Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 Такрори Шариат 24 Bible Online

Такрори Шариат 24 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

Такрори Шариат 24

¹Агар касе зан гирифта, бо вай бихобад, ва агар вай ба назари ӯ писанд наояд, чунки ӯ чизи нафратоваре дар вай пайдо кардааст, — ва ӯ талоқномае навишта ба дасти вай диҳад, ва аз хонаи худ варо бифиристад,

²Ва вай аз хонаи ӯ берун равад, ва ба шавҳари дигаре бирасад,

³Ва он шавҳари дигар низ аз вай нафрат намояд, ва талоқномае барои вай навишта, ба дасти вай диҳад, ва аз хонаи худ варо бифиристад, ё он шавҳари дигар, ки варо барои худ ба занӣ гирифта буд, бимирад, —

⁴Шавҳари аввалаш, ки варо фиристода буд, наметавонад аз нав варо барои худ ба занӣ бигирад, баъд аз он ки вай наҷис гардидааст, зеро ки ин ба ҳузури Худованд зишт аст; пас, ба замине ки Худованд Худои ту ҳамчун мулк ба ту медиҳад, гуноҳ наовар.

⁵Агар касе ба қарибӣ зан гирифта бошад, бигзор ба лашкар наравад, ва ҳеҷ маҷбурияти дигаре ба зиммаи вай гузошта нашавад, то ки як сол дар хонаи худ озод бошад, ва бо зани худ димоғчоқӣ кунад.

⁶Набояд касе осиё ё санги болои онро ба гарав бигирад, зеро ки ҷонро ба гарав мегирад.

⁷Агар шахсе ёфт шавад, ки аз бародарони худ, яъне аз банӣ‐Исроил, ягон касро дуздидааст, ва ба вай сахтгирӣ карда, варо фурӯхтааст, — бигзор он дузд ба қатл расонида шавад. Ва шароратро аз миёни худ барҳам хоҳӣ дод.

⁸Дар хусуси захми махав эҳтиёт намоед, то ҳар он чиро, ки коҳинони левизода ба шумо таълим медиҳанд, бағоят риоя намуда, ба ҷо оваред; он чиро, ки ман ба онҳо амр фармудаам, риоя намуда, ба ҷо оваред.

⁹Дар хотир нигоҳ дор, ки Худованд Худои ту дар роҳ бо Марьям чӣ карда буд, вақте ки аз Миср берун омадед.

¹⁰Агар ба ёри худ чизе қарз диҳӣ, барои гирифтани гарав ба хонаи вай надаро,

¹¹Балки дар берун биист, ва он кас, ки ту ба вай қарз додаӣ, гаравро назди ту берун меоварад.

¹²Ва агар вай марди бенавое бошад, хоб накун дар ҳолате ки гарави вай назди ту бимонад,

¹³Балки баробари ғуруб кардани офтоб гарави варо ҳатман баргардон, то ки вай дар либоси худ бихобад ва туро баракат диҳад, ва ин барои ту ба ҳузури Худованд Худои ту адолат ҳисоб хоҳад ёфт.

¹⁴Муздур, бенаво ва камбағалро аз бародарони худ ё аз ғарибоне ки дар миёни ту, дар шаҳрҳои ту мебошанд, озор надеҳ.

¹⁵Дар ҳамон рӯз музди варо бидеҳ, ба тавре ки офтоб пеш аз доданат ғуруб накунад, зеро ки вай камбағал аст, ва ҷонаш ҳаваси онро дорад; мабодо вай аз дасти ту сӯи Худованд фиғон кунад, ва ин барои ту гуноҳ ҳисоб ёбад.

¹⁶Бигзор падарон барои гуноҳи писарон ба қатл расонида нашаванд, ва писарон барои гуноҳи падарон ба қатл расонида нашаванд: ҳар кас бояд барои гуноҳи худаш ба қатл расонида шавад.

¹⁷Дар доварии ғариб ва ятим каҷкорӣ накун, ва либоси беваро ба гарав нагир.

¹⁸Дар хотир нигоҳ дор, ки ту дар Миср ғулом будӣ, ва Худованд Худоят туро аз он ҷо фидия дода раҳо кард; бинобар ин ман ба ту амр мефармоям, ки ин корро ба ҷо оварӣ.

¹⁹Вақте ки ҳосилоти худро дар саҳрои худ дарав намоӣ, ва бандеро дар саҳро фаромӯш кунӣ, барои гирифтани он барнагард: бигзор он барои ғарибе, ятиме ва бевае бошад, то ки Худованд Худоят туро дар ҳар амали дастат баракат диҳад.

²⁰Вақте ки зайтуни худро зада афшонӣ, дуюмбора шохаҳоро тафтиш накун: бигзор он барои ғарибе, ятиме ва бевае бошад.

²¹Вақте ки ангури токзори худро ғунучин намоӣ, дуюмбора боқимондаи онро начин: бигзор он барои ғарибе, ятиме ва бевае бошад.

²²Ва дар хотир нигоҳ дор, ки ту дар замини Миср ғулом будӣ; бинобар ин ман ба ту амр мефармоям, ки ин корро ба ҷо оварӣ.