Read Thai Holy Bible 1971 – พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 โยบ 30 Bible Online

โยบ 30 - Thai Holy Bible 1971 – พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 bible

โยบ 30

¹“แต่เดี๋ยวนี้เขาเยาะข้า คือคนที่อ่อนกว่าข้าน่ะ คนที่ข้าจะเหยียดหยามพ่อของเขา ถึงกับไม่ยอมให้อยู่กับสุนัขที่เฝ้าฝูงแพะแกะของข้า

²ข้าจะได้อะไรจากกำลังมือของเขาทั้งหลาย คือของคนที่เรี่ยวแรงเขาหมดไปแล้ว

³โดยที่ขาดแคลนและหิวโหย เขาแทะดินที่แห้งและทิ้งร้าง

⁴เขาเก็บผักชะครามและใบไม้ และเอารากต้นซากมาเป็นอาหาร

⁵เขาถูกขับไล่ออกไปจากท่ามกลางคน มีคนตะโกนตามเขาไปอย่างตามโจร

⁶ฉะนั้น เขาต้องพักอยู่ที่ลำละหาน ในโพรงดินและซอกหิน

⁷เขาร้องอยู่ท่ามกลางพุ่มไม้ เขาเบียดกันอยู่ภายใต้ต้นเหงือกหนาม

⁸เป็นพวกคนถ่อย เออ เป็นพวกคนเสียชื่อ เขาถูกกวาดออกไปเสียจากแผ่นดิน

⁹“และบัดนี้ข้ากลายเป็นเพลงเยาะเย้ยของเขา เออ ข้าเป็นขี้ปากของเขา

¹⁰เขาทั้งหลายสะอิดสะเอียนข้า และเหินห่างจากข้า เขาไม่รั้งรอที่จะถ่มน้ำลายลงพอเขาเห็นข้า

¹¹เพราะพระเจ้าทรงหย่อนสายธนูของข้า และให้ข้าตกต่ำ เขาทั้งหลายก็เหวี่ยงความยั้งคิดเสียต่อหน้าข้า

¹²คนพาลลุกขึ้นข้างขวามือของข้า เขาผลักดันข้าออกไป เขาเหวี่ยงทางแห่งความพินาศไว้ต่อสู้ข้า

¹³เขาพังทางเดินของข้า เขาเสริมภัยพิบัติให้ข้า ไม่มีผู้ใดช่วยไว้เลย

¹⁴เขามาอย่างกับมาทางช่องโหว่ เขากลิ้งเข้ามาท่ามกลางสิ่งปรักหักพัง

¹⁵ความสยดสยองต่างๆหันมาใส่ข้า เกียรติของข้าถูกเขาติดตามอย่างลมตาม และความเจริญรุ่งเรืองของข้าศูนย์ไปเสียอย่างเมฆ

¹⁶“บัดนี้จิตใจของข้าก็ละลายไปด้วยความเศร้าสลด วันแห่งความทุกข์ใจยึดตัวข้าไว้

¹⁷กลางคืนกระดูกข้าผุไป และความเจ็บปวดที่แทะข้านั้นไม่หยุดพักเลย

¹⁸เครื่องแต่งกายของข้าเสียรูปไปด้วยความรุนแรง มันมัดข้าอย่างผ้าคอเสื้อรัดข้า

¹⁹พระเจ้าทรงเหวี่ยงข้าลงในปลัก และข้าก็กลายเป็นเหมือนผงคลีและขี้เถ้า

²⁰ข้าพระองค์ร้องทูลพระองค์ และพระองค์หาทรงตอบข้าพระองค์ไม่ ข้าพระองค์ยืนขึ้น และพระองค์หาทรงมองไม่

²¹พระองค์กลับทรงดุร้ายต่อข้าพระองค์ พระองค์ทรงข่มเหงข้าพระองค์ด้วยพระหัตถ์ทรงฤทธิ์ของพระองค์

²²พระองค์ทรงชูข้าพระองค์ขึ้นเหนือลม และทรงให้ข้าพระองค์ขี่ลม และทรงให้ข้าพระองค์ละลายไปในพายุ

²³ข้าพระองค์ทราบแล้วว่าพระองค์จะทรง ให้ข้าพระองค์ตายเสีย และให้ไปสู่ที่กำหนดของคนเป็นทั้งปวง

²⁴“ถึงกระนั้นคนในกองปรักหักพังไม่ยื่นมือของเขาออก ร้องขอความช่วยเหลือในท่ามกลางภัยพิบัติของเขาหรือ

²⁵ข้ามิได้ร้องไห้เพื่อผู้ที่วันเวลาของเขายากเย็นหรือ จิตใจของข้ามิได้โศกสลดเพื่อคนขัดสนหรือ

²⁶แต่เมื่อข้ามองหาของดี ของร้ายก็มาถึง และเมื่อข้าคอยความสว่าง ความมืดก็มาถึง

²⁷จิตใจของข้าสับสนไม่เคยสงบเลย วันแห่งความทุกข์ใจมาพบข้า

²⁸ข้าหมองคล้ำไป มิใช่ด้วยแดด ข้ายืนขึ้นในที่ชุมนุมชน และร้องขอความช่วยเหลือ

²⁹ข้าเป็นพี่น้องกับหมาป่า และเป็นเพื่อนกับนกกระจอกเทศ

³⁰ผิวหนังของข้าดำและร่วงไปจากข้า กระดูกของข้าร้อนอย่างไฟไหม้

³¹เพราะฉะนั้นเสียงพิณเขาคู่ของข้า กลายเป็นเสียงโหยไห้ และเสียงปี่ของข้า กลายเป็นเสียงของผู้ที่ร้องไห้