Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 Закарё 9 Bible Online

Закарё 9 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

Закарё 9

¹Ваҳйи каломи Худованд, ки он дар замини Ҳадрох ва дар Димишқ қарор хоҳад гирифт, зеро ки чашми Худованд бар одамизод ва бар ҳамаи сибтҳои Исроил аст;

²Ва дар Ҳамот низ, ки ҳамҳудуди вай аст, ва дар Сӯр ва Сидӯн, ки бағоят айёр мебошанд.

³Ва Сӯр барои худ қалъае сохтааст, ва нуқраро ба сони ғубор, ва тиллоро ба сони лои кӯчаҳо андӯхтааст.

⁴Инак Худованд онро бенаво хоҳад сохт, ва дороии онро дар баҳр талаф хоҳад кард, ва худи он бо оташ фурӯ бурда хоҳад шуд.

⁵Ашқалӯн инро дида, ба даҳшат хоҳад афтод, ва Ғазза бисьёр ба ларза хоҳад омад, ва Эқрӯн низ, зеро ки аз умедаш хиҷил хоҳад шуд; ва подшоҳ аз Ғазза нест хоҳад гардид, ва Ашқалӯн ғайримаскун хоҳад шуд.

⁶Ва аҷнабӣ дар Ашдӯд маскан хоҳад гирифт, ва Ман кибри фалиштиёнро маҳв хоҳам намуд;

⁷Ва хунҳояшро аз даҳонаш дур хоҳам кард, ва қабоҳатҳояшро аз миёни дандонҳояш; ва ӯ низ барои Худои мо боқӣ хоҳад монд, ва мисли мире дар Яҳудо хоҳад буд, ва сокини Эқрӯн монанди ябусӣ хоҳад шуд.

⁸Ва Ман гирдогирди хонаи Худ ба муқобили қӯшуни ғайр, ба муқобили онҳое ки ин сӯ — он сӯ рафтуой доранд, ӯрду хоҳам зад, ва дигар бар онҳо ғосибе гузар нахоҳад кард, зеро ки алҳол инро бо чашмони Худ дидаам.

⁹Бағоят ба ваҷд ой, эй духтари Сион! Нидоҳои шодӣ бидеҳ, эй духтари Ерусалим! Инак, Подшоҳи ту назди ту меояд, ки одил ва соҳиби наҷот ва ҳалим аст, ва бар харе, бар курраи бачаи модахар савор аст.

¹⁰Ва Ман аробаҳоро аз Эфроим, ва аспонро аз Ерусалим маҳв хоҳам кард, ва камони ҷангӣ барҳам хоҳад хӯрд, ва Ӯ бо халқҳо аз сулҳу осоиштагӣ сухан хоҳад ронд, ва салтанаташ аз баҳр то баҳр ва аз наҳр то ақсои замин хоҳад буд.

¹¹Дар хусуси ту бошад, ба хотири хуни аҳди ту Ман асирони туро аз чоҳе ки дар он об нест, озод мекунам.

¹²Ба истеҳком баргардед, эй асирони умедвор! Имрӯз низ эълон менамоям: дучандон ба ту талофӣ хоҳам дод.

¹³Зеро ки Яҳудоро барои Худ ҳамчун камон хоҳам кашид, ва онро бо тири Эфроим пур хоҳам кард, ва писарони туро, эй Сион, ба муқобили писарони ту, эй Юнон, хоҳам барангехт, ва туро мисли шамшери баҳодур хоҳам гардонид.

¹⁴Ва Худованд бар онҳо зоҳир хоҳад шуд, ва тири Ӯ мисли барқ берун хоҳад омад; ва Худованд Худо шох навохта, дар тундбодҳои ҷанубӣ тохтутоз хоҳад кард.

¹⁵Худованди лашкарҳо онҳоро муҳофизат хоҳад намуд, ва онҳо сангҳои фалохмонро маҳв ва поймол хоҳанд кард, ва нӯшида, мисли шаробнӯшидагон ғавғо хоҳанд бардошт, ва мисли тос, мисли гӯшаҳои қурбонгоҳ пур хоҳанд шуд.

¹⁶Ва Худованд Худои онҳо дар он рӯз онҳоро наҷот хоҳад дод, қавми Худро мисли гӯсфандон хоҳад чаронид, — мисли ҷавоҳироти тоҷ, ки бар замини Ӯ медурахшад.

¹⁷Зеро чӣ гуна азим аст ҳусни ӯ ва зебоии ӯ! Гандум ба ҷавонписарон ва шираи ангур ба ҷавондухтарон нашъунамо хоҳад бахшид.