Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 Такрори Шариат 14 Bible Online

Такрори Шариат 14 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

Такрори Шариат 14

¹Шумо писарони Худованд Худои худ ҳастед; барои мурдагон бадани худро харош накунед, ва мӯйҳои пешонии худро, ки аз болои чашмон аст, натарошед.

²Зеро ки ту барои Худованд Худои худ қавми муқаддас ҳастӣ, ва Худованд туро баргузидааст, то аз ҳамаи қавмҳое ки дар рӯи замин мебошанд, қавми гузине барои Ӯ бошӣ.

³Ҳеҷ чизи зиштро нахӯр.

⁴Ин аст ҳайвоноте ки метавонед бихӯред: гов, гӯсфанд ва буз,

⁵Оҳу ва ғизол ва гавазн, ва бузи кӯҳӣ ва зубр, ва қутос ва говмеш.

⁶Ва ҳар чорпои сумдор, ки қӯшсум бошад, ва хӯрокашро кавша кунад, — онро бихӯред.

⁷Аммо инҳоро аз кавшакунандагон ва сумдорон нахӯред: шутур ва харгӯш ва заргӯшро, зеро ки онҳо кавшакунандаанд, валекин сумашон қӯшсум нест, — онҳо барои шумо наҷисанд;

⁸Ва хукро, зеро ки он сумдор аст, валекин кавша намекунад, — он барои шумо наҷис аст; аз гӯнти онҳо нахӯред, ва ба лошаи онҳо нарасед.

⁹Аз ҳар чи дар об аст, инҳоро метавонед бихӯред: ҳар он чи пар ва пулакча дорад, — метавонед бихӯред;

¹⁰Ва ҳар он чи пар ва пулакча надорад, нахӯред, — он барои шумо наҷис аст.

¹¹Аз ҳар парандаи пок бихӯред.

¹²Вале аз инҳо набояд бихӯред: уқоб, ва каргас, ва бургут,

¹³Ва калхот, ва шоҳин, ва боз бо зоти он;

¹⁴Ва ҳар зоғ бо зоти он;

¹⁵Ва шутурмурғ, ва бум, ва моҳихӯрак, ва қарчиғай бо зоти он;

¹⁶Чуғз, ва ибис, ва қу,

¹⁷Ва мурғи саққо, ва лошахӯр, ва бақлон;

¹⁸Ва лаклак, ва куланг бо зоти он, ва ҳудҳуд, ва кӯршабпарак.

¹⁹Ва ҳар ҳашароти болдор барои шумо наҷис аст, набояд онҳо хӯрда шавад.

²⁰Аз ҳар парандаи пок бихӯред.

²¹Ҳеҷ лошаро нахӯред; ба ғарибе ки дар шаҳри туст, бидеҳ, то ки бихӯрад, ё ба аҷнабие бифрӯш; зеро ки ту барои Худованд Худои худ қавми муқаддас ҳастӣ. Бузғоларо дар шири модари он напаз.

²²Аз тамоми ҳосилоти тухмии худ, ки сол ба сол аз киштзор мерӯяд, ушр бидеҳ.

²³Ва ба ҳузури Худованд Худои худ дар маконе ки Ӯ баргузинад, то ки исми Худро дар он ҷо сокин гардонад, ушри ғалла, шираи ангур ва равғани зайтуни худ, ва нахустзодаҳои говон ва гӯсфандони худро бихӯр, то таълим гирӣ, ки аз Худованд Худои худ тамоми айём бояд битарсӣ.

²⁴Вале агар роҳ барои ту дур бошад, ба тавре ки натавонӣ онро бардошта барӣ, яъне агар маконе ки Худованд Худои ту баргузинад, то исми Худро дар он ҷо сокин гардонад, аз ту дур бошад, ва Худованд Худоят туро баракат дода бошад, —

²⁵Пас, онро ба нуқра иваз намо, ва нуқраро ба дасти худ гирифта, ба маконе ки Худованд Худои ту баргузинад, бирав;

²⁶Ва он нуқраро барои ҳар чизе ки дилат ҳавас дошта бошад: барои гов ва гӯсфанд, ва шароб ва бӯза, ва ҳар чизе ки дилат аз ту талаб кунад, бидеҳ; ва дар он ҷо ба ҳузури Худованд Худои худ бихӯр, ва худат бо аҳли байтат хурсандӣ бикун.

²⁷Ва левизодаро, ки дар шаҳри туст, тарк накун, зеро ки вай бо ту ҳиссае ва мулке надорад.

²⁸Баъд аз гузаштани се сол тамоми ушри ҳосилоти худро дар он сол берун оварда, назди дарвозаи шаҳри худ бимон;

²⁹Ва левизодае ки бо ту ҳисса ва мулке надорад, ва ғариб ва ятим ва бевае ки дар шаҳри ту мебошанд, омада, бихӯранд ва сер шаванд, то ки Худованд Худоят туро дар ҳар амали дастат, ки мекунӣ, баракат диҳад.