Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 Закарё 11 Bible Online

Закарё 11 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

Закарё 11

¹Дарҳои худро, эй Лубнон, воз кун, то ки оташ арзҳои туро фурӯ барад.

²Вовайло намо, эй сарв, зеро ки арз фурӯ ғалтидааст, зеро ки дарахтони боҳашамат валангор гардидааст; вовайло кунед, эй булутҳои Бошон, зеро ки ҷангалистони анбӯҳ ба залолат афтодааст.

³Садои вовайлои чӯпонон ба гӯш мерасад, зеро ки шавкаташон валангор шудааст; садои наъраи шерони ҷавон мебарояд, зеро кибриёи Урдун валангор гардидааст.

⁴Худованд Худои ман чунин мегӯяд: «Гӯсфандони забҳро бичарон,

⁵Ки онҳоро харидоронашон мекушанд, ва айбдор дониста намешаванд; ва фурӯшандагонашон мегӯянд: „Муборак аст Худованд, ва ман сарватдор хоҳам шуд“; ва чӯпононашон ба онҳо раҳм намекунанд.

⁶Зеро ки Ман ба сокинони ин замин дигар раҳм нахоҳам кард, мегӯяд Худованд; ва инак, Ман одамонро ба дасти якдигар ва ба дасти подшоҳашон таслим хоҳам намуд, ва онҳо заминро торумор хоҳанд кард, ва Ман аз дасташон халосӣ нахоҳам дод».

⁷Ва ман гӯсфандони забҳро барои гӯсфандҷаллобон чаронидам; ва ду асо барои худ гирифтам, ки якеро неъмат номидам ва дигареро ваҳдат номидам, ва гӯсфандонро чаронидам.

⁸Ва дар як моҳ се чӯпонро нест кардам; ва ҷони ман аз онҳо безор шуд, ва ҷони онҳо низ аз ман нафрат дошт;

⁹Ва гуфтам: «Шуморо нахоҳам чаронид; он ки мурданист, бигзор бимирад, он ки гум шуданист, бигзор гум бишавад, ва боқимондагон бигзор гӯшти якдигарро бихӯранд».

¹⁰Ва ман асои худ — неъматро гирифта, шикастам, то аҳдеро, ки бо ҳамаи қавмҳо баста будам, ботил намоям.

¹¹Ва он дар он рӯз ботил гардид, ва гӯсфандҷаллобон, ки ба ман менигаристанд, донистанд, ки ин каломи Худованд аст.

¹²Ва ман ба онҳо гуфтам: «Агар ин дар назари шумо писанд ояд, музди маро бидиҳед, вагар на — надиҳед»; ва онҳо музди маро ба қадри сӣ сиқли нуқра баркашиданд.

¹³Ва Худованд ба ман гуфт: «Онро барои кулолгар биандоз, он қимати гаронро, ки аз ҷониби онҳо баҳо дода шудаӣ». Ва ман сӣ сиқли нуқраро гирифта, дар хонаи Худованд барои кулолгар андохтам.

¹⁴Ва асои дуюми худ — ваҳдатро шикастам, то ки бародарии байни Яҳудо ва Исроилро ботил намоям.

¹⁵Ва Худованд ба ман гуфт: «Боз асбоби чӯпони аҳмақеро барои худ бигир.

¹⁶Зеро инак, Ман чӯпонеро дар ин замин хоҳам гузошт, ки даридашудагонро ба ёд нахоҳад овард, гумшудагонро ҷустуҷӯ нахоҳад кард ва маҷрӯҳонро муолиҷа нахоҳад намуд, ба по бархостагонро хӯрок нахоҳад дод, вале гӯшти фарбеҳонро хоҳад хӯрд, ва сумҳои онҳоро хоҳад шикаст.

¹⁷Вой ба ҳоли чӯпони нобакор, ки гӯсфандонро тарк мекунад! Шамшер бар бозуяш ва бар чашми росташ зарба хоҳад зад; бозуяш тамоман хушк хоҳад шуд, ва чашми росташ тамоман хира хоҳад гардид».