Read Thai Holy Bible 1971 – พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 ปฐมกาล 50 Bible Online

ปฐมกาล 50 - Thai Holy Bible 1971 – พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 bible

ปฐมกาล 50

¹โยเซฟซบหน้าลงที่หน้าบิดาแล้วร้องไห้และจุบท่าน

²โยเซฟบัญชาพวกหมอที่เป็นข้าราชการของตน ให้อาบยารักษาศพบิดาไว้ พวกหมอก็อาบยารักษาศพอิสราเอล

³หมอทำงานสี่สิบวัน เพราะการอาบยารักษาศพกินเวลาสี่สิบวัน ชาวอียิปต์ก็ไว้ทุกข์ให้อิสราเอลถึงเจ็ดสิบวัน

⁴เมื่อเวลาไว้ทุกข์ล่วงไปแล้ว โยเซฟก็เรียนข้าราชสำนักฟาโรห์ว่า “ถ้าข้าพเจ้าเป็นที่ชอบในสายตาของท่าน ขอไปทูลฟาโรห์ให้ทรงทราบว่า

⁵บิดาให้เราสาบานไว้ โดยกล่าวว่า ‘พ่อจวนจะตายแล้ว เมื่อตายแล้วจงเอาศพพ่อไปฝังไว้ในอุโมงค์ที่พ่อ ได้ขุดไว้สำหรับพ่อ ณ แคว้นคานาอัน’ เหตุฉะนั้น ขออนุญาตให้ข้าพเจ้าไปฝังศพบิดาแล้วข้าพเจ้าจะกลับมาอีก”

⁶ฟาโรห์ก็รับสั่งว่า “ไปฝังศพบิดาของท่านตามคำที่บิดา ให้ท่านสาบานไว้นั้นเถิด”

⁷โยเซฟจึงไปฝังศพบิดา พวกข้าราชการของฟาโรห์ ผู้ใหญ่ในราชสำนักและบรรดาผู้ใหญ่ทั่วแผ่นดิน อียิปต์ก็ตามไปด้วย

⁸กับครอบครัวทั้งหมดของโยเซฟ พวกพี่น้องและครอบครัวของบิดาท่านก็ไปด้วยเหมือนกัน เว้นแต่เด็กเล็กๆ และฝูงแพะแกะฝูงโคเท่านั้น เขาให้อยู่ในเมืองโกเชน

⁹มีขบวนรถรบ ขบวนม้าไปกับท่านเป็นขบวนใหญ่มาก

¹⁰เมื่อเขาพากันมาถึงลานนวดข้าวแห่งหนึ่งที่อาทาด ซึ่งอยู่ฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน เขาร้องไห้คร่ำครวญเป็นอันมากตามประเพณี โยเซฟก็ไว้ทุกข์ให้บิดาเจ็ดวัน

¹¹เมื่อชาวแคว้นนั้นคือคนคานาอัน ทั้งปวงได้เห็นการไว้ทุกข์ที่ลานอาทาด จึงพูดกันว่า “นี่เป็นการไว้ทุกข์ใหญ่ของชาวอียิปต์” เหตุฉะนั้นเขาจึงเรียกชื่อตำบลนั้นว่า อาเบลมิสราอิม[62] ตำบลนั้นอยู่ฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน

¹²บุตรยาโคบจัดงานศพให้บิดาตามคำที่ท่านสั่งไว้

¹³คือบรรดาบุตรเชิญศพไปยังแคว้นคานาอัน แล้วฝังไว้ในถ้ำที่อยู่ในนาชื่อ มัคเป-ลาห์ เป็นนาซึ่งอับราฮัมซื้อไว้จากเอโฟรนคนฮิตไทต์เป็นสุสาน อยู่หน้ามัมเร

¹⁴เมื่อฝังศพบิดาแล้ว โยเซฟก็กลับมาอียิปต์ ทั้งท่านกับพวกพี่น้องและคนทั้งปวงที่ ไปในงานฝังศพบิดาของท่าน

¹⁵เมื่อพวกพี่ชายของโยเซฟเห็นว่าบิดาสิ้นชีวิตแล้ว จึงพูดว่า “น่ากลัวโยเซฟจะชังพวกเรา และจะแก้แค้นเพราะการประทุษร้ายที่ พวกเราเคยกระทำแก่เขา”

¹⁶พวกพี่ก็ใช้คนไปเรียนโยเซฟว่า “บิดาท่านเมื่อก่อนจะสิ้นใจนั้นสั่งไว้ว่า

¹⁷‘พวกเจ้าจงเรียนโยเซฟว่า เราขอท่านโปรดให้อภัยความผิดและบาปของพวกพี่ชาย ที่ประทุษร้ายท่าน’ บัดนี้ขอท่านโปรดให้อภัยความผิดของข้าพเจ้าทั้งหลาย ผู้รับใช้ของพระเจ้าของบิดาท่าน” โยเซฟฟังพี่ชายเรียนดังนี้ก็ร้องไห้

¹⁸พี่ชายก็พากันมากราบลงต่อหน้าโยเซฟแล้วว่า “ข้าพเจ้าทั้งหลายเป็นผู้รับใช้ของท่าน”

¹⁹โยเซฟจึงบอกเขาว่า “อย่ากลัวเลย เราเป็นดังพระเจ้าหรือ

²⁰พวกท่านคิดร้ายต่อเราก็จริง แต่ฝ่ายพระเจ้าทรงดำริให้เกิดผลดีอย่างที่บังเกิดขึ้นนี้แล้ว คือช่วยชีวิตคนเป็นอันมาก

²¹ดังนั้นพี่อย่ากลัวเลย เราจะบำรุงเลี้ยงพี่ทั้งบุตรด้วย” โยเซฟพูดปลอบโยนพวกพี่น้องดังนี้ทำให้เขาอุ่นใจ

²²โยเซฟอาศัยอยู่ในอียิปต์กับครอบครัวบิดาของท่าน โยเซฟอายุยืนได้ร้อยสิบปี

²³โยเซฟได้เห็นลูกหลานเหลนของเอฟราอิม บุตรของมาร์คีผู้เป็นบุตรของมนัสเสห์ก็ เกิดมาบนเข่าของโยเซฟ

²⁴โยเซฟจึงบอกพวกพี่น้องว่า “เราจวนจะตายแล้ว แต่พระเจ้าคงจะทรงเยี่ยมเยียนพวกท่านและจะ พาออกไปจากประเทศนี้ ให้ถึงดินแดนที่พระองค์ทรงสัญญาไว้กับอับราฮัม อิสอัคและยาโคบ”

²⁵โยเซฟกล่าวว่า “พระเจ้าจะทรงเยี่ยมเยียนพวกท่านเป็นแน่ แล้วท่านทั้งหลายต้องนำกระดูกของเราไป จากที่นี่” แล้วท่านให้พงศ์พันธุ์อิสราเอลสาบานตัวรับรอง

²⁶โยเซฟสิ้นชีพเมื่ออายุได้ร้อยสิบปี เขาก็อาบยารักษาศพไว้แล้วบรรจุไว้ในโลงที่อียิปต์