҳ, дар биёбони Сино ба ҷо оварданд; мувофиқи ҳар он чи Худованд ба Мусо амр фармуда буд, банӣ‐Исроил ҳамон тавр амал карданд.

⁶Вале одамоне буданд, ки ба ҷасади мурда расида наҷис шуда буданд, ва фисҳро дар он рӯз наметавонистанд ба ҷо оваранд; ва онҳо дар он рӯз назди Мусо ва Ҳорун омаданд.

⁷Ва он одамон ба ӯ гуфтанд: «Мо ба ҷасади мурда расида наҷис шудаем; пас чаро мо маҳрум аз он бошем, ки қурбонии Худовандро дар мӯҳлаташ дар миёни банӣ‐Исроил тақдим намоем?»

⁸Ва Мусо ба онҳо гуфт: «Биистед, то бишнавам, ки Худованд дар бораи шумо чӣ амр мефармояд».

⁹Ва Худованд ба Мусо сухан ронда, гуфт:

¹⁰«Ба банӣ‐Исроил сухан ронда, бигӯ: ҳар кӣ аз шумо ё аз наслҳои шумо ба ҷасади мурда расида наҷис шуда бошад, ё дар сафари дур бошад, бояд вай низ фисҳи Худовандро ба ҷо оварад.

¹¹Бигзор дар моҳи дуюм, дар рӯзи чордаҳум, шомгоҳ, онро ба ҷо оваранд; бо фатир ва бо сабзаи талх онро бихӯранд.

¹²Чизе аз он то субҳ боқӣ нагузоранд, ва устухонҳояшро нашикананд; мувофиқи тамоми фароизи фисҳ онро ба ҷо оваранд.

¹³Валекин касе ки пок бошад, ва дар сафар набошад, ва аз иҷрои фисҳ гардан тобад, он кас аз миёни қавми худ маҳв хоҳад шуд, зеро ки қурбонии Худовандро дар мӯҳлаташ тақдим накардааст; он кас барои гуноҳи худ ҷазо хоҳад ёфт.

¹⁴Ва агар ғарибе дар миёни шумо сокин шавад, бояд вай низ фисҳи Худовандро ба ҷо оварад, мувофиқи фаризаи фисҳ ва дастури он амал намояд; барои шумо як фариза хоҳад буд, — ҳам барои ғариб ва ҳам барои тубҷоӣ».

¹⁵Ва дар рӯзе ки маскан барпо шуд, абр масканро, ки хаймаи шаҳодат буд, пӯшонид, ва аз шом то субҳ бар маскан чизе мисли зуҳури оташ намоён буд.

¹⁶Ҳамеша чунин буд: абр рӯзона онро мепӯшонид, ва шабона — зуҳури оташ.

¹⁷Ва ҳар вақте ки абр аз хайма баланд мешуд, аз паи он банӣ‐Исроил кӯч мекарданд, ва дар маконе ки абр таваққуф менамуд, он ҷо банӣ‐Исроил ӯрду мезаданд.

¹⁸Бо ҳидояти Худованд банӣ‐Исроил кӯч мекарданд, ва бо ҳидояти Худованд ӯрду мезаданд; дар ҳамаи рӯзҳое ки абр бар маскан таваққуф менамуд, онҳо дар ӯрдугоҳ мемонданд.

¹⁹Ва агар абр рӯзҳои бисьёр бар маскан таваққуф мекард, банӣ‐Исроил ин дастури Худовандро пайравӣ намуда, кӯч намекарданд.

²⁰Ва баъзан абр якчанд рӯз бар маскан меистод, — онҳо бо ҳидояти Худованд дар ӯрдугоҳ мемонданд ва бо ҳидояти Худованд кӯч мекарданд.

²¹Ва баъзан абр аз шом то субҳ меистод, ва субҳидам абр баланд мешуд, — он вақт онҳо низ кӯч мекарданд; ё ки абр як шабонарӯз таваққуф намуда, баъд баланд мешуд, — онҳо низ кӯч мекарданд.

²²Ё ки абр агар ду рӯз ё як моҳ ё як сол бар маскан таваққуф намуда, бар он мемонд, — банӣ‐Исроил низ дар ӯрдугоҳ монда, кӯч намекарданд; ва ҳангоме ки он баланд мешуд, онҳо кӯч мекарданд.

²³Бо ҳидояти Худованд ӯрду мезаданд ва бо ҳидояти Худованд кӯч мекарданд; ва дастури Худовандро мувофиқи он чи Худованд ба воситаи Мусо амр фармуда буд, пайравӣ мекарданд.