Read Китоби Муқаддас 1992, 2016 Еҳушаъ 6 Bible Online

Еҳушаъ 6 - Китоби Муқаддас 1992, 2016 bible

Еҳушаъ 6

¹Ва Худованд ба Еҳушаъ гуфт: «Инак, Ман Ериҳӯ ва подшоҳи он ва мардони ҷангии онро ба дасти ту месупорам.

²Ва шумо, ҳамаи ҷанговарон, дар гирди шаҳр гардиш намоед, яъне шаҳрро як карат давр занед; шаш рӯз чунин амал намо.

³Ва ҳафт коҳин бигзор ҳафт шохи қӯчқорро пешопеши сандуқ бардошта гарданд, ва дар рӯзи ҳафтум ҳафт карат дар гирди шаҳр гардиш намоед, за коҳинон шохҳоро бинавозанд.

⁴Ва чун шохи қӯчқор дуру дароз навохта шавад, ва шумо садои шохро бишнавед, бигзор тамоми қавм бо овози баланд фарьёд зананд, ва ҳисори шаҳр дар ҷои худ фурӯ хоҳад ғалтид, ва қавм, ҳар яке аз рахнаи рӯ ба рӯи худ, ба шаҳр дохил хоҳанд шуд».

⁵Ва Еҳушаъ ибни Нун коҳинонро даъват намуда, ба онҳо гуфт: «Сандуқи аҳдро бардоред; ва ҳафт коҳин бигзор ҳафт шохи қӯчқорро пешопеши сандуқи Худованд бардоранд».

⁶Ва ба қавм гуфт: «Равона шавед ва дар гирди шаҳр гардиш намоед, ва фавҷи пешгард бигзор пешопеши сандуқи Худованд равона шаванд».

⁷Ва чун Еҳушаъ ба қавм ин суханонро гуфт, ҳафт коҳин, ки ҳафт шохи қӯчқорро пеши Худованд бардошта буданд, равона шуда, шохҳоро навохтанд; ва сандуқи аҳди Худованд аз ақиби онҳо мерафт.

⁸Ва фавҷи пешгард пешопеши коҳинони навозандаи шохҳо мерафтанд, ва фавҷи соқа аз ақиби сандуқ мерафтанд; қадам мезаданду шохҳоро менавохтанд.

⁹Ва Еҳушаъ ба кавм амр фармуда, гуфт: «Фарьёд назанед ва овози худро нашунавонед, ва сухане аз даҳонатон набарояд, то рӯзе ки ба шумо бигӯям: „Фарьёд занед!“ — ва он гоҳ фарьёд хоҳед зад».

¹⁰Ва сандуқи Худованд дар гирди шаҳр гардиш намуда, як карат онро давр зад, ва онҳо ба ӯрдугоҳ омаданд, ва шабро дар ӯрдугоҳ гузарониданд.

¹¹Ва Еҳушаъ бомдодон бармаҳал бархост, ва коҳинон сандуқи Худовандро бардоштанд.

¹²Ва ҳафт коҳин, ки ҳафт шохи қӯчқорро пешопеши сандуқи Худованд бардошта мерафтанд, қадам зада мерафтанду шохҳоро менавохтанд, ва фавҷи пешгард пешопеши онҳо равона буданд, ва фавҷи соқа аз ақиби сандуқи Худованд мерафтанд; қадам мезаданду шохҳоро менавохтанд.

¹³Ва дар гирди шаҳр дар рӯзи дуюм як карат гардиш намуда, ба ӯрдугоҳ баргаштанд; шаш рӯз чунин амал карданд.

¹⁴Ва дар рӯзи ҳафтум баробари дамидани субҳ бармаҳал бархоста, дар гирди шаҳр ба ҳамин минвол ҳафт карат гардиш карданд; фақат дар ин рӯз дар гирди шаҳр ҳафт карат гардиш карданд.

¹⁵Ва ҳангоме ки дафъаи ҳафтум коҳинон шохҳоро навохтанд, Еҳушаъ ба қавм гуфт: «Фарьёд занед, зеро ки Худованд шаҳрро ба шумо супурдааст!

¹⁶Ва ин шаҳр, ва ҳар чи дар он аст, барои Худованд ҳаром хоҳад буд; фақат Роҳоби фоҳиша бо ҳар касе ки дар хонаи вай аст, зинда хоҳад монд, зеро вай қосидонеро, ки фиристодем, пинҳон кард.

¹⁷Валекин шумо аз чизи ҳаром эҳтиёт кунед, мабодо бо даст задан ба чизи ҳаром шумо нобуд шавед, ва ӯрдугоҳи Исроилро гирифтори ҳалокат карда, фалокате ба сари он биёред.

¹⁸Ва тамоми нуқра ва тилло ва зарфҳои мисин ва оҳанин вақф барои Худованд буда, ба ганҷинаи Худованд дохил хоҳад шуд».

¹⁹Ва қавм фарьёд заданд, ва шохҳоро навохтанд; ва ҳангоме ки қавм садои шохро шуниданд, қавм бо овози баланд фарьёд заданд, ва ҳисор дар ҷои худ фурӯ ғалтид, ва қавм, ҳар яке аз рахнаи рӯ ба рӯи худ, ба шаҳр дохил шуданд, ва шаҳрро забт карданд.

²⁰Ва ҳар чиро, ки дар шаҳр буд, — аз мард то зан, аз ҷавон то пир ва то гов ва гӯсфанд ва хар, — ба дами шамшер маҳв карданд.

²¹Ва Еҳушаъ ба он ду мард, ки ин заминро ҷосусӣ карда буданд, гуфт: «Ба хонаи он фоҳиша биравед, ва он занро бо ҳамаи онҳое ки назди вай ҳастанд, берун оваред, чунон ки ба вай қасам хӯрдаед».

²²Ва он ду ҷавони ҷосус рафта, Роҳоб ва падараш ва модараш ва бародаронаш ва ҳамаи онҳоеро, ки назди вай буданд, ва тамоми аҳли оилаи варо бароварданд, ва онҳоро берун аз ӯрдугоҳи Исроил ҷо доданд.

²³Ва шаҳрро бо ҳар чи дар он буд, ба оташ сӯзониданд; фақат нуқра ва тилло ва зарфҳои мисин ва оҳанинро ба ганҷинаи хонаи Худованд супурданд.

²⁴Ва Роҳоби фоҳиша ва хонадони падари вай ва ҳамаи онҳоеро, ки назди вай буданд, Еҳушаъ зинда нигоҳ дошт, ва вай то имрӯз дар миёни Исроил сокин аст, зеро вай қосидонеро, ки Еҳушаъ барои ҷосусии Ериҳӯ фиристода буд, пинҳон кард.

²⁵Ва Еҳушаъ дар он вақт қасам дода, гуфт: «Малъун бод ба хузури Худованд касе ки бархоста, ин шаҳри Ериҳӯро бино кунад: бар писари нахустзодаи худ бунёди онро хоҳад ниҳод ва бар писари хурдии худ дарвозаҳои онро хоҳад шинонид».

²⁶Ва Худованд бо Еҳушаъ буд, ва шӯҳрати ӯ дар тамоми замин паҳн шуд.