Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 Мико 6 Bible Online

Мико 6 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

Мико 6

¹Он чи Худованд мегӯяд, бишнавед: «Бархез, назди кӯҳҳо мубоҳиса намо, ва бигзор пуштаҳо овози туро бишнаванд».

²Худовандро бишнавед, эй кӯҳҳо, ва шумо, эй асосҳои матини замин, зеро ки Худованд бо қавми Худ талош дорад, ва бо Исроил мубоҳиса хоҳад кард.

³«Эй қавми Ман! Ба ту чӣ кардаам ва бар ту чӣ гароние овардаам? Ба зидди Ман шаҳодат бидеҳ.

⁴Ман туро, охир, аз замини Миср баровардам, ва туро аз хонаи бандагӣ фидия дода гирифтам, ва пешопеши ту Мусо, Ҳорун ва Марьямро фиристодам.

⁵Эй қавми Ман, ба ёд овар, ки Болоқ подшоҳи Мӯоб чӣ машварате дод, ва Билъом ибни Баӯр ба вай чӣ ҷавобе дод, ва аз Шиттим то Ҷилҷол чиҳо ба вуқӯъ омад, то ки марҳаматҳои Худовандро бидонӣ».

⁶«Бо чӣ чиз ба ҳузури Худованд биёям ва пеши Худои Таоло таъзим намоям? Оё бо қурбониҳои сӯхтанӣ, бо гӯсолаҳои яксола ба ҳузури Ӯ биёям?

⁷Оё Худованд аз ҳазорҳо қӯчқор ва аз беварҳо наҳри равған розӣ хоҳад шуд? Оё писари нахустзодаи худро барои ҷиноятам, ва самари батни худро барои гуноҳи ҷонам бидиҳам?»

⁸Ба ту, эй одамизод, гуфта шудааст, ки чӣ чиз некӯст, ва Худованд аз ту чӣ чизро талаб мекунад, яъне фақат инро, ки аз рӯи инсоф амал намоӣ, ва марҳаматро дӯст дорӣ, ва дар ҳузури Худои худ бо фурӯтанӣ роҳ равӣ.

⁹Овози Худованд ба шаҳр нидо медиҳад, ва соҳибҳикмат исми Туро мӯҳтарам медорад: «Бишнавед, ки чӣ гуна асои мазаммат муҳайёст, ва кӣ онро таъин намудааст.

¹⁰Оё ҳанӯз дар хонаи шарир ганҷҳои шарорат ва эфаи ноқиси нафратангез мавҷуд нест?

¹¹Оё бо тарозуи нодуруст ва бо халтаи сангҳои фиребгарона сафед шудани кас мумкин аст?

¹²Азбаски сарватдоронаш пур аз ситам мебошанд, ва сокинонаш дурӯғгӯӣ мекунанд, ва забонашон дар даҳонашон аз фиреб иборат аст,

¹³Ман низ туро зарбаи ҳалокатовар зада, барои гуноҳҳоят валангор хоҳам кард.

¹⁴Ту хоҳӣ хӯрд, вале сер нахоҳӣ шуд, ва гуруснагии ту андаруни ту хоҳад монд; ва пинҳон хоҳӣ сохт, вале халос нахоҳӣ кард, ва он чиро, ки халос кунӣ, Ман ба шамшер хоҳам супурд.

¹⁵Ту кишт хоҳӣ кард, вале нахоҳӣ даравид; ту зайтунро пахш хоҳӣ кард, вале ба баданат равған нахоҳӣ молид, ва шираи ангур ҳосил хоҳӣ кард, вале шароб нахоҳӣ нӯшид.

¹⁶Ва фароизи Омрӣ ва тамоми аъмоли хонадони Аҳъоб нигоҳ дошта мешавад, ва шумо бар тибқи машваратҳои онҳо рафтор мекунед, то ки туро ба харобӣ, ва сокинонашро ба истеҳзо гирифтор намоям, ва нанги қавми Маро шумо хоҳед бардошт».