Read Thai Holy Bible 1971 – พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 โยบ 9 Bible Online

โยบ 9 - Thai Holy Bible 1971 – พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 bible

โยบ 9

¹แล้วโยบตอบว่า

²“จริงทีเดียว ข้าทราบว่าเป็นอย่างนั้น แต่คนเราจะชอบธรรมจำเพาะพระพักตร์พระเจ้าได้อย่างไร

³ถ้าคนหนึ่งคนใดปรารถนาจะโต้แย้งกับพระองค์ ในพันครั้งผู้นั้นก็ตอบพระองค์ไม่ได้สักครั้งเดียว

⁴พระองค์ฉลาดอยู่ในพระทัย และพระกำลังก็แข็งแรง ผู้ใดเคยได้แข็งต่อพระองค์และชนะได้เล่า

⁵พระองค์ผู้ทรงเคลื่อนภูเขา และภูเขาทั้งหลายก็ไม่รู้ เมื่อพระองค์ทรงคว่ำมันเสียด้วยพระพิโรธของพระองค์

⁶ผู้ทรงสั่นแผ่นดินโลกให้ออกจากที่ของมัน และเสาของมันก็สั่นสะเทือน

⁷ผู้ทรงบัญชาดวงอาทิตย์ และมันไม่ขึ้น ผู้ทรงผนึกเก็บบรรดาดวงดาวไว้

⁸ผู้ทรงขึงฟ้าสวรรค์ออกแต่พระองค์เดียว และทรงย่ำคลื่นของทะเล

⁹ผู้ทรงสร้างดาวจระเข้และดาวไถ ดาวลูกไก่ และหมู่ดาวทิศใต้

¹⁰ผู้ทรงกระทำมหกิจเหลือที่จะเข้าใจได้ และการอัศจรรย์อย่างนับไม่ถ้วน

¹¹นี่แน่ะ พระองค์ทรงผ่านไป และข้าหาเห็นพระองค์ไม่ พระองค์ทรงเลยไป และข้าหาสังเกตเห็นไม่

¹²ดูเถิด พระองค์ทรงฉวยไป ใครจะห้ามพระองค์ได้ ใครจะทูลพระองค์ว่า ‘พระองค์ทรงกระทำอะไรนั่น’

¹³“พระเจ้าจะไม่ทรงหันพระพิโรธของพระองค์กลับ ต่อพระองค์ เหล่าสมุนของความอหังการต้องกราบอยู่

¹⁴แล้วข้าจะตอบพระองค์ได้อย่างไร จะเลือกถ้อยคำอะไรมาโต้ตอบพระองค์

¹⁵แม้ว่าข้าไร้ผิด ข้าก็ตอบพระองค์ไม่ได้ ข้าจะต้องขอพระกรุณาต่อโจทก์ของข้า

¹⁶ถ้าข้าร้องทูลต่อพระองค์ และพระองค์ทรงตอบข้า ข้าจะไม่เชื่อว่า พระองค์ทรงฟังเสียงของข้า

¹⁷เพราะพระองค์ทรงขยี้ข้าด้วยพายุ และทวีบาดแผลของข้าโดยไม่มีเหตุ

¹⁸พระองค์จะไม่ทรงให้ข้าหายใจได้ แต่เติมความขมขื่นให้ข้าเต็ม

¹⁹ถ้าเป็นการประลองกำลัง ก็ดูพระองค์ซิ ถ้าเป็นเรื่องการพิพากษา ใครจะนัดฟ้องพระองค์ได้

²⁰ถึงแม้ข้าชอบธรรม ปากของข้า จะกล่าวโทษข้า แม้ว่าข้าจะดีรอบคอบ พระองค์จะพิสูจน์ว่าข้าบกพร่อง

²¹ข้าดีรอบคอบ ข้าไม่ไยดีในตัวข้า ข้าเกลียดชีวิตของข้า

²²ก็เหมือนกันหมด เพราะฉะนั้นข้าจึงว่า พระองค์ทรงทำลายทั้งคนดีรอบคอบและคนอธรรม

²³เมื่อภัยพิบัตินำความตายมาโดยฉับพลัน พระองค์ทรงเยาะเย้ยความลำบากยากเย็นของผู้ไร้ผิด

²⁴แผ่นดินโลกนี้ทรงมอบไว้ในมือของคนอธรรม พระองค์ทรงปิดหน้าบรรดาผู้วินิจฉัยโลก ถ้าไม่ใช่พระองค์ แล้วใครเล่า

²⁵“วันทั้งหลายของข้าพระองค์เร็วกว่านักวิ่ง มันพ้นไป มันไม่เห็นสิ่งดีอะไร

²⁶มันผ่านไปอย่างกับเรือเร็ว ดังนกอินทรีโฉบลงบนเหยื่อ

²⁷ถ้าข้าพระองค์ว่า ‘ข้าจะลืมคำร้องทุกข์ของข้า ข้าจะทิ้งหน้าเศร้าของข้าเสียและเบิกบาน’

²⁸ข้าพระองค์เกิดกลัวบรรดาความทุกข์ของข้าพระองค์ เพราะข้าพระองค์ทราบว่า พระองค์จะไม่ถือว่าข้าพระองค์ไร้ผิด

²⁹ข้าพระองค์จะถูกกล่าวโทษ ข้าพระองค์ตรากตรำเปล่าๆทำไม

³⁰ถ้าข้าพระองค์ชำระตัวของข้าพระองค์ด้วยหิมะ และล้างมือของข้าพระองค์ด้วยน้ำด่าง

³¹พระองค์ยังจะทรงจุ่มข้าพระองค์ลงไปในบ่อ แม้เสื้อผ้าของข้าพระองค์จะรังเกียจข้าพระองค์

³²พระองค์มิใช่มนุษย์อย่างข้า ที่ข้าจะตอบพระองค์ ซึ่งเราจะมาสู้คดีด้วยกัน

³³ไม่มี[5]คนกลางระหว่างเรา ผู้ซึ่งจะไกล่เกลี่ยเราทั้งสองได้

³⁴ขอให้พระองค์ทรงนำไม้เรียว ไปจากข้าเสียที และขออย่าให้ความครั่นคร้ามจากพระองค์ กระทำให้ข้ากลัว

³⁵แล้วข้าจะพูดและไม่กลัวพระองค์ เพราะใจจริงของข้าไม่เป็นอย่างนั้น