Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 Еҳушаъ 5 Bible Online

Еҳушаъ 5 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

Еҳушаъ 5

¹Ва ҳамаи подшоҳони амӯрӣ, ки дар он тарафи Урдун ба самти ғарб буданд, ва ҳамаи подшоҳони канъонӣ, ки дар соҳили баҳр буданд, чун шуниданд, ки Худованд обҳои Урдунро пеши банӣ‐Исроил хушконидааст, то даме ки онҳо убур кардаанд, — дилҳошон бемаҷол гардид, ва дар онҳо дигар рӯҳи муқовимат пеши банӣ‐Исроил боқӣ намонд.

²Дар он вақт Худованд ба Еҳушаъ гуфт: «Кордҳо аз санги чақмоқ барои худ бисоз, ва аз нав, бори дуюм банӣ‐Исроилро хатна намо».

³Ва Еҳушаъ кордҳои чақмоқ барои худ сохта, банӣ‐Исроилро бар тали Аролӯт хатна кард.

⁴Ва ин аст сабаби хатна кардани Еҳушаъ: тамоми наринаи қавме ки аз Миср берун омада буданд, ҳамаи мардони ҷангӣ, баъд аз он ки аз Миср берун омаданд, дар роҳи биёбон мурданд,

⁵Дар сурате ки тамоми ин қавми беруномада махтун буданд, вале тамоми қавме ки дар роҳи биёбон, баъд аз берун омадан аз Миср, таваллуд шуда буданд, махтун набуданд.

⁶Зеро ки банӣ‐Исроил чил сол дар биёбон роҳ рафтанд, то вақти фано шудани тамоми он халқ, яъне ҳамаи мардони ҷангие ки аз Миср берун омада буданд, зеро ки онҳо ба овози Худованд гӯш надоданд, ва Худованд ба онҳо қасам хӯрд, ки онҳо он заминро нахоҳанд дид, ки Худованд ба падаронашон қасам хӯрда буд, ки онро ба мо бидиҳад, замине ки шир ва асал дар он ҷорист;

⁷Ва писарони онҳоро ба ҷои онҳо барпо намуд; ана ҳаминҳоро Еҳушаъ хатна кард, зеро ки ғилофакдор буданд, чунки онҳоро дар роҳ хатна накарда буданд.

⁸Ва ҳангоме ки хатнаи тамоми ин халқ анҷом ёфт, онҳо дар ҷойҳои худ дар ӯрдугоҳ монданд, то даме ки сиҳат ёфтанд.

⁹Ва Худованд ба Еҳушаъ гуфт: «Имрӯз Ман нанги Мисрро аз шумо дур кардам». Аз ин рӯ номи ин макон то имрӯз Ҷилҷол хонда мешавад.

¹⁰Ва банӣ‐Исроил дар Ҷилҷол ӯрду заданд, ва иди фисҳро дар рӯзи чордаҳуми моҳ, бегоҳирӯзӣ, дар саҳроҳои Ериҳӯ ба ҷо оварданд.

¹¹Ва фардои фисҳ, аз ҳосилоти ин замин дар ҳамон рӯз фатир ва хӯшабирьён хӯрданд.

¹²Ва аз фардояш, вақте ки аз ҳосили замин хӯрданд, боридани манн қатъ шуд, ва банӣ‐Исроил дигар манн надоштанд, балки дар он сол онҳо аз ҳосилоти замини Канъон мехӯрданд.

¹³Ва ҳангоме ки Еҳушаъ назди Ериҳӯ буд, ӯ чашмонашро боло бардошта, нигарист, ва инак, марде дар рӯ ба рӯи ӯ истодааст, ва шамшери бараҳна дар дасти вай аст; ва Еҳушаъ назди вай омада, ба вай гуфт: «Оё ту аз мо ҳастӣ ё аз душманони мо?»

¹⁴Вай гуфт: «Не, балки ман пешвои лашкари Худованд ҳастам, ки алҳол омадам». Ва Еҳушаъ рӯ ба замин афтода, сачда бурд ва ба вай гуфт: «Оғоям ба бандаи худ чӣ мегӯяд?»

¹⁵Ва пешвои лашкари Худованд ба Еҳушаъ гуфт: «Пойафзолатро аз пойҳоят бикаш, зеро ҷое ки ту истодаӣ, муқаддас аст». Ва Еҳушаъ чунин кард.

¹⁶Ва Ериҳӯ пеши банӣ‐Исроил маҳкам баста шуда буд: касе аз он берун намерафт ва касе ба он дохил намешуд.